24 สิงหาคม 2551 23:16 น.
แก้ว กลางไพร
ขอฝากถ้อยร้อยกลอนสองสามบท
สุนทรพจน์เป็นจำนรรค์ที่หรรษา
ฝากผ่านบ้านกลอนไทยตั้งใจมา
ด้วยหวังว่าพบคนดีที่เฝ้ารอ
ป่านฉะนี้น้องพี่คงหลับไหล
จะมีใครอยู่บ้างอย่างเราหนอ
ทั้งครูริน...ครูเจี๊ยบ...พี่มารอ
ครูพิมก็พี่คิดถึงจึงเข้ามา
ทั้งน้องช....น้องรัน...นั้นคิดถึง
แสนซาบซึ้ง...ปลายตะวัน...น้องนางฟ้า
มณีจันทร์...นกยูง...พิมญดา
ศรกรา...ไผ่ดำ...ที่เคยเยือน
ทั้งแสงเหนือ...ฝากฝัน...นั้นเคยทัก
ทั้งน้องรัก...ไหมฟ้า...มาเป็นเพื่อน
ทั้งก่องกิก...นิลวรรณนั้น....เคยเยือน
ที่เคยเอื้อน....ทักทายกัน....กันนาเทวี
ขอขอบคุณทุกท่านั้นทายทัก
ขอบคุณนักทักทายกันไม่หน่ายหนี
น้องช่อแก้ว....พี่คิดถึง...ซึ่งคนดี
ขอบคุณที่เข้ามาเยือนเป็นเพื่อนกัน
ขอทุกท่านมีความสุขในคืนนี้
หลับฝันดี...ฝันหวาน....แสนสุขสันต์
ขอทุกท่านมีความสุขทั่วหน้ากัน
นอนหลับฝันดีดีที่ต้องการ
เพื่อนหลายท่านไม่เอ่ยนามในที่นี้
ให้ฝันดีร้อยเท่าพร้อมฝันหวาน
มียศฐาบรรดาศักดิ์ตามต้องการ
พร้อมมีงานการดีดีนี้เข้ามา
24 สิงหาคม 2551 22:37 น.
แก้ว กลางไพร
โอ้บ้านน้อย...หลังนี้...อยู่ที่เก่า
อยู่เชิงเขา...กลางพนา...ป่าไพรสนธ์
แสนกันดาร...แสนห่างไกล...จากผู้คน
แต่สุขล้น...ด้วยธรรมชาติ...อากาศดี
คอยเพื่อนเพื่อน...เข้ามาเยือน...เหมือนก่อนเก่า
แก้วจึงเฝ้า...คอยเพื่อนยา...มาที่นี่
ที่บ้านไร่...ศรีประจันต์...สุพรรณบุรี
ในคืนนนี้...เชิญเพื่อนยา......มาว่ากลอน
เป็นบ้านน้อย...หลังคาจาก...อยู่ดอยเขา
เชิญเพื่อนเข้ามาพักเหนื่อยเมื่อยกันก่อน
หรือพูดคุยหยอกล้อต่อคำกลอน
หรือหลับนอนเชิญเพื่อนรักมาพักพิง
มีน้ำท่าเตรียมไว้ให้แก่เพื่อน
เชิญท่านเยือนบ้านนี้ได้ทั้งชายหญิง
เจ้าของบ้านขอต้อนรับจากใจจริง
หากบางสิ่งขาดหายไปอภัยกัน
หากเพื่อนเหงาเพื่อนเศร้าเหงาดวงจิต
เชิญมวลมิตรคลายเหงาเข้าสังสรรค์
บ้านหลังน้อยคอยเพื่อนเพื่อนเยือนทั่วกัน
เชิญสังสรรค์เชิญเที่ยวชมร่มเย็นใจ
มีดอกไม้มากมายหลายหลากสี
เขียวขจีกลางพนาพาสดใส
ดอกพุฒซ้อนหอมระรื่นแสนชื่นใจ
แย้มดอกใหม่บริสุทธิ์บุษบาไว้พรุ่งนี้ค่อยชมนะคืนนี้มืดแล้ว...มาว่ากลอนกันดีกว่า
แดงระเรื่อเจือขาวพราวสะพรั่ง
ประดุจดังเมืองสวรรค์ชั้นเวหา
เหลืองอร่ามงามระยับจับนัยน์ตา
โน้มระย้าห้อยระย้อยสร้อยราตรี
มีลำธารน้ำใสใสไหลเย็นฉ่ำ
เชิญเล่นน้ำเพื่อคลายเหงาเศร้าหลีกหนี
เชิญเที่ยวชมแมกไม้ดอกไม้มี
เขียวขจีที่กลางป่าพนาไพร
มีนกร้องก้องพนาป่าไพรพฤกษ์
เมื่อยามดึกน้ำค้างพร่างสดใส
มีวิหคนกร้องก้องป่าไพร
หริ่งเรไรส่งเสียงซ้องก้องพนา
ขอเชิญเพื่อนทุกท่านนั้นมาพัก
เชิญเพื่อนรักน้องพี่ที่นี่หนา
เชิญทุกท่านพักร้อนผ่อนกายา
ที่บ้านนาหลังนี้พี่สร้างรอ.......
