20 กันยายน 2548 11:31 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
กาลครั้งหนึ่ง "ธรรมชาติ" ได้สร้างไว้
ทั้งสัตว์น้อยสัตว์ใหญ่เอนกค่า
อีกป่าดงพงไพรอรัญญา
สกุณาบินร่อนเรื่อยเรื่อยไป
กาลครั้งหนึ่ง "มนุษย์" สุดประเสริฐ
มาทำลายสิ่งเลิศในป่าใหญ่
ฆ่าสัตว์ป่า นกน้อย และพงไพร
ทั้งต้นไม้สูงล่ำไม่คำนึง
กาลครั้งนั้นเวลามาผ่านพ้น
เราทุกคนจึงควรหวนคิดถึง
รักษาสัตว์ รักษาป่า หนอง นา บึง
ให้คงอยู่ตราตรึงคู่โลกไป
...(ตลอดกาล)...
20 กันยายน 2548 11:04 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
ไม่...ไม่...ไม่...ไม่...ไม่...ไม่...ไม่...ไม่
แต่ก็ใช่...ใช่...ใช่...ใช่...ใช่...ใช่
เพียงแต่ว่าเรานั้นทำอะไร
ใช่หรือไม่อีกเรื่องไม่เกี่ยวกัน
มีแต่ว่า ทำถูกต้องหรือทำผิด
สมองมีไว้คิดให้สุขสันต์
หรือให้โกรธทุกข์ใจไฉนกัน
ก็แค่นั้นโลกนี้มีสุขเอย
20 กันยายน 2548 10:18 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
......Whom am I in heaven? But you.
There is nothig on earth I desire biside you.
My heart and my straingh. Many times they fail.
But there is once true. That always will prevail.
......You are the straigh of my heart.
You are the straigh of my heart.
You are the straigh of my heart.And my potion.
......Forever.....
......Forever.....
......Forever.....
And Forever.....ever.
18 กันยายน 2548 16:09 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
You are my hiding place.
You always fill my heart.
With song of the life-power.
Whenever I am afraid.
I will trust in you.
I will trust in you.
Lets the weak says I am strong.
In the straight of the Lord.
I will trust in you.
7 กันยายน 2548 23:22 น.
แดนไกล ไลบีเรีย
จะใช่คนมองอย่างไรจักให้เห็น
หรือจะเป็นคนดีดูที่ไหน
มีลาภยศศักดิ์ศรีดีอย่างไร
แต่น้ำใจเห็นชัดถนัดตา