11 มีนาคม 2550 03:44 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ฝันเอยเจ้าเคยฝัน
ฝันเหล่านั้นอยู่ที่ไหน
ฝันเอยเคยล้นใจ
ฝันกลับหายไปไหนกัน
เด็กน้อยยังคอยท่า
ชะเง้อหาแต่ความฝัน
เจ้าหายไปหลายวัน
จนป่านนี้ไม่กลับมา
หรือฝันเจ้าแอบหนี
ท่องพงพีเถื่อนภูผา
หรือเจ้าจะควบม้า
ทะยานไปในโลกนี้
ฝันเอยเจ้าเคยฝัน
ยิ่งนับวันเป็นเดือนปี
ก็ยังไม่เห็นมี
แม้รอยเงาของเจ้าเลย
ฝันเจ้าไปไหนหนา
โปรดกลับมาบอกเฉลย
ฝันเจ้าข้าคุ้นเคย
ฝันเจ้าเอยอยู่ที่ใด
หรือฝันเจ้าหลงทาง
ในระหว่างเส้นทางไกล
หรือฝันเจ้าหลงใหล
ในแสงสีวิถีกรุง
หรือเจ้าติดกับดัก
ที่พรานลักอำพรางมุง
หรือเจ้าทะยานพุ่ง
จนเจ้าติดในกรงจันทร์
เด็กน้อยยังคอยท่า
ชะเง้อหาแต่ความฝัน
ในโลกที่นับวัน
ยิ่งแข่งขันบนความจริง
ฝันเอยที่เคยฝัน
ฝันเจ้านั้นคงหยุดนิ่ง
ฝันเอยถ้ามีจริง
หล่ะฝันเจ้าอยู่ไหนเอย
10 มีนาคม 2550 04:02 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ในวันที่ท้องฟ้าดูมืดหม่น
พายุฝนโถมซัดกระหน่ำใส่
ในเวลาที่รอบข้างไม่มีใคร
ร้างไร้เปล่าเปลี่ยว...เดียวดาย
ลำพัง อาจจะใช่....ลำพัง
หมดหวัง อาจจะเพราะเหนื่อยหน่าย
กับภาวะกำลังเผชิญอันตราย
คล้ายคล้ายกำลังจมในเถื่อนธาร
เรี่ยวแรงที่แฝงไว้ไม่มีแล้ว
พลังแผ่วด้วยใจไม่อาจหาญ
ไม่สามารถยืนหยัดอย่างทัดทาน
ทรมาน ทรมานเต็มหัวใจ
ขณะที่กำลังจมใต้ปัญหา
ก็รู้ว่ามีมือยื่นมาใกล้
เอ๊ะนั่นมือใครนั่น...นั่นมือใคร
ยื่นมือฉุดฉันไว้ให้ขึ้นมา
ทำให้ฉันเห็นหวังอีกครั้งใหม่
และทำให้ฉันเห็นทางตรงข้างหน้า
ความรู้สึกเหน็ดเหนื่อยและเมื่อยล้า
เหมือนว่าจางหายในทันที
และพลังที่หมดกลับมีใหม่
กำลังใจที่นิดน้อยค่อยล้นปรี่
เรี่ยวแรงเท่าที่ฉันเคยมี
กลับทวีหลั่งล้นจนเต็มใจ
คือ...มือนั้น......
ที่ให้ฉันได้พบชีวิตใหม่
ทำให้ฉันรู้ว่ายังมีใคร
ที่ยังคอยห่วงใย....ทุกเวลา
7 มีนาคม 2550 23:11 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
(๖ มีนาคม ๒๕๕๐ ครม. มีมติสั่งปิดไอทีวี)
ฟ้าลั่นฟ้าสนั่นครึ้ม........................เมฆครวญ
พายุเศรษฐกิจผันผวน....................กร่างเศร้า
กระทบสื่อแห่งมวล-.....................ชนเอนก อนันต์แฮ
จึ่งฤทธิ์เงินซาบเข้า........................โกฏิล้านปรับมิพอ
มติ ครม. ประกาศก้อง..................ไอที วีเฮย
ต้องปิดเพราะข้อคดี......................สั่งฟ้อง
หยุดแพร่ทางทีวี............................สักชั่ว คราวนา
ต่างพนักงานร่ำร้อง.......................เนื่องไร้กรุณา
ประชาชนทุกผู้..............................ชาวไทย
ฟังข่าวต่างมิพอใจ.........................มติแพ้
กราดเกรี้ยวกู่ก้องไกล....................ทั้งภพ ไทยนอ
ทวงกลับประชาเสรีแท้..................ใช่แม้นของใคร
“ไอทีวีจักต้อง................................หยัดอยู่”
ไทยเถิดช่วยรวมพลังสู้..................ประกาศกล้า
เอาสื่อแห่งมวลหมู่........................ประชาชาติ กลับคืน
เคียงคู่ประชาไทยทั่วหล้า..............อย่าให้สลายสูญ
(๗ มีนาคม ๒๕๕๐ ครม. มีแถลงการณ์ยกเลิกคำสั่งปิดไอทีวี)
“ขอโทษ” รัฐบาลกล่าวชี้.............แก่ประชา
ในท่ามความปรีดา.........................กู่ก้อง
มวลชนชนะด้วยวิญญาณ์...............แห่งสื่อ มวลชน
รอยหยดน้ำตาหลั่งร้อง...................ซาบซึ้งยินดี
เสรีแห่งดอกไม้..............................มวลชน
ยืนหยัดอย่างทานทน.....................อีกครั้ง
ชาวไทยทุกแห่งหน.......................ปลื้มปลาบ ใจนา
อิสระแห่งชนจะอยู่ยั้ง....................ตราบหล้าโลกสลาย