เชิญครูพิม...ครูเจี๊ยบ...ครูรินนั้น
จิตรรำพัน...ศรรกา...ที่นี่หนอ
ทั้งไผ่ดำ...นกยูง...พี่มารอ
ทั้งน้องช....ยาแก้ปวด...มณีจันทร์
ครูกระดาษทราย...ฝากฝัน...นั้นคิดถึง
พี่แก้วจึงเชิญทุกท่านที่บ้านฉัน
คุณก่องกิ๊ก...คุณไหมฟ้า...และน้องรัน
เชิญสังสรรค์.....ที่บ้านพี่...ที่กลางไพร
อรุโณทัย...การัณยภาส ....นิลวรรณ
เชิญทุกท่าน...ในบ้านก่อน....พักผ่อนได้
เชิญทุกท่านพักผ่อนนอนสบาย
เมื่อยล้าหายมาว่ากลอนอ้อนวจี
หากท่านใดไม่กล่าวนามอย่าน้อยจิตร
เชิญมิ่งมิตร...เชิญทุกท่าน....นั้นที่นี่
ที่บ้านไร่...ศรีประจันต์......สุพรรณบุรี
เชิญน้องพี่...ผองเพื่อน...เยือนกลางไพร
24 สิงหาคม 2551 20:15 น.
แก้ว กลางไพร
ร้อยอักษรเป็นคำกลอนวอนไปถึง
ใครคนหนึ่งอยู่ทางใต้ให้สุขสันต์
ขอโชคดีมีชัยในทุกวัน
คนดีนั้นปลอดภัยไร้โรคา
ขอคุณพระช่วยปกป้องคุ้มครองด้วย
คุณพระช่วยคุ้มภัยได้รักษา
ขอโชคดีมีชัยปลอดภัยมา
ขอเทวาคุ้มครองด้วยอำนวยชัย
อยู่แนวหลังรอคนดีนี้ที่บ้าน
รอวันสานความฝันอันสดใส
รอคนดีที่บ้านนาป่ากลางไพร
พร้อมส่งใจให้คนดีที่ชายแดน
24 สิงหาคม 2551 19:49 น.
แก้ว กลางไพร
ขอเป็นเงาในใจใครคนหนึ่ง
แอบซาบซึ้งคนดีนี้เสมอ
มีบางครั้งแอบเผลอไผลยามได้เจอ
บางครั้งเผลอคอยคนดีที่ลานใจ
ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจเธอไม่ว่าง
แต่แอบสร้างความฝันอันสดใส
แต่ไม่คิดจะแย่งแข่งกับใคร
เพียงแค่ใจมีเขาเท่านั้นพอ
อยากจะถามคนดีนี้เหนื่อยไหม
แอบห่วงใยคนดีคนนี้หนอ
อยากจะส่งกำลังใจให้เพียงพอ
แต่เราก็เป็นเพียงเงาเขาคนดี
15 กรกฎาคม 2551 11:20 น.
