8 เมษายน 2554 16:44 น.
แขม่วแมน
คิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่...
ห่างกันแท้แท้ มาอยู่ถึงตั้งบ้านแพง
ที่นี่แสงแดดแร๊งแรง
อีกทั้งแมลง แมงเม่า กุ๊ดจี่ แมงมุม
แมงวันก็เยอะ ยุงชุม
ตากผ้ามีรุม พ้นห้องต้องปัดระวิง
แต่ฉันสนุกจริงจริง
ได้ทำหลายสิ่ง ที่ไม่เคยคิดมาก่อน
แม้แดดจะร้อน รอนรอน
แต่ใจสะออน ยังคงยิ้มกริ่มเรื่อยมา
ยิ้มเพราะน้ำใจเจรจา
ไมตรีปรีดา ที่มากระชับหัวใจ
นานนานจะเหงาใหญ่ใหญ่
เพราะไม่สบาย เหมือนที่เคยอยู่เคยกิน
แต่ช่วงนี้ฉันเริ่มชิน
แม้อาหารไม่คุ้นลิ้น ก็กินแต่ลาบแต่ก้อย
โอ้ลืม..ฉันเจอน้ำโขง
เห็นเด็กก้นโด่ง ดำผุดดำว่าย มันแผลบ
เด็กน้อยตัวดำ ดั้งแหมบ
นิสัยแส๊บแสบ แต่ยิ่มกินใจฉันจัง
ได้นั่งริมโขงริมฝั่ง
กระดิกเท้าเพลินจัง ได้นั่งสบ๊ายสบาย
แต่งานก็หนักเหลือหลาย
โอ้ท่านเจ้านาย ใจเย็นลงบางทีเต๊อะ
13 พฤศจิกายน 2553 21:39 น.
แขม่วแมน
เธอทุ่มเททุกอย่างมาไม่เคยคิด
เธอให้หมดทั้งชีวิต..ยอมทิ้งฝัน
เธอสละแม้ความหวังอันสวยนั้น
เธอทิ้งมัน..เพื่อฉัน..ได้มั่นคง
ขอบคุณเธอด้วยหัวใจไว้ที่นี่
คุณความดีที่มีให้จะไม่หลง
ฉันจะทำให้ดี...ดังจำนง
จะดำรง คงดี..ดั่งเคยมา
ฉันสัญญา...จะตอบแทนในสักครั้ง
ฉันสัญญา...เธอต้องสมหวัง..สมปราถนา
ฉันรับรอง..ด้วยหัวใจ..ด้วยวาจา
จะรักษา..ไว้ให้คุ้มที่ทุ่มเท
9 พฤศจิกายน 2553 21:47 น.
แขม่วแมน
หากคิดว่าเดินเดี่ยว....จะเหงา
หากคิดว่าซึมเซา...จะเฉื่อย
หากคิดว่าจะหรู...ฟุ่มเฟือย
หากคิดไปเรื่อยเรื่อย...จะล้า
หากไม่คิดหนึ่งวัน..จะหลง
หากไม่คิดสองวันคง...จะบ้า
หากไม่คิดสามวันคง..ไร้วิญญา
หากไม่คิดเลย..อาจบ้า..ทันที
โอ้..มนุษย์ หยุดคิด เป็นได้ไหม?
โอ้..มนุษย์ หยุดฝันใฝ่ ทำได้หรือ?
โอ้..มนุษย์ โอ้..มนุษย์ ผู้ดึงดื้อ
เจ้าจะคิด เจ้าจะถือ ไปถึงไหน
ก็ฉันคิด ก็ฉันคิด ก็ฉันคิด
นี่ชีวิตของฉัน ใช่หรือไม่
ก็จะฝัน ก็จะหวัง เรื่องของใคร
เธอจะมา บ่นทำไม ไม่ใช่เรื่อง!!!
เออ..จริงเธอ เออ..จริงเธอ เออ..จริงเธอ
ฉันก็เพ้อ ฉันก็บ่น ฉันฝันเฟื่อง
ฉันก็ขุ่น ฉันก็หมอง ฉันก็เคือง
เรื่องของเรื่อง ฉันก็คิด ฉันก็ถือ...
18 กรกฎาคม 2553 15:01 น.
แขม่วแมน
ยิ้มเถอะเพื่อน...ยื้มเถอะ
เรื่องที่เจอะ ฉันนั้นไม่เรียกปัญหา
เป็นแค่เพียง อุปสรรคฆ่าเวลา
ไม่ว่าใครที่ผ่านมาก็ต้องเจอ
ยิ้มเถอะเพื่อน..ยิ้มเถอะ
เรื่องที่เจอะ มันต้องพ้นสักวันเสมอ
กลัวอะไรตอนนี้ฉันอยู่กับเธอ
อยู่จนกว่าเรื่องที่เจอจะผ่านไป
ยิ้มเถอะเพื่อน...ยิ้มเถอะ
เรื่องที่เจอะ เธอว่าหนักเธอว่าใหญ่
เอ้า..เอ้า..เอ้า คิดอย่างนั้น..ไม่เป็นไร
เดี๋ยวจะช่วยไม่ไปไหน..ฉันสัญญา
ยิ้มเถอะเพื่อน..ยิ้มเถอะ
เรื่องที่เจอะ ไปกับฉันนะ...ช่วยกันฝ่า
อย่างอแง..ร้องทำไม..เสียเวลา
มาเถอะมา..ยิ้มกับกู..สู้ด้วยกัน
15 กุมภาพันธ์ 2553 23:02 น.
แขม่วแมน
เกิดเป็นคนเวียนวนขึ้นบนโลก
อุปโลกน์ศักดิ์มนุษย์ผู้ชิดใกล้
สร้างชื่อเรียกเป็นเครื่องหมายผู้ไว้ใจ
เป็นคำงามมีความนัยมั่นใจกัน
คำสมมติคำนั้นเรียกว่า "มิตร"
เป็นคำเรียกผู้ใกล้ชิดไม่สงสัย
เป็นคำแทนเครื่องหมายความไว้ใจ
มีความหมายยิ่งใหญ่เกินกล่าวคำ
กว่าจะหาหนึ่ง"มิตร"มาชิดเชื้อ
กว่าจะก่อความเชื่อขึ้นดื่มด่ำ
กว่าจะเป็น"มิตร"แท้แน่ในคำ
กว่าจะจำคำของกันจนมั่นคง
เมื่อมี"มิตร"จงเก็บ"มิตร"ให้ดีเถิด
"มิตร"ที่ดีเป็นสิ่งเลิศพึงประสงค์
วิธีเก็บรักษา"มิตร"ต้องทำตรง
อย่าหลอกลวงล่อหลงหวังกำไร
อยากมี"มิตร"แต่มิทำตัวเป็น"มิตร"
ก็อย่างหวังจะมี"มิตร"เอาใจใส่
ทำกับ"มิตร"ด้วยหัวจิตที่จริงใจ
ความเป็น"มิตร"จะเติบใหญ่อย่างแข็งแรง
หน้าส่วนตัว
3009
