15 กันยายน 2552 07:27 น.
แก้ว กลางไพร
ไม่ได้มาเสียนานบ้านหลังนี้
บ้านหลังที่ให้ความรักสมัครสมาน
ให้ไมตรีอบอุ่นผ่านกลอนกานท์
รักหวานหวานมีให้ได้ทุกคน
ขอขอบคุณเจ้าของบ้านให้ที่พัก
ให้ความรักให้ไมตรีดีทุกหน
แม้ต่างวุฒิต่างวัยในกมล
แต่ทุกคนเข้าใจกันนั้นได้ดี
ด้วยความฝันเดียวกันนั้นสู่ฝัน
จึงพบกันทักทายกันในบ้านนี้
มอบความรักความห่วงใยเอื้ออารีย์
ทุกคนมีความหวังตั้งใจมา
ได้ฝึกฝนเรียนรู้คล้ายครูสอน
ได้เขียนกลอนตามใจปรารถนา
ทั้งกลอนทุกข์โศกเศร้าเคล้าน้ำตา
กลอนเฮฮาสนุกสนานเราอ่านกัน
กลอนภาษิตกลอนธรรมะมีให้อ่าน
กลอนหวานหวานมีให้ใจสุขสันต์
คนนั้นเขียนคนนี้อ่านเราผลัดกัน
แสนสุขสันต์สนุกสนานที่บ้านกลอน
15 กันยายน 2552 07:14 น.
แก้ว กลางไพร
ไม่ได้มาเสียนานบ้านหลังเก่า
บ้านที่เราเคยอยู่รวมร่วมฝึกฝน
คิดถึงเพื่อนน้องพี่นี้ทุกคน
แต่มากล้นด้วยการงานที่ผ่านมา
จึงห่างบ้านไปไกลหัวใจหมอง
จิตร่ำร้องรำพึงคนึงหา
เจ้าของบ้านใจดีมีเมตตา
มอบคูหาหลังใหญ่ให้พักพิง
ยังคิดถึงทุกท่านนั้นเสมอ
บางครั้งเผลอห่างไกลเพื่อนชายหญิง
ภาระงานมีมากจากใจจริง
ใช่ว่านิ่งห่างไกลไปจากเรือน
ขอขอบคุณบ้านหลังนี้ให้ที่พัก
ให้ความรักให้ไมตรีมีต่อเพื่อน
ขอขอบคุณทุกท่านที่มาเยือน
ทุกคำเตือนท่านแนะนำเราขอบคุณ