30 พฤศจิกายน 2554 08:18 น.
แดดเช้า
ตื่นยามเช้าเราขอบคุณโลกอุ่นเอื้อ
ฉันลืมตามาเพื่อความเริ่มต้น
ลมสะอาด แสงสาดส่อง มองตัวตน
คลายหมองหม่นปัดเป่าเศร้าจางไป
ดิน อุ่นอุ่น โอบอ้อมกล่อมชีวิต
น้ำ ใสใส ล้างความคิดจิตผ่องใส
ลม เย็นเย็น เป็นเสมือนเพื่อนปลอบใจ
ไฟ ไสว สว่างโลกนำโชคดี
โลกทั้งใบให้วิญญาณการก่อเกิด
เกียรติชูเชิดความงามล้ำศักดิ์ศรี
บรรพบุรุษสุดเมตตาล้วนปราณี
ร่างกายนี้ช่วยบำรุงผดุงตน
ครอบครัวร่วมรวมงานประสานขวัญ
หลอมรวมกันอยู่เคียงกายคลายสับสน
ที่สำคัญ ... สิ่งงดงาม ความเป็นคน
ลมหายใจเปี่ยมล้นล้วนมีคุณ
บอกชีวิต ช่างโชคดีเพียงนี้แล้ว
ฟ้าวางแนวเปล่งประกายคล้ายเกื้อหนุน
ได้เติบตนเปี่ยมอุดมสะสมบุญ
สุขเจือจุนเพียงพอถักทอทาง
จะตอบแทน ร่างกายผ่อนคลายโรค
ตอบแทนโชคด้วยความดีที่สรรค์สร้าง
หวังตอบแทนโลกทั้งใบคืนใจวาง
จะไม่ร้างระลึกถึง ... ซึ้งขอบคุณ.
29 พฤศจิกายน 2554 21:46 น.
แดดเช้า
รากที่หยั่งลงลึกตรึกลงย้ำ
ยิ่งลึกนำความแกร่งทนแรงถอน
กิ่งก้านที่แผ่ใบไหวครรลอง
สาขาต้องขยายคล้ายแผ่ทาง
ใบที่ร่วงท่วงทำนองเพลงพร้องเพรียก
สายลมเรียกความหวังมาสั่งสร้าง
ผลิใบใหม่ไหวพลิ้วริ้วลมบาง
ยอดใบอ่อนแผ่กว้างวางเส้นทอ
แสงสีทองต้องใบอ่อนซ้อนใบสวย
รากก็ช่วยลำเลียงเลี้ยงใบก่อ
ด้วยความหลังหยั่งลึกผนึกรอ
รากแก้วพอผลึกฝันสร้างสรรค์งาน
รากที่หยั่งคือ "ความหลัง" ที่หยั่งราก
ยิ่งลึกมากยิ่งแกร่งทนแรงต้าน
ขยายหน่อหล่อเลี้ยงเพียงตำนาน
เพื่อกิ่งก้าน ทอ "ความหวัง" สะพรั่งงาม.
23 พฤศจิกายน 2554 11:00 น.
แดดเช้า
จากก้อนหินแหลมเหลี่ยมเป็นเสี่ยมเสี้ยว
น้ำซัดเชี่ยวกล่อมเกลาหินเงาสวย
เป็นกลมมนวนตามน้ำฉ่ำระรวย
ประดับด้วยหาดหินน้ำรินรอง
แดดคงฉายประกายแสงแจ้งจำรัส
น้ำย่อมซัดหินคลายหายหม่นหมอง
ยิ่งน้ำซัดสาดคลื่นจนเป็นฟอง
หินยิ่งต้องเกลาตนจนกลมเงา
นี่คือ ปรากฏการณ์ ธรรมชาติ
ที่ช่างวาด ช่างหลอม และช่างเหลา
หินโสโครกกลับงามชัดด้วยขัดเกลา
หินก้อนเก่าจึงงดงามตามเวลา
ความรักคล้ายคลื่นสาดซัดหินหลาก
ให้หินซากเป็นหินสวยด้วยคุณค่า
ประสานใจกล่อมเกลาขัดเงามา
ประทับตาประดับไว้ ณ หาดรัก
จากก้อนหินแหลมเหลี่ยมเป็นเสี่ยมเสี้ยว
น้ำสาดเชี่ยวกล่อมเกลาเหลาหินหัก
เป็นหินงามสมบูรณ์แสงเงานัก
ความรักจักนฤมิตรได้ ถึงเพียงนี้.
2 พฤศจิกายน 2554 10:14 น.
แดดเช้า
ฉันมีโลกจินตนาการอันไกลโพ้น
ความอ่อนโยนมีไว้ให้คิดฝัน
มีบทเพลงบรรเลงกล่อมความผูกพัน
มีอารมณ์พลิ้วอันบันดาลดล
ส่วนเธอมีโลกคำนวณกระบวนครบ
เป็นต้นแบบระบบจบเหตุผล
ช่างวิเคราะห์วิจารณ์อย่างแยบยล
เป็นจักรกลขั้นตอนไม่ซ้อนลึก
ฉันมีโลกของฉันในวันเหงา
ยากคาดเดาความคิดความรู้สึก
เธอมีโลกของเธอตามคิดนึก
คำนวณตึกโครงสร้างอย่างโอฬาร
ฉันเฉียบไวฉับพลันและรวดเร็ว
เธอเกรงความล้มเหลวจึงเงอะง่าน
ค่อยค่อยคิด ค่อยค่อยทำ จนชำนาญ
ส่วนฉันผ่านตัดสินใจในหนึ่งครั้ง
ระหว่างเธอกับฉัน .... นั้นต่างคิด
ต่างวิถีชีวิต ต่างความหวัง
ต่างอาชีพ ต่างรักชอบ ต่างชิงชัง
แต่เรายังพร้อมปรับเปลี่ยน เพื่อเรียนรู้
ฉันเรียนรู้ที่จะนิ่งมีเหตุผล
เธอเรียนรู้จะฝึกฝน ฝันงามหรู
ฉันเรียนรู้กระบวนคำนวณดู
เธอเริ่มสู่ มองสิ่งงาม นามธรรม
หากมิได้ติดกรอบระบอบคิด
เป็นนิมิตน่าปลื้มชวนดื่มด่ำ
อาจจะมีศิลปะ นวัตกรรม
เจริญล้ำยิ่งกว่า อารยะใด
ประสานโลก ประสานใจ เข้าไว้เถิด
เพียงหัวใจที่เปิดรับสิ่งใหม่
อย่าหลงคิดว่าตนล้ำเลิศกว่าใคร
มีปัจจัยสร้างเสริม จงเติมเต็ม.
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
1652