แก้ว กลางไพร
ต้องขอโทษทุกท่านนั้นนักหนา
ที่เข้ามาช้าเกินไปใช่ไหมเพื่อน
ขอขอบคุณทุกทุกท่านที่มาเยือน
ขอบคุณเพื่อนชายหญิงด้วยจริงใจ
ช่ออักษราลี
ขอบคุณที่น้องเข้ามาพาสดใส
ดีใจที่เจอน้องสาวทุกคราวไป
ว่างเมื่อไรแวะมาพักทักทายกัน
กันนาเทวี
ขอบคุณที่เข้ามาเยือนเป็นเพื่อนฉัน
ขอขอบคุณในไมตรีมีต่อกัน
มิตรสัมพันธ์เพื่อนมอบให้ชื่นใจจริง
ขอขอบคุณครูพิมที่มาเยี่ยม
พี่เต็มเปี่ยมด้วยรอยยิ้มอิ่มใจยิ่ง
อยากจะบอกกับครูพิมจากใจจริง
ทุกทุกสิ่งน้องมอบให้พี่ไม่ลืม
แสนดีใจพิมญดามาเยี่ยมพี่
ดีใจที่น้องเข้ามาพาปลาบปลื้ม
มิตรสัมพันธ์น้องมอบให้ไม่เคยลืม
แสนปลาบปลื้มน้องเข้ามาพาชื่นใจ
ขอเชิญชวนครูกระดาษทราย นั้นเข้าบ้าน
เชิญสำราญเชิญพักผ่อนก่อนได้ไหม
ต้องขอโทษเชิญคนดีนี้ช้าไป
โปรดอภัยให้พี่ด้วยช่วยเมตตา
ขอต้อนรับคุณก่องกิกนี้อีกหน
ดวงกมลดีใจนักเป็นนักหนา
ดีใจที่คุณก่องกิกนี้เข้ามา
ร่วมสร้างสรรค์เฮฮาภาษากลอน
สวัสดีคุณฝนทองน้องของพี่
ดีใจที่น้องเข้ามาว่าอักษร
เชิญนั่งพักเชิญพักเหนื่อยเมื่อล้าก่อน
หรือว่ากลอนยินดียิ่งเหนือสิ่งใด
สวัสดี....ผู้หญิงไร้เงา...ที่เยือนเยี่ยม
บ้านนี้เตรียม....ให้น้องรัก...พักอาศัย
หายเหนื่อยแล้ว.....น้องค่อย....เดินต่อไป
ว่างเมื่อไร...เชิญแวะพัก....ทักทายกัน
สวัสดี...คุณวชรกานท์ ...ที่ทายทัก
ขอบคุณนักที่มาเยือนเป็นเพื่อนฉัน
ขอขอบคุณที่มาเยือนเป็นเพื่อนกัน
มิตรสัมพันธ์เพื่อนมอบให้ฉันไม่ลืม
อรุโณทัย...การัณยภาส ....นิลวรรณ
เชิญทุกท่าน...ในบ้านก่อน....พักผ่อนได้
เชิญทุกท่านพักผ่อนนอนสบาย
เมื่อยล้าหายมาว่ากลอนอ้อนวจี
แสนดีใจคนบนเกาะมาเยี่ยมบ้าน
นานแสนนานที่ไม่พบประสบท่าน
แสนดีใจที่ท่านนี้ไม่ลืมกัน
มาสังสรรค์วันดีที่บ้านเรา
สวัสดี....คุณฝากฝัน....นั้นอีกหน
สุขมากล้นเมื่อเพื่อนรักทักทายฉัน
ขอขอบคุณคำแนะนำที่ให้กัน
เป็นรางวัลคนช่างฝันนั้นเรื่อยมา
น้องช.
สุขจริงหนอที่น้องช.มาเยี่ยมพี่
ขอขอบคุณความรู้สึกที่ดีดี
ที่น้องมีให้พี่ทุกวันวาร
สวัสดี.....จิตรำพัน... .เชิญนั่งพัก....
พี่แก้วจัก...หาน้ำท่า......มาให้หนอ
โอวัลติน...ร้อนร้อน...พี่เตรียมรอ
พี่แก้วขอ...น้องดื่มก่อน....ค่อยจรลา
ต้องขอโทษทุกท่านนั้นนักหนา
ที่เข้ามาช้าเกินไปใช่ไหมเพื่อน
ขอขอบคุณทุกทุกท่านที่มาเยือน
ขอบคุณเพื่อนชายหญิงด้วยจริงใจ
ทราบนะคะว่ากลอนบทนี้แต่งวกไววนมาแถมยังไม่มีสัมผัสระหว่าบทอีก....ก็ต้องกราบขออภัยทุกๆท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ....พอดีเขียนถึงทุกท่านที่เข้ามาคอมเม้นให้ที่http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem116977.html สุขสันต์ในวันว่างก็ไม่เคยเขียนอะไรที่ยาวๆแบบนี้มาก่อนไงก็ขออภัยทุกท่านด้วยนะคะ...ยินดีรับฟังคำแนแนะนำและข้อชี้แนะต่างๆค่ะ....หรือท่านใดจะช่วยขัดเกลากลอนให้ก็ยินดีค่ะ ขอบคุณทุกท่านที่แนะนำ
หน้าส่วนตัว
1532
