16 สิงหาคม 2549 23:48 น.
แก้ว กรุงเก่า
เมื่อความรักเข้าตาให้ว้าวุ่น
เฝ้าคิดครุ่นนอนไม่หลับกระสับกระส่าย
อดเสน่หาครั้งหนึ่งไม่ถึงตาย
แต่ทำร้ายหัวใจให้ร้าวรอน
เคยมีรักเข้าตาเมื่อคราหนึ่ง
สบตาซึ้งซึมซาบเหมือนภาพหลอน
มองแววตาใสใสใจอาวรณ์
ได้กอดนอนสบตาซึ้งเพียงครึ่งคืน
ยิ่งสบตาสองเรายิ่งเศร้าสร้อย
น้ำหยดน้อยคลอสองตาผวาตื่น
ทุกความเงียบคือถ้อยคำของค่ำคืน
เสียงสะอื้นก่อนลาบาดอารมณ์
มาตามหารักเข้าตาเมื่อครานั้น
ผ่านคืนวันเดือนปีที่ขื่นขม
พบรักเก่าเมื่อเราแก่มีแต่ตรม
แก้เก้อก้มถามคนดีลูกกี่คน
9 สิงหาคม 2549 19:07 น.
แก้ว กรุงเก่า
มะลิร้อยเป็นมาลัยไปให้แม่
ก็เพียงแค่ชื่นใจเมื่อได้กลิ่น
ขนมหวานแค่ชื่นใจเมื่อได้กิน
เสียงเพลงหวานเมื่อได้ยินแค่ชื่นใจ
แต่แม่แสนดีใจได้เห็นลูก
ความพันผูกท้วมท้นแต่หนไหน
อยากเห็นหน้าลูกหลานไม่ต้องการอะไร
รีบกลับไปกราบแม่....ท่านแก่แล้ว