18 กันยายน 2545 19:19 น.
แตงไทย
ตราบอาทิตย์ยังฉายแสง
ตราบหัวใจยังแรงด้วยไฟฝัน
แล้วจะท้อถอยได้อย่างไรกัน
ยังมีวันให้หวังอีกยาวไกล
........................................
ขอเพียงให้เชื่อมั่นในชีวิต
ที่ไม่เคยปิดโอกาสของคนหาญ
อุปสรรคจะสืบสานประสบการณ์
ให้เราผ่านวันวารอย่างมีชัย
18 กันยายน 2545 19:10 น.
แตงไทย
...เพราะรัก...คือ..รัก
ไม่ใช่แค่การรู้จักกันเฉย..เฉย
รักไม่ใช่แค่ความรู้สึกที่ผ่านเลย
หากแต่ต้องคุ้นเคย..ผูกพัน
...เพราะฉะนั้น......ฉันจึงรัก
เพราะเธอไม่ใช่แค่คนรู้จักเฉย..เฉยเท่านั้น
ระหว่างเราไม่ใช่แค่ผ่านเลย...ผ่านวัน
หากแต่ระหว่างเราคือ...ความคุ้นเคย..ผูกพัน..มั่นคง
5 กันยายน 2545 21:04 น.
แตงไทย
เพื่อน
คือใครคนนั้น
คบกันด้วยใจ...ไม่ตื้นเขิน
ยามมีปัญหามาเผชิญ
เพื่อน
จะเดินอยู่ข้าง ๆ ไม่ห่างเลย
4 กันยายน 2545 12:52 น.
แตงไทย
ทีละนิด ทีละน้อย ค่อยค่อยคิด
ทีละนิด ทีละหน่อย ค่อยค่อยสร้าง
ทีละวัน ทีละเดือน ไม่เลือนลาง
บนเส้นทาง สู่ฝัน ยังมีไฟ
.......................................
ค่อยค่อยเรียน ค่อยค่อยรู้ ด้วยชีวิต
ค่อยค่อยคิด ค่อยค่อยทำ ด้วยความหมาย
ค่อยค่อยก้าว ทีละขั้น อย่างมั่นใจ
ค่อยค่อยไป ด้วยแรงตน บนหนทาง
4 กันยายน 2545 12:25 น.
แตงไทย
เวลาของคนสองคน
ก้อเหมือนกับเข็มนาฟิกา
บางครั้งก็ใกล้กัน
บางคราวก้อห่างไกลกันออกมา
และจะเดินจนกว่า
นาฟิกาจะหมดลาน...