นกป่าตัวหนึ่งนั้น ........................ บินหวนจะมุ่งหมายทบทวน .................... โลกกว้างไม่หวังติดกับตรวน ..................... กรงกักมิใช่นกเลี้ยงอ้าง ........................ อยู่ได้ด้วยใครหนึ่งใจแสวงเสาะให้ ................... หลอมตนสองปีกจะบินวน ......................... แกร่งกล้าสองเท้าจักดิ้นรน ........................ ทางวาด เองนาปากจิกตามองฟ้า ....................... ต่อสู้แดดฝนบนเส้นทางจักสร้าง ..................... ตัวตนปีกจักแกร่งและทน ..................... แดดกร้านโหนอากาศกระสน ...................... โดดเดี่ยวเก็บเกี่ยวกระแสต้าน ................... เรียนรู้โลกจริงสิ่งใดในโลกนี้ ........................... ศึกษาหลอมภาพรวมมายา ................. เสาะสร้างเพื่อค้นพบวิชา ......................... ยิ่งใหญ่คือสิ่งจริงลึกกว้าง ..................... ซ่อนไว้แสวงหานกป่าตัวหนึ่งนั้น ...................... จักโตหมายมุ่งหยั่งรู้โอ - ................... กาสเอื้อชีวิตจักต้องโผ ........................ เรียนร่ำผิดถูกจักเก็บเกื้อ ...................... ปีกกล้าขาแข็งฯ
กระจกใสใจสะท้อนความอ่อนโลกหวังเพียงโชคชูช่วยด้วยเป้าหมายใครสักคนปนเปื้อนเปรอะระบายทาสีคล้ายหลอกปลื้มจนลืมตนแสร้งทาใจ ทาโลก อย่างงามงดสร้างอนาคต เลือนอดีต ผิดสับสนกระจกใสมัวหมองเริ่มเปื้อนปนด้วยสีคนระบายหลอก ... ภาพออกมาส่องกระจกสะทกใจ ไหวสะดุ้งไม่เห็นความหมายมุ่ง ที่สูงค่าคนสร้างภาพลวงใจ หายลับตาเหลือมายาให้หลงจนงงงันภาพลวงตา ... มายาแค่ตาเห็นภาพลวงใจ ... นั่นเป็นภาพความฝันภาพลวงตา ... ลางหายคลายผูกพันภาพลวงใจ ... ติดมั่นไม่อาจลบกระจกหม่นปนป้ายระบายสีสะท้อนภาพที่มีรอยสีกลบคนทาสีหนีหายไม่เคยพบยากจะหลบรอยลวง ห่วงอาวรณ์.
ครู ... คือช่างเจียระไน ใจพิสุทธิ์ผู้ ... ผ่องผุด เมตตามหาศาลสร้าง ... เพชรงามจากดินดำ เป็นตำนานคน ... เชี่ยวชาญสรรพวิชา ด้วยค่าครูงานที่หนัก ใจที่รักนั้นหนักกว่าเกลาคนโง่ด้วยปัญญาให้กล้าสู้วาดแนวทางวางแนวคิดอุทิศชูบารมีความหยั่งรู้ ครูย่อมมีเพชรที่ยังไม่เคยได้เปล่งแสงถูกฝังแฝงลับตา ในทุกที่ครูเป็นผู้ส่องสายตามาใยดีขุดถ่านดำมาหลอมตี เป็นประกายครู ... คือช่างเจียระไน ใจแกร่งกล้าคือ ... ผู้ประดับประดา ค่าความหมายช่าง ... ฝีมือกล่อมเกลาความเขลาคลายเจียระไน ... เฉิดฉาย ความเป็นคน.แดดเช้า ๑๕ มกราคม ๒๕๕๘