28 กุมภาพันธ์ 2556 14:01 น.
แทนคุณแทนไท
จะเลือกกันอย่างไร
เบอร์อะไรเขาว่าดี
อ้างนู่น และอ้างนี่
ใส่สี และสาดโคลน
จะให้เลือกอย่างไร
เลือกอย่างใจหรืออย่างโจร
อย่างนั้นหรืออย่างโน้น
จะเลือก อย่างไรดี
อย่างเธอหรืออย่างท่าน
หรืออย่างนั้นหรืออย่างนี้
อย่างมันหรืออย่างอี
เลือกอย่างดีเป็นอย่างไร
อย่างเก่าเหมือนอย่างเดิม
เขาเพิ่มเติมอะไรไหม
ทำแล้ว ทำอะไร
ไม่รู้ทิศ มืดมิดจริง
อย่างใหม่ไร้รอยต่อ
คดในข้องอในติ่ง
โจมตีใช่โจมติง
ขยายซ้ำ ขย่ำกลัว
จะเลือกเหมือนใจอยาก
แต่เลือกยากจนปวดหัว
ความเหี้ยมาเนียนัว
ความห่ามาท้าทาย
ไม่เลือกเราเขามาแน่
มันกันแก้กันฉิบหาย
คิดต่างก็ว่าควาย
พอคิดคล้ายก็ว่าโง่
จะเลือกกันอย่างไร
คงเลือกใครไม่โหวตโน
คราวก่อนก็เลือกโชว์
ได้ปูโง่ มาหนึ่งที ???
(จะเลือกกันอย่างไร... เลือกไว้ใช้ใช่ไว้โชว์...คราวก่อนก็ทำโก้...ได้ปูโง่มาใช้งาน)
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
17 เมษายน 2556 11:54 น.
แทนคุณแทนไท
ข้าพเจ้าเสียมวลมิตรไปมากมาย......
สูญเสีย เหล่าสหายเคยคุ้นหน้า...
เคยทักทายกันเป็นธรรมดา...
ก็เก็บทีสงวนท่าในไมตรี
ข้าพเจ้าเชื่อมั่นในอุดมคติ...
ทุกดำริห์ชี้ชัดใช่บัดสี...
เขียนถึงความชั่วร้ายอย่าหมายมี...
เขียนถึง มวลความดีที่อยากเห็น
ข้าพเจ้า กระทบกระทั่งมิตร...
ทุกสิ่งคิดอาจผิดใจ ใช่ใคร่เด่น ...
บอกเล่า เรื่องราวที่โลกเป็น...
และคิดเช่น นั้นนี้มาเนิ่นนาน
ข้าพเจ้า อยากเขียนถึงซึ่งโลกสวย...
ขอจงช่วย ขานรับไปขับขาน...
ในโลกข้าฯ หมดซึ่งไร้ซึ่งจินตนาการ...
เพราะว่าถูกซานตานระรานใจ
ข้าพเจ้า ถามใจข้าพเจ้า...
ว่าข้าฯ จะแสนเศร้าสักแค่ไหน...
ระหว่างการปล่อยวางทุกอย่างไป...
และปล่อยกรรมเคลื่อนไหวไปตามกาล
หรือจะทำอวดเท่เหมือนเขาว่า...
ตะโกนบ้าเหมือนหมาที่เฝ้าบ้าน...
เห็นความเลวเหวห่า ด่าประจาน...
แลกกับโลกแสนหวานที่เคยมี...
ข้าพเจ้า อาจเสียเธอมหามิตร...
แต่ทุกความนึกคิดหนึ่งนิดนี้...
เกิดจากแรงปรารถนาบรรดาดี...
เสียไมตรีไปบ้างทำอย่างไร
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
22 พฤศจิกายน 2555 10:58 น.
