13 พฤศจิกายน 2553 21:39 น.
แขม่วแมน
เธอทุ่มเททุกอย่างมาไม่เคยคิด
เธอให้หมดทั้งชีวิต..ยอมทิ้งฝัน
เธอสละแม้ความหวังอันสวยนั้น
เธอทิ้งมัน..เพื่อฉัน..ได้มั่นคง
ขอบคุณเธอด้วยหัวใจไว้ที่นี่
คุณความดีที่มีให้จะไม่หลง
ฉันจะทำให้ดี...ดังจำนง
จะดำรง คงดี..ดั่งเคยมา
ฉันสัญญา...จะตอบแทนในสักครั้ง
ฉันสัญญา...เธอต้องสมหวัง..สมปราถนา
ฉันรับรอง..ด้วยหัวใจ..ด้วยวาจา
จะรักษา..ไว้ให้คุ้มที่ทุ่มเท
9 พฤศจิกายน 2553 21:47 น.
แขม่วแมน
หากคิดว่าเดินเดี่ยว....จะเหงา
หากคิดว่าซึมเซา...จะเฉื่อย
หากคิดว่าจะหรู...ฟุ่มเฟือย
หากคิดไปเรื่อยเรื่อย...จะล้า
หากไม่คิดหนึ่งวัน..จะหลง
หากไม่คิดสองวันคง...จะบ้า
หากไม่คิดสามวันคง..ไร้วิญญา
หากไม่คิดเลย..อาจบ้า..ทันที
โอ้..มนุษย์ หยุดคิด เป็นได้ไหม?
โอ้..มนุษย์ หยุดฝันใฝ่ ทำได้หรือ?
โอ้..มนุษย์ โอ้..มนุษย์ ผู้ดึงดื้อ
เจ้าจะคิด เจ้าจะถือ ไปถึงไหน
ก็ฉันคิด ก็ฉันคิด ก็ฉันคิด
นี่ชีวิตของฉัน ใช่หรือไม่
ก็จะฝัน ก็จะหวัง เรื่องของใคร
เธอจะมา บ่นทำไม ไม่ใช่เรื่อง!!!
เออ..จริงเธอ เออ..จริงเธอ เออ..จริงเธอ
ฉันก็เพ้อ ฉันก็บ่น ฉันฝันเฟื่อง
ฉันก็ขุ่น ฉันก็หมอง ฉันก็เคือง
เรื่องของเรื่อง ฉันก็คิด ฉันก็ถือ...