9 พฤศจิกายน 2550 07:53 น.
แก้ว กลางไพร
ร้อยอักษรเป็นคำกลอนวอนไปถึง
ใครคนหนึ่ง...อยู่แดนไกล...ใจเรียกหา
ด้วยคารมคมคายนักปักอุรา
ด้วยภาษา...วิจิตร...ประดิษฐ์ความ
ทั้งสำนวน...ชวนให้ซึ้ง...ตรึงดวงจิตร
อยากเป็นมิตร...กับคนไกล...ใจวาบหวาม
อยากรู้จัก...ทักทาย....ได้ทุกยาม
นิรนาม...เพื่อนนักกลอน...วอนถึงคุณ
8 พฤศจิกายน 2550 20:50 น.
แก้ว กลางไพร
เสียงหรีดหริ่งเรไรซ้องร้องประสาน
ราตรีกาลดาวกระจ่างกลางเวหา
สายลมโชยโรยระรื่นชื่นอุรา
โสมส่องหล้านภาพราวสกาวนวล
ธรรมชาติยามราตรีมีมนต์ขลัง
เสียงลมสั่งพัดกระโชกวิโยคหวน
เสียงหริ่งหรีดเรไรร้องก้องรัญจวน
คิดถึงนวลคนที่รักเขาจากไกล
2 พฤศจิกายน 2550 14:24 น.
แก้ว กลางไพร
เขาเป็นใครไม่สำคัญเมื่อฉันรัก
คนอื่นจักว่าอย่างไรฉันไม่สน
สิ่งสำคัญอยู่ที่ใจใฝ่กมล
สุขเหลือล้นเพียงแต่เราเข้าใจกัน
อายุนั้นเป็นแต่แค่ตัวเลข
เป็นเรื่องเล็กอยู่ที่ใจใคร่สุขสันต์
หากรักแล้วสิ่งอื่นใดไม่สำคัญ
ใครว่าฉันรักคนแก่ไม่แคร์เลย.
นี่เป็น....รักต่างวัย....อีกแบบหนี่งค่ะ.
2 พฤศจิกายน 2550 06:47 น.
แก้ว กลางไพร
ก่อนน้องเคยเอ่ยวจีเรียกพี่จ๋า
วิ่งรับหน้าครามาเยือนเป็นเพื่อนขวัญ
ทั้งประจบพูดจาสารพัน
แววตานั้นบอกว่าสุขไม่ทุกข์ทน
แต่บัดนี้ตาวาววับกลับศักดิ์สิทธิ์
พี่พินิจพิจตรองมองหลายหน
มองดวงตาคู่นั้นมันชอบกล
โธ่กมลน้องคนดีนี้เปลี่ยนไป
น้องเปลี่ยนคำเรียกพี่เป็นที่รัก
มักทายทักด้วยวจีที่สดใส
ทั้งสำเนียงที่สอดแทรกดูแปลกไป
น้องบอกให้พี่ซึ้งถึงวาจา
ทั้งที่เราตั้งดวงจิตสถิตย์มั่น
ไม่แปรผันเปลี่ยนไปใคร่ครวญหนา
จะไม่เชื่อในวจีน้องมีมา
ก็เพราะว่ารักอย่างน้องต้องดวงมาลย์
แต่เช้าถึงเย็นถึงซึ้งใจนัก
แม้ไม่รักดวงจิตคิดสงสาร
อยากโกรธเกลียดเครียดแค้นแน่นดวงมาลย์
แต่น้องหวานจนพี่ซึ้งถึงวาจา
มิใช่พี่...รังเกียจ...หรือเกลียดน้อง
แต่เราสองวัยต่างกันนั้นหนักหนา
รักอย่างน้องต้องดวงมาลย์เนิ่นนานมา
ขอน้องอย่าทำไขว้เขวเกเรเลย
31 ตุลาคม 2550 22:44 น.