แทนคุณแทนไท
หลังสามกรกฎาค์
เต็มสภาพวกห่าเหว
คนดีพ่ายคนเลว
ผีเปรตเปลวเลวระยำ
ชาวนายังยากไร้
จิตใจยังตกต่ำ
เกษตรกรยังมีกรรม
ไอ้หำ ถือคำภีร์
ทาบฉาบด้วยสีแสง
ไม่หยุดแบ่งแข่งสาดสี
เลวต่ำระยำอับปรีย์
ธรณีก็ทานทน
ยี่ห้อยร้อยยี่สิบ
ปลาไหลฉิบ(ไม่)หายพ้น
ชาละวัณก็พันธ์วน
ผสมเสร็จสำเร็จกาม
เพื่อกูจะกู้เกียรติ
ขยายเหยียดเสนียดพล่าม
ปลดแอกคดีความ
มีสงครามประชาชี
ประชาจะวิปริต
ยังขบคิดจนผิดที่
เทพเทือกกระเดือกฟรี
ผสานซี้ขยี้มัน
สังคมทุรยศ
ต่างแหกกดที่ขีดกั้น
ด่าทอกันพัลวัล
พวกมึงฉันมันชั่วทราม
ความโลภยังสิงสู่
ชั้นชนอยู่ยั้งสยาม
ไพร่ก็อยากแดกมูมมาม
ลุกลามทั่วนาคร
กฎหมายถูกปลิดปลด
มีตราบทปัญญาอ่อน
รุมทึ้งของเน่าหนอน
และเห่าหอนไปทั่วทิศ
ข้าราชการชั่ว
ก็มิกลัวอบายบิด
พ่อค้าก็คบคิด
ประดิดแดกมิแยกใคร
ชาวบ้านร้านตลาด
ก็เกรี้ยวกราดกันง่ายง่าย
ใครไม่พอใจใคร
ก็พร้อมใช้กำลังชน
เผาได้ก็จะเผา
เป็นถ่านเถ้าไปทุกหน
นรกสวรรค์ก็มิพ้น
เศษอาจมกระจายประจาร
ทั้งเมืองจะดาลเดือด
และสีเลือดจะแดงฉาน
สันติราษฎ์วิบัติบาน
ทหารหาญกลับบ้านนอน
หัวเมืองมีขบท
ขย่มกฎเป็นกลุ่มก้อน
ฟืนก็มาสุมฟอน
สยามร้อนทุกหัวเมือง
สยามกลายเป็นหลายรัฐ
และเยียดยัดกันนทุกเรื่อง
เหนือ กลาง อีสาน เปลื้อง
ขืนขัดเคืองถึงมลายู
คนไทยได้ไปไท
คือเป็นใหญ่ตามใจอยู่
หาแดกของแจกกรู
อุดอู้ มิสู้งาน
แขมร์หม่องจะครองเขต
ณ สยามประเทศอย่างเหี้ยมหาญ
มาเลียจะเชียร์มาร
ให้แยกบ้านสะท้านแดน
บรรพบุรูษ ถูกขุดด่า
เหตุชั่วช้ามานานแสน
ประเทศไทยจึงเหลือแลน
มาวิ่งเล่นกันเมลือง
โจรชั่วจะใส่สูท
ใช้ปากพูดได้ทุกเรื่อง
แต่แบ่งแดกกันรุ่งเรือง
ซื้อจรวดมาอวดรวย
ออกไปหาข้าวกล้า
แบกอาก้ากันซะด้วย
จารีตก็มิดม้วย
ไม่คิดช่วยใครและใคร
สุดทางแผ่นดินแตก
ประเทศแยกกันเป็นใหญ่
ยูเอ็นก็เข็ญใจ
จำใจใช้กำลังยึด
สุดสิ้นสยามยิ้ม.
สำนักกวีบ้านบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
เขียนเมื่อก่อนเลือกตั้ง 11 มิ.ย. 54 - 20:04 / เห็นอะไรนั่นนี่ช่วงนี้แล้ว เฮ้ออออออออ
2 ตุลาคม 2555 09:47 น.
