27 ธันวาคม 2544 23:16 น.
แดนไพร
กาลเวลาทำให้เธอมาเจอฉัน
ยิ่งนานวันสัมพันธ์ยิ่งแน่นหนา
เกิดความรักความผูกพันธ์จากนั้นมา
กาลเวลาใจดีที่หนึ่งเลย
แต่วันนี้กาลเวลามาดุร้าย
มากลับกลายอุราให้ชาเฉย
สายตาเธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย
แล้วลงเอยต้องพรากต้องจากกัน
ฉันและเธอหรือใครไม่มีผิด
ผู้ลิขิตคือเวลาอย่าโศกศัลย์
เมื่อพบได้ก็จากได้ไม่ว่ากัน
ทำให้ฉันเข้าใจใน..เวลา..
27 ธันวาคม 2544 23:02 น.
แดนไพร
ปีใหม่อะไรใหม่เคยได้คิด
ปีใหม่ให้ชีวิตเปลี่ยนไปหรือ
ปีใหม่เพียงอายุผ่านเท่านั้นฤา
ปีใหม่คือโลกใหม่หรือใบเดิม
ใจของเราดวงเก่าก็เท่านี้
ใจไม่ดีหาดีมาเพิ่มเสริม
ใจที่ดีรักษาดีหาดีเติม
ใจริเริ่มทำแต่ดีปีใหม่งาม
ต้องมองโลกให้ดีกว่านี้นะ
ต้องมีจิตคารวะพระทั้งสาม
ต้องรู้จักขวยเขินอย่าเกินงาม
ต้องเกรงขามความชั่วอย่ามัวเมา
นิ่งให้ดีมีปัญญาอย่าบุ่มบ่าม
นิ่งให้งามพูดจาอย่าด่าเขา
นิ่งเข้าไว้ปัญหาหนักจะได้เบา
นิ่งเข้าสู่ปีใหม่ใจมั่นคง..
27 ธันวาคม 2544 17:16 น.
แดนไพร
ทุกลมหายใจของฉันตรงนี้
ไม่มีวันที่จะหนีหายไปไหน
ทุกลมหายใจตรงนี้ไม่ให้ใคร
จะเป็นของเธอตลอดไปผู้เดียว
แววตาที่เธอบอกว่าหวาน
จะมีให้กับเธอเท่านั้น..เข้าใจไหม
ว่าทุกความรู้สึกทั้งหมดของหัวใจ
จะไม่เป็นของใครนอกจาก.....เธอ.
27 ธันวาคม 2544 15:36 น.
แดนไพร
หมดแรงจะยืน
ไม่อาจฝืนความจริง
เธอบอกลาแล้วก็ทิ้ง
ว่าขาดคนแอบอิงในหัวใจ
อะไรคือสิ่งไม่ดีในตัวฉัน
รับไม่ทันกับเกมส์ของเธอ
ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นที่ค้นเจอ
คือเธอ...หมดรักหรืออย่างไร..
27 ธันวาคม 2544 11:02 น.
แดนไพร
.อยากบอกรักเธออีกสักครั้ง
ขอให้เธอตั้งใจฟังอย่าเมินหนี
ขอเวลาเพียงไม่กี่นาที
พอฟังแล้วทีนี้ก็ขึ้นอยกับเธอ
ว่าเธอจะเลือกเขาคนนั้น
หรือว่าฉันคนนี้ที่รักเธอเสมอ
แต่ว่าเขาคนนั้นไม่ได้สนใจเธอ
กลัวเธอจะเก้อถ้าเขาไม่มอง.