25 ธันวาคม 2554 00:38 น.
แดดเช้า
คนที่ปลายฟ้า ณ ขอบโลก
สายลมโบกสื่อภาษามาออดอ้อน
เธอล่วงรู้ความนัยหัวใจกลอน
ที่ฝากวอนสายลมมาห่มเธอ
หรือเธออาจผ่านแผ่วแล้วเลือนลับ
เป่าสายลมให้หวนกลับไปยามเผลอ
อาจสะท้อนหัวใจไหวละเมอ
ส่งคำหวานไปพบเจอที่หัวใจ
คนที่ปลายฟ้า ณ ขอบฝัน
จะรู้ความในใจฉัน สักครั้งไหม
หรือว่าลอยลมฝากแล้วจากไป
คนที่อยู่แดนไกลไม่เคยรู้.
แดดเช้า : ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๔
22 ธันวาคม 2554 14:27 น.
แดดเช้า
อ้อมกอดแห่งรัก มักอบอุ่น
อวลละมุนกรุ่นละไมกลิ่นอายฝัน
มีความงามท่ามกลางความผูกพัน
ร้อยเส้นใยผูกมั่น วันเวลา
คือรวงรัง คือหวังแจ้ง แห่งใจสร้าง
ที่สองคน ร่วมทาง อย่างรู้ค่า
ในอ้อมแขนจะปลอดภัยในทุกครา
และดินฟ้าจะคุ้มครอง แม้หมองมัว
มิใช่กรงกักขังกีดหวังสวย
มิใช่ตะรางครอบด้วย ความคิดชั่ว
มิใช่ ความตะกละ เห็นแก่ตัว
และมิใช่จะเกลือกกลั้ว ด้วยราคี
แต่คือ อ้อมแขน อุ่นไอนัก
ไม่เคยกักขังใจไว้ที่นี่
ไม่เคยอึดอัด แต่อบอุ่น เท่าเคยมี
และละลายความหนาวที่ ย่างกรายมา
คือ ความรัก มิใช่ กรงขัง
คือ รวงรัง คืออ้อมแขนแสนล้ำค่า
เถิด ... ถ่ายทอด กอดอุ่น สื่อสายตา
แทนแววฝันอันตรึงตรา ... กว่า "ความรัก"
แดดเช้า : 9 พฤศจิกายน 2554
22 ธันวาคม 2554 08:49 น.
แดดเช้า
เมื่อเขาส่งสายตามาให้เห็น
เราทำเป็นไม่สนใจไม่ใฝ่หา
เมื่อเขายิ้มอ่อนหวานเดินผ่านมา
เราทำเป็นหลบตาไม่มามอง
แต่หัวใจเต้นตึกตักดังตึกตึก
และรู้สึกอกอัด คล้ายขัดข้อง
แอบอมยิ้มน้อยน้อยค่อยค่อยตรอง
ห้วใจแอบร่ำร้อง และ เบิกบาน
เมื่อเขาส่งสายตามากรุ่มกริ่ม
หัวใจยิ้มบานเบ่งเปล่งเสียงขาน
แต่หลบตาหลบหน้ามาเนิ่นนาน
กลัวเขาอ่านใจออกว่าบอก "รัก".
แดดเช้า : ๖ ธันวาคม ๒๕๕๔
21 ธันวาคม 2554 22:09 น.
แดดเช้า
เมื่อฝันผลัดใบร่วงยังห่วงฝัน
ปลิวปรายวันเหงาเหงาเราหวั่นไหว
เหมันต์เอยเลยผ่านซ่านทรวงใน
ร่วงผลัดใบแล้วหรือฝัน วันเคว้งคอย
รักที่ผลัดดวงใจไปเป็นอื่น
หวานเคยชื่นมาจืดจางยังเหงาหงอย
สายลมแห่งเหมันต์ทิ้งร่องรอย
น้ำตาปรอยเปรอะแก้มแต้มรอยใจ
เมื่อฝันผลัดใบร่วงยังห่วงหา
ปลิวปรายเคว้งจนล้าจะร่ำไห้
ร่องรอยร้าวรักช้ำกระหน่ำไป
น้ำตาไหลใครจะซับ หยาดน้ำตา.
แดดเช้า : ๒๐ ธันวาคม ๒๕๕๔
21 ธันวาคม 2554 10:37 น.
แดดเช้า
เมืองที่จมบาดาลตำนานเก่า
มีเรื่องเล่าเป็นเมืองแมนแดนล้ำค่า
ศิวิไลซ์เรืองรุ่งจำรุงตา
มีนางฟ้าเทพารักษ์ ความงามล้ำ
ปรารถนาทุกสิ่งอย่างหวังเอาได้
สว่างไสวเช้าบ่ายเย็นและย่ำค่ำ
ราวนิรมิตดาวเดือนเยือนระบำ
แสงสีรำร่ายเรียงเพียงเพลงเพลิน
น้ำพาเมืองล่มแล้วแก้วสวรรค์
มืดลงพลันกระแสเสียงเพียงห่างเหิน
เหล่านางฟ้าเทวดาก็พาเมิน
ไม่หลงเดินรำร่ายตายซากกัน
เมืองที่จมบาดาลตำนานเก่า
น้ำเริ่มเน่านางฟ้าเริ่มเหหัน
เทวดาหันหน้ามาประจัน
ลงโทษทัณฑ์ความเลิศหรูดูจางลง.
แดดเช้า : ๒๑ ธันวาคม ๒๕๕๔
Calendar
Lovers
2 คน เลิฟแดดเช้า
หน้าส่วนตัว
939
