ความรัก

แตม

ความรักคืออะไร?

มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถตอบได้

การควบคุมสติอย่างสูงสุด ยังไม่สามารถควบคุมมันได้

ตามหลักวิทยาศาสตร์แล้ว

ความรัก คือ พฤติกรรมทางเพศชนิดหนึ่ง

ซึ่งเกิดจากฮอร์โมนของร่างกายได้หลั่งออกมา

เพื่อให้เกิดความชอบเพศตรงข้าม

แล้วพวกที่รักเพศเดียวกันละ?

ถ้าอธิบายดีๆแล้ว มันเป็นการผิดปรกติ

จากฮอร์โมนในการกายของคนผู้นั้น

อาจจะเกิดจากคนผู้นั้น มีฮอร์โมนของเพศตรงข้ามมากผิดปรกติ

ทำให้เกิดการชอบคอกันกับเพศเดียวกันเอง

ซึ่งไม่ใช่เรื่องน่าเกลียด มันเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแก้ได้

มันก็เป็นสิ่งที่น่าเห็นใจนะครับ

พูดไปอย่างนั้นก็ไม่มีอะไรหลอก

แต่สิ่งที่ผมค้นพบในความรัก

มันเป็นสิ่งที่ไม่สามารถพูดออกมาได้

คนที่ยังไม่มีความรัก

พูดตรงๆว่าไม่สามารถรู้สึกได้เลย

ผมเป็นคนที่ชอบคิดอะไรไว้ก่อนล่วงหน้า

ได้คำนวณเกียวกับความรักเอาไว้ด้วยความรู้สึก

แต่พอไปเจอจริงๆแล้ว มันไม่สามารถควบคุมได้เลย

ผมได้คิดไว้ว่า จะต้องควบคุมไม่ให้มันยกระดับเร็วเกินตามที่ตั้งใจไว้

แต่ว่า การตั้งสติ การวางแผนมาอย่างดี มันถูกพังหมดเลย

เพราะความรัก เป็นสิ่งที่ลึกซึ่งเกินกว่าที่จะคุมได้

มันเป็นสิ่งที่น่าท้าทาย แต่ไม่น่าต่อสู้

ถ้าคุณเกิดรักแท้กับใครบางคน

โดยที่คุณรักเขาจริงๆแล้ว

คุณจะไม่สามรถควบคุมมันได้

แต่ความรักมันจะควบคุมคุณแทน

คุณไม่มีโอกาสจะชนะมันได้เลย

แต่ว่าคุณสามารถเอาชนะมันได้ละก็

มันหมายความว่า คุณไม่รักเขาอย่างจริงใจ

หรือไม่ก็คุณแค่รักกันไปเล่นๆเท่ๆ

 แต่เชื่อเถอะครับว่า

"รักแท้"

เป็นสิ่งที่มีจริงในโลก

แต่การจะเกิดมันนั้น ผมได้คิดไว้ว่า

มันจะต้องอาศัยความไว้ใจซึ่งกันและกันของทั้ง2ฝ่าย

ซึ่งมันคือทั้ง2ฝ่ายต้องไม่หวั่นไหวว่าอีกฝ่ายจะเลิกรักนั้นเอง

ฟังดูแล้วง่ายๆนะครับ แต่ทำยากมากเพราะว่า

ในชีวิตคนเรา ผู้คนมากมายเข้ามาในชีวิต

ถ้าวัยทำงานแล้วก็ไม่มีปัญหาอะไร

เพราะจะแต่งงานก็ได้เลยเพราะเขาไม่หนีหลอก

แต่ว่าถ้าเป็นรักวัยรุ่นละ รักแบบลูกหมา

มันยากมากๆเลยล่ะครับที่จะทำมัน

คิดๆดูซิ กว่าจะได้แต่งงานกี่ปี

สมมุติว่าคุณพบรักตอนอายุ16

คุณจะได้อยู่กับเขาชัวๆก็แค่2ปีเท่านั้น

จากนั้นก็แยกกันไปเรียน นอกจากคุณจะโชคดี

อย่าต่ำ3ปีครับ คิดดูซิ แค่คุยกัน มันจะไม่หวั่นไหวหรอ

มันก็ต้องมาบ้างแน่นอน และมเอนั้นละครับ เมื่อไม่ไว้ใจ

จบ

แต่ก็ไม่ได้เลวร้ายอยางนั้นเสมอไป เพราะถ้าคุณได้พบรักแท้ละก็

คุณจะสามารถคบกับเขาเป็นเวลาที่นานมากๆ เป็นมันเป็นสิ่งที่ประเสริฐมาก

ความรัก จะเป็ฯเพชรแท้ก็ต่อเมื่อ มันมีอายุครบ60ปีบริบูรณ์

นับตั้งแต่วันที่คุณได้พบกันเขา

รักที่เป็นเพชร จะไม่มีใครมาทำลายมันได้

นอกเสียแต่ความตายเท่านั้น

แต่เชื่อเถอะครับ

การรักใครซักคน

อย่ารักกันที่คุยกันแล้วชอบ

ให้คบกันเป็นเพื่อนกันไปนานๆดีกว่า

ต่อมาแล้วค่อยสารถาพกันว่ารัก

ผมว่ามันจะได้ผลสูงกว่า

อย่าน้อยๆ ถ้าอดใจไม่ไหว

ก็บอกเขาว่าขอจองไว้ก่อนก็ยังok

ถ้าเขาokก็ตกลงครับ

เขาก็คงจะรอคุณเหมือนกัน

แต่ก่อนผมคิดว่าความคิดผู้ชายต่างกันผู้หญิง

ผู้ชายจะมีความรู้สึกมากกว่า เสียใจมากกว่า

แต่ตอนนี้ ผมได้พบกันเพื่อนต่างเพศมากมาย

ก็เลยทำให้ผมพบว่า 2เพศนี้มีความคิดเหมือนกัน

คือมีความรักแล้วไม่อยากจากเหมือนกัน

นอกจากสัดนรกบางชนิดที่มันหวังฟัน

แต่ยังไงก็อย่าไปจีบเขาเล่นๆเลยครับ

เวลาจากกันแล้วมันเสียใจ

ลองคิดดูซิครับว่า

ถ้ามีคนมาบอกชอบเรา

แล้วเขาก็ทำจนเราชอบ

แล้วเขาทิ้งเราไปมีคนใหม่

คุณจะรู้สึกอย่างไรกันเขา

คุณอาจจะไม่รู้สึกหลอกครับ

แต่พอถึงเวลาเกิดขึ้นกับคุณ

แล้วก็จะรู้เองว่ามันเป็นยังไง

อย่างที่เพลงว่าไว้ทุกอย่าง

ฟังเพลงคนอกหักไม่รู้สึก

แล้วยังชอบเห็นเป็นตลกฉิบ

แต่พอเจอกันตัว ฟังแล้ว

มันกินใจ อยากจะร้องไห้

เพื่อขอโทษความหมาย

ที่เคยดูถูกมันไว้

สุดท้ายนี้

ขอให้อย่าไปรักใครเพื่อฟันเขา

มันไม่ใช่เรื่องสนุกเลย

และคุณก็อย่าให้ใครมารักง่ายจนเกินไป

เพราะเขาอาจจะไม่ได้หวังดกับคุณก็ได้

ทางดีที่สุดของรักนะครับ ให้ค้นหาคำว่า

"รักแท้"

แล้วคุณก็จะมีความสุขตลอดไป