7 มีนาคม 2550 00:04 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ฟ้าลั่นฟ้าสนั่นครึ้ม.....................เมฆรวน
พายุเศรษฐกิจผันผวน.................กร่างเศร้า
กระทบสื่อแห่งมวล-..................ชนเอนก อนันต์แฮ
จึ่งฤทธิ์เงินซาบเข้า......................โกฏิล้านปรับมิพอ
มติ ค.ร.ม. ประกาศก้อง..............ไอที วีเฮย
ต้องปิดเพื่อรอคดี.........................ยกฟ้อง
หยุดแพร่ทางทีวี...........................สักชั่ว คราวนา
ต่างพนักงานร่ำร้อง......................เนื่องไร้กรุณา
ประชาชนทุกผู้..............................นามไผท
ฟังข่าวต่างมิพอใจ.........................มติแพ้
กราดเกรี้ยวกู่ก้องไกล....................ทั่วภพ ไทยนอ
ทวงกลับประชาเสรีแท้..................ใช่แม้นของใคร
ไอทีวีจักต้อง..................................หยัดอยู่
ไทยเถิดช่วยรวมพลังสู้..................ประกาศกล้า
เอาสื่อแห่งมวลหมู่........................ประชาชาติ กลับคืน
เคียงคู่ประชาไทยทั่วหล้า..............อย่าให้สลายสูญ
5 มีนาคม 2550 18:22 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
สวรรค์มาร
เพลงพิศวาสแว่วเวิ้ง.......................ระเริงสวรรค์
ทวยเทพเสพย์สุขสันต์...................เล่นชู้
เริงศึกรุกโรมรัน............................เสียสติ
ดีชั่วพิเคราะห์บ่รู้...........................เนื่องด้วยกิเลสงำ
แสนสรวงสวรรค์ระส่ำร้อน..........กิเลสเบียน
แหลกล่มทั้งมณเทียร....................เทพไท้
ทวยเทพแหวกว่ายเวียน................ตามวัฏ จักรกรรม
แผ่นภพสรวงสวรรค์จึ่งไร้............เทพสิ้นมลายสูญ
อสูรจึงเกลือกกลิ้ง.........................เต็มสวรรค์
มารหมู่ประจญประจัญ.................ศึกหล้า
เริงรบขบเคี่ยวพัลวัน.....................ดุเดือด
สวรรค์จึ่งไร้ผู้กล้า.........................ศึกท้าด้วยธรรม
ฟ้าจึ่งดำมืดคล้าย............................นรกานต์
ล้วนเทพสัตว์สันดาน....................ชั่วช้า
อีกล้วนเหล่าอสุรมาร....................เหี้ยมโหด
ชิงช่วงแผ่นสรวงหล้า...................แย่งฟ้าแย่งสวรรค์
ศึกมารระบาดลั่นแล้ว..................โลกา มนุษย์เอย
แลเหล่ามวลมนุษา.......................พรั่นเร้น
หมู่มารยิ่งกระทำต่ำช้า.................เข้าข่ม มนุษย์เฮย
ยิ่งหนักยิ่งเครียดเค้น....................ซาบเข้าพฤติกรรม
มนุษย์จึ่งกระทำต่ำช้า...................เช่นมาร กระทำนอ
ฝังลึกถึงสันดาน...........................จิตร้าย
เริงร่าแต่สาธารณ์..........................สิ่งต่ำ
ละเลงสาดเปรอะป้าย...................แปดเปื้อนสิ่งแขยง
รุนแรงตามจิตร้าย........................คิดครอง
จึงใฝ่สูงใฝ่ปอง............................โลกหล้า
ก่อเกิดศึกประชาผยอง.................ทั่วโลก
หวังใหญ่เป็นหัวหน้า..................ใหญ่ด้วยอบายกรรม
หมู่มารยังเล่นลิ้น.........................เล่ห์ลวง
หลอกล่อประชาปวง...................เท็จปลิ้น
ประชาจึ่งซาบทรวง....................จำจด กันมา
มนุษย์จึ่งรู้เล่นลิ้น........................หลอกเร้นเพื่อนผอง
ครรลองพระพุทธสิ้น.....................แหลกสลาย
ธรรมมะถูกทำลาย..........................กร่อนกร้าน
คำสอนแค่คำนิยาย..........................หลอกโลก
ธรรมมะจึ่งถูกค้าน..........................ว่าไร้สำคัญ
พญามารเหินเหาะฟ้า......................กลับสวรรค์
แลโลกโศกจาบัลย์..........................ถล่มหล้า
ถึงคราวยุคสมัยบรร-.......................ลัยโลก แล้วนอ
โลกถล่มจมใต้ฟ้า............................สนั่นเกรี้ยวกลางสวรรค์.