แทนคุณแทนไท
วันนี้เสี่ยง ถ้อยรสพจน์มามอบ
เป็นเพราะรักเพราะชอบไม่ใช่หรือ
ฉันเกรงการเป็นดังคำคนลือ
จะสิ้นชื่อแล้วหนาบ้านกลอนไทย
เห็นสหาย หายหน้าแล้วใจหาย
มีแต่เพียงสร้อยสายระบายไว้-
-คนสร้างฝันวันนั้นเคยหวั่นใจ
วันนี้ไยจากไกลเหมือนไม่มี
เพื่อนเอ๋ย
ถิ่นนี้เคยปลอบปลุกทุกส่วนศรี
ฉันคอยเธอกลับมานะคนดี
ทั้งหมดนี้ฉันพิสูจน์พูดจากใจ
คิดถึงเธอ
ฉันพกเพ้อละเลอหาเหมือนบ้าใบ้
นิทานในหุบเขาฝนโปรยไพร
ยังจำกันได้ไหม คนใจดำ
ฉันกล่าวคำเช่นนี้ใช่ดีหนา
ทุกคำว่า เธอให้ก็ใจส่ำ
ฉันหยาบคายเธอล้ำในน้ำคำ
และระยำ เอ่ยได้ไม่อายนา
ถ้าผ่านมาอย่าหาว่าทวงถาม
แค่คิดห้ามใจยากลำบากหนา
เมื่อคืนนี้ฝนตกมาจากฟ้า
เช้าขึ้นมามิรู้ลาไปเมื่อใด
เหลือเม็ดฝนที่หล้นจากบนฟ้า
เหลือฝันเคยสวยกว่า ฝันครั้งไหน
เหลือจอกเหล้า จิบจอกเคยหยอกใจ
เหลือเพียงรอยอาลัยในไมตรี
จากวันนั้น มาวันนี้ ที่ว่างเปล่า
ฉันเงียบเหงาอ้างว้างอย่างเหลือที่
โลกนี้ช่าง ต่างแตก แปลกสิ้นดี
ทุกส่วนศรี เคยมีไม่เหลือเงา
ไม่เป็นไรวันนี้ไม่มีแล้ว
มณีแก้วแววใสในวันเก่า
มีแต่เพียงคำมั่นอันอ่อนเยาว์
ของคนเขลา เบาสติดำหริลวง
"เธอจากไปไหนหน่อยคอยชะแง้
เหมือนอกแม่ห่วงบุตรที่สุดหวง
บรรดาอันตรายใดประดาปวง
จริตห่วง นักหนานิจจาใจ"
อย่าถาม...
ว่า "มิตรภาพ" นั้นงดงามสักเพียงไหน
แม้บางสิ่งจะหมุนผ่านตามกาลไป
แต่ "รู้สึก" ในหัวใจยัง "คงเดิม"..
วันนี้เสี่ยง ถ้อยรสพจน์มามอบ
มิหวังได้คำตอบอะไรเพิ่ม
เพียงรอยยิ้มเอมอิ่มมาเต็มเติม
ความคิดถึงที่เริ่มจะอ่อนแอ
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
1 ตุลาคม 2555 10:44 น.
แทนคุณแทนไท
ถ้าใจพี่มีมากเกินจากหนึ่ง
พอแบ่งปันมันรึงตรึงเธอได้
นี่อึดอัดขัดสนเป็นพ้นไป
หนึ่งดวงใจมีอยู่มีผู้ครอง
หญิงผู้ที่พี่รักเขาหนักหนา
ใช่โสภาพิศเพลินเกินหญิงผอง
เขาสวยน้อยด้อยนวลมิชวนมอง
ผิดตั้งกองเทียบขวัญเขานั้นอาย
ใช่เขาโรจน์โชติวุฒิพิสุทธิ์วิทย์
มีบัณฑิตย์ต่อนามงามเฉิดฉาย
ใช่ศฤงคารหว่านห้อมล้อมรอบราย
ใช่สืบวายเลือดเหล่าเผ่าผู้ดี
แต่เพราะเขาเอาสัตย์มนัสมั่น
และซื่อนั้นปกปักคุ้มรักพี่
แม้ไม่เด่นเป็นดาววาวราตรี
หญิงอย่างนี้จะลายังอาลัย
ประการหนึ่งซึ่งยากมากมายนัก
เขาผู้ที่พี่รักและหลงใหล
ได้รุดหน้ามาครองหมดห้องใจ
ก่อนใครใครจะแข่งเข้าแย่งชิง
หากใจพี่มีพอไม่ขอขัด
จะเอื้อนอรรถรักมอบตอบน้องหญิง
เอื้ออารมณ์อมอุ่นกรุ่นจริงจริง
แทนทอดทิ้งขวัญฟ้าให้อาดูร.
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
2147
