16 กรกฎาคม 2549 13:47 น.
แก้ว กรุงเก่า
ดวงตะวันลับลิ่วทิวแถวเถื่อน
ภาพลางเลือนยามค่ำย้ำความหมาย
สิ้นแสงสูรย์เงียบสงัดลมพัดพราย
ท่ามพุ่มพฤกษ์เรียงรายคล้ายม่านคลุม
เสียงจักจั่นแว่วมาจากป่ากว้าง
หนาวน้ำค้างพรมพรำจนฉ่ำชุ่ม
คิดถึงนุชยามนอนใจร้อนรุม
อกคนหนุ่มเหลือน้อยจำปล่อยวาง
แก้วต้องลาจากไปใจลอยเลื่อน
จำร้างเพื่อนอำลาตอนฟ้าสาง
กลิ่นลำดวนยวนใจยังไม่จาง
ทุกทุกอย่างงดงามความทรงจำ
ด้วยน้ำใจไมตรีที่มีให้
คนบ้านไกลแรมคืนจึงชื่นฉ่ำ
อาหารอร่อยถูกใจอีกหลายคำ
พร้อมบทเพลงหวานล้ำในค่ำคืน
ขอขอบคุณครูใหญ่โรงเรียนเล็ก
และเด็กเด็กบ้านตานวนล้วนสดชื่น
การต้อนรับประทับใจในค่ำคืน
จนดึกดื่นรื่นรสบทลำนำ
สงบเงียบเรียบง่ายกลางไพรเถื่อน
ในโรงเรือนคร่ำคร่าแต่คราคร่ำ
มิตรภาพเรียงร้อยผ่านถ้อยคำ
เป็นคืนค่ำประทับใจไม่จืดจาง
แสนดีใจปลื่มใจใครจะคิด
ได้พบมิตรบ้านกลอนไทยได้เคียงข้าง
ร่วมทำบุญกับเพื่อนแก้วเป็นแนวทาง
ที่สรรสร้างประกายเล็กเล็กเพื่อเด็กไทย
ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่พนมดงรัก
หน่วยพิทักษ์สัตว์ป่าได้อาศัย
ให้ที่พักอุ่นสบายทั้งกายใจ
ท่ามกลิ่นไอป่าอุ่นเหมือนคุ้นเคย
ทั้งเสียงเพลงดนตรีก็มีพร้อม
มานั่งล้อมเพลงฟังอย่านั่งเฉย
คนละเพลงสองเพลงบรรเลงเลย
คนคุ้นเคยเป็นกันเองอย่าเกรงใจ
ขอขอบคุณฉันทะโสและกันเอง
สองครูหนุ่มนักเพลงคอยเคียงใกล้
กับครูสาวสองท่านที่มีน้ำใจ
แกงหน่อไม้อร่อยมากฝากขอบคุณ
ไม่ขอบคุณหมอหมงคงไม่ได้
ท่านใส่ใจเคียงข้างอย่างอบอุ่น
ให้เกียรติแก้วล้นเหลือเกื้อการุณ
ขอโชคหนุนบุญผสานผลงานเพลง
แม้นบุญมีวันข้างหน้าจะมาใหม่
ยามนี้ใจร้อนรนจนรีบเร่ง
ต้องด่วนกลับไปรับขวัญเมียฉันเอง
ด้วยเพราะเกรงจะเดือดร้อนนอนคนเดียว
16 กรกฎาคม 2549 09:24 น.
แก้ว กรุงเก่า
ขนมไมตรีมีมากมายไปไหนหมด
แสนสลดอับอายขายหน้าเขา
ให้เด็กน้อยมันนินทาปู่ย่าเรา
ยังมัวเมาในอัตตาไม่น่าเลย
แล้วที่สั่งสอนเขาให้เอาอย่าง
อุเบกขาสายกลางจงวางเฉย
มุทิตาพลอยยินดีไม่มีเลย
ความเมตตาอย่างเคยอยู่ไหนกัน
ลดทิฐิลดอัตตาลงมาบ้าง
อยากเห็นอย่างเมื่อก่อนผ่อนยาวสั้น
ขอโทษที-ไม่เป็นไรเข้าใจกัน
ล้วนพี่น้องกันทั้งนั้นทั้งหญิงชาย
ใช้ปากกาสร้างสรรค์กันดีกว่า
ต่อภายหน้าชีพดับลับสลาย
ระลึกถึงสิ่งดีดีตอนที่ตาย
วางดอกไม้...ไว้อาลัย...อภัยกัน
15 กรกฎาคม 2549 15:04 น.
แก้ว กรุงเก่า
เราห่างหายไปนานจากบ้านนี้
กลับมาทีมามือเปล่าไม่เข้าท่า
จะเสียชื่อ..แก้ว...กรุงเก่า...เจ้าตำรา
ไม่รอช้าปรุงอาหารด้วยงานกลอน
เริ่มด้วยเมนูปลาวางหน้าร้าน
ให้เพื่อนบ้านลองลิ้มชิมกันก่อน
ผูกเรื่องราวเป็นผลงานผ่านบทกลอน
"ลาบปลาช่อน"รสจัดจ้านร้านบ๊วยเค็ม
ได้ปลาช่อนท้องนามาเมื่อวาน
ทำอาหารอร่อยล้นรสข้นเข้ม
ประยุกต์ทำจากเดิมเติมให้เต็ม
ค่อยฝนเข็มจากทั่งไปให้รุ่งเรือง
ปลาช่อนสดทำเสร็จเกล็ดก็ขอด
นำไปทอดกรอบทั่วจนตัวเหลือง
ยกขึ้นพักอยากกินไม่สิ้นเปลือง
ใครขุ่นเคืองงอนง้อขอคืนดี
น้ำปรุงรสสูตรเด็ดเผ็ดจังฮู้
พริกขี้หนูซอยแบบแซบอีหลี
หอมแดงซอยแบบเก่าคงเข้าที
ข้าวคั่วมีน้ำมะขามและน้ำปลา
ถ้าชอบหวานน้ำตาลนิดไม่ผิดนัก
ใส่ความรักให้คนกินถวิลหา
ใส่ความสุขความยินดีมีเมตตา
ราดน้ำปรุงใส่บนปลาก่อนจะกิน
ขอน้ำเย็นสักขันเข้าพรรษา
เรื่องเหล้ายาเคยรักก็พักสิ้น
กับความสุขชั่วคราวของชาวดิน
มีข้าวกินมีดินอยู่มีฮูแยง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟแก้ว กรุงเก่า
หน้าส่วนตัว
1754