แก้ว กลางไพร
จากวันนั้นถึงวันนี้มีหลายแก้ว
มาฉายแววคมคายร่ายอักษร
เพื่อสร้างสรรสื่อสารผ่านบทกลอน
จะขอย้อนผลงานที่ผ่านมา
ถ้าผิดพลาดขอได้อภัยเถิด
หวังชูเชิดใช่คิดริษยา
ถือเป็นเพื่อนพี่น้องชื่อพ้องพา
จึงเพียรหาชื่อค้นให้คนลือ
พี่ดอกแก้ว...นามนี้ที่กล่าวขาน
มีผลงานกลอนปรัชญาน่านับถือ
ใช้ข้อธรรมนำตนแต่ต้นมือ
นับเป็นสื่อสร้างสรรจนวันนี้
แก้วประเสริฐ...ประสบการณ์ผ่านมามาก
เรื่องราวหลากกรองกลั่นหลายสรรสี
ล้วนงดงามบทกลอนหลายตอนมี
กลอนกากีใจช้ำเคยคร่ำครวญ
แก้วนีดา....งานเธอนี้มีไม่น้อย
แต่การร้อยสัมผัสมีไม่ถี่ถ้วน
งานจะดีสมใจถ้าใคร่ครวญ
ด้วยรักล้วนจึงแนะไว้ใช่ติเตียน
แก้ว กลางไพร - นิรนามงานงามงด
ใช้ภาพพจน์เพลงเก่าเข้ามาเขียน
ฝีมือกลอนของท่านเข้าขั้นเซียน
เชิญแวะเวียนพบปะบ้างนะคุณ
แสงแก้ว...สาวงามนามแก้วนี้
ผลงานมีโดนใจของวัยรุ่น
ขยันเขียนเรียนไว้ไม่ขาดทุน
จะเกื้อหนุนช่วยตนสร้างผลงาน
ส่วนตัวฉันคนนี้ก็มีแก้ว
เขียนกลอนแนวเน้นมุขสนุกสนาน
อยู่บ้านกลอนนี้มาก็ช้านาน
มีกลอนหวานกลอนรักและหักมุม
กลอนอาหารจานอร่อยเกือบร้อยอย่าง
ทั้งต้มย่างทอดยำทำจนชุ่ม
นินทาเมียกลอนครั้งตั้งชุมนุม
ที่คนหนุ่มรุ่นผมเคยชมเชย
วันนี้ว่างแก้วมาค้นหาแก้ว
ได้พบแล้วแก้วว่างอย่าวางเฉย
ยกขึ้นชูแก้วชนคนคุ้นเคย
เชิญดื่มเลย...น้ำใจ...พร้อมไชโย
เขียนโดย...แก้ว กรุงเก่าIP 203.151.140.123 ผู้นำกลอนมาลง...แก้ว กลางไพร
.............................................................
มาวันนี้...แก้วมา...หาแก้วเพิ่ม
มาเพิ่มเติม...ที่คุณแก้ว...เคยหาไว้
ได้พบแก้ว...อีกหลายแก้ว...บ้านกลอนไทย
แก้วแววใส...มาจำนรรค์...ที่บ้านกลอน
แก้วตะวัน...แก้วกัลยา...แก้วคนสวย
มาพร้อมด้วย...แก้วกาญจนา...แก้วอักษร
แก้วนพรัตน์...ใบบอนแก้ว...เขาเคยออน
เคยโต้กลอน...กับช่อแก้ว...แก้วอีกคน
ในวันนี้...ค้นหาแก้ว...ได้เท่านี้
วันหน้ามี...ค้นหาให้...ใหม่อีกหน
ดีใจที่...มีหลายแก้ว...เข้ามายล
วันหน้าค้น...หาแก้วใหม่...ให้คนลือ
ส่วนตัวเรา...แก้ว กลางไพร...ไม่ใหม่หรอก
เคยเข้าออก...บ้านกลอนไทย...นี้แล้วหนา
สองปีที่...ตัวเรา...ไม่เข้ามา
ด้วยเพราะว่า...มีงานมาก...จึงจากจร
ตอนนี้ว่าง...จากการงาน...ที่มีอยู่
จึงเข้าสู่...บ้านกลอนไทย...ได้ดั่งก่อน
แต่นานแล้ว...ที่เรา...ไม่มาออน
เมื่อกลับย้อน...ลืมรหัส...แสนขัดใจ
จึงสมัคร...เป็นน้องใหม่...ในบ้านนี้
ดวงฤดี...เป็นคนเก่า...เข้ามาใหม่
และเปลียนจาก...นิรนาม / แก้ว กลางไพร
เป็นนามใหม่...แก้ว กลางไพร...ในบ้านกลอน
จาก...แก้ว กลางไพร
31 ตุลาคม 2550
หน้าส่วนตัว
1057
