22 มกราคม 2549 22:25 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
....แต่ก่อนนั้น
แผ่นศิลาวางแนบที่แทบเท้า
กราบคำนับบรรพชนเราเหล่าสยาม
แผ่นดินไทยแผ่นดินทองยังงดงาม
ฟ้าสีครามกระจ่างจ้าขอบฟ้าไทย
....แล้วบัดนี้
แผ่นศิลาวางแนบที่แทบเท้า
วัยรุ่นเรากราบความชั่วมัวหลงใหล
อบายมุขสุดทรามหยามเมืองไทย
ทั้งสายเดี่ยวใส่เข้าไปไม่อายคน
....ผ่านมาแล้ว
แผ่นศิลาวางแนบที่แทบเท้า
เมืองไทยเคล้าคละคลุ้งฝูงฉ้อฉล
ข้าราชการเอาดีไว้ใส่แต่ตน
ทิ้งความเลวให้พ้นไปจากตัว
....จนวันนี้
แผ่นศิลาวางแนบที่แทบเท้า
ดังคนเราฝังอยู่ในไฟสลัว
แผ่นศิลาเริ่มมีฝุ่นสีขุ่นมัว
สุดแต่ตัวจะเร่งเร้าเฝ้าความดี
22 มกราคม 2549 01:08 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
มีทรัพย์นับกว่าล้าน...................มากอยู่
สุข ฤ จะหลั่งพรู..............................ตามนั้น
มีทรัพย์ร่อยอดสู............................น้อยแต่ ทรัพย์เฮย
สุขยิ่งสุขบ่กลั้น...............................หาได้น้อยตาม
...........................................................................................
แม้นมีทรัพย์มากมายก่ายเทล้น
แม้มีพ้นสุดทะเลขอบเวหา
แม้นมีเงิน เพชร ไพลิน นิลจินดา
แต่สุขหรือจะไหลมากับทรัพย์ธาร
จะมีเงินสักสิบล้านประมาณอยู่
มีความรู้ท่วมหัวมันสืบสาน
อำนาจศักดิ์ยศพร้อมพรั่งกังสดาล
แต่จิตใจฟุ้งซ่านไปวันวัน
อย่างนี้หรือ? ที่เขาเรียกว่าความสุข
ชีวิตขลุกอยู่เพียง เสียง สีสัน
หลงงมงายวัตถุนิยมก้มรับมัน
สุขอย่างนั้นให้ตายก็ไม่เอา
ถ้าจะเลือกมีเงินล้นพ้นเป็นโกฏิ
ต้องแลกกับชีวิตโหดโคตรเงียบเหงา
หรือมีทรัพย์อยู่ไม่มาก...หากแต่เรา!
มีสุขล้นไร้โศกเศร้า......"เอาอะไร?"
เก็บคำตอบที่ชอบไว้ในสมอง
ลองไตร่ตรองตัวคุณเป็นเช่นไหน
ต้องการสุขหรือทรัพย์...ช่วยดับไฟ
ที่สุมอยู่กลางใจ......(ลองใคร่ครววญ)
ของขวัญจาก...แดนไกล ไลบีเรีย...
(เด็กชายเกริกสิน แสงเจริญกุล
ม.3/3 เลขที่ 14
โรงเรียนบูรณะรำลึก อ.เมือง จ.ตรัง)
วันที่ 21 มกราคม 2549 เวลา 20.50 น.
15 มกราคม 2549 17:30 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
เมื่อยังเล็กฉันวาดฝันอันแสนสวย
ว่าทำงานแล้วรวยมีทรัพย์สิน
ตั้งความหวังปลูกไว้ใต้ผืนดิน
ให้กรุ่นกลิ่นรับรสพสุธา
ให้เป็นดั่งดอกไม้สักหนึ่งดอก
ที่ผลิแย้มบานออกสู่เวหา
คอยสร้างหวังอุดมการณ์นานา
หยั่งคุณค่าลึกล้ำประจำใจ
ตั้งชื่อว่าดอกไม้แห่งชีวิต
ที่ผลิตผลสำเร็จเมื่อเติบใหญ่
มุ่งมั่นทำงานเรื่อยเรื่อยไป
เป็นเหมือนดั่งดอกไม้แห่งมวลชน
ทำงานก้าวไปภายข้างหน้า
มุ่งฟันฝ่าทนกับความสับสน
ประหนึ่งดั่งดอกไม้ของใจคน
ที่ต้องทนตั้งกล้าท้าสายลม
วันนี้เมื่อดอกไม้แห่งชีวิต
ได้ผลิตคุณค่าที่สั่งสม
ตราความดีเด่นไว้ในสังคม
คอยสร้างสรรค์ความอุดมแก่ผืนดิน
6 มกราคม 2549 20:46 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ยามลมหนาวมาเยือนให้เตือนจิต
ว่าจะคิดทำการงานไฉน
ต้องทำอย่างใจเย็นค่อยเป็นไป
ดั่งลมหนาวพัดไกวเรื่อยเรื่อยมา
ช้าช้าได้สองพร้าเล่มงามนั้น
โบราณท่านเก่งจริงได้ดั่งว่า
ไม่ต้องรีบต้องเร่งค่อยเจรจา
อย่างนี้หนาการงานจึงเจริญ
5 มกราคม 2549 14:42 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
วันและคืนที่ผ่านนานกี่ครั้ง
แต่ความรักของฉันยังมั่นคงเสมอ
แต่ละวันแต่ละคืนก็คือเธอ
ฝันละเมอเพ้อพร่ำทั้งค่ำคืน
แต่ไฉนทำไมเธอไม่รัก
สุดจะหักห้ามใจมิให้ฝืน
ตัวฉันรอคอยเธอทุกวันคืน
แอบสะอื้นหลั่งน้ำตากลางหัวใจ
อยากจะบอกให้รู้ว่าฉันรัก
จะบอกสักพันครั้งจะฟังไหม
อยากจะบอกว่ารักมากกว่าใคร
จะรักเธอตลอดไปไม่ลืมกัน
ถึงวันคืนจะพ้นกี่หนผ่าน
แต่รักฉันยังผลิบานในความฝัน
ขอแค่เธอรักฉันดูสักวัน
เพียงแค่นั้นความฝันก็เป็นจริง
หน้าส่วนตัว
1197
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแดนไกล ไลบีเรีย
