17 มิถุนายน 2546 21:08 น.

ขออนุญาตแนะนำตัวครับ

ชื่อ  แก้ว กรุงเก่า เราชื่น
ชอบรสกวีรื่น
ซาบซึ้งกล่อมโลกหลับใหล

แต่งกาพย์แต่งกลอนเรื่อยไป
กลั่นกรองจากใจ
หวังให้ทุกท่านเพลิดเพลิน

พลาดพลั้งผิดพลัดขัดเขิน
จาบจ้วงล่วงเกิน
ขอจงโปรดให้อภัย

หากมีความดีใดใด...................
สาธุยกให้
แด่คุณครูบาอาจารย์

แต่นี้ต่อไปไม่นาน.....................
บทกลอนหวานหวาน
หรือกาพย์ซาบซึ้งที่มี

อาจโคลงหรือฉันท์บางที
ใคร่ครวญถ่วนถี่
จะฝากมาให้ได้ชม

ยินดีที่ท่านนิยม
ชอบคำขำคม
ติชมมาให้ได้ยิน

อยากมีเพื่อนในไกลถิ่น
ซึมซับจับจินต์
รื่นรมย์ในรจน์บทกวี

คุยกันฉันท์มิตรไมตรี
ฝากกลอนดีดี
ถึงกันและกันมั่นคง

ยินดีที่ได้รู้จักทุกๆท่านครับ

948

love

comment

6 มิถุนายน 2546 00:03 น.

รักเหลือทน

แก้ว กรุงเก่า

.....ใครหนอเปรียบ ความรัก ดังผักต้ม
แม้รสขม ยังกลับชม ว่าหวานเหลือ
พอนานหน่อย ถอยรส กว่าซดเกลือ
พอเริ่มเบื่อ ชิมน้ำตาล รสหวานคลาย

.....เหมือนสาวหนุ่ม กรุ่มกริ่ม ลิ้มรสรัก
ไม่นานนัก รสสวาท ก็ขาดหาย
จึงกลุ่มใจ พร้อมรับ ความอับอาย
ชายที่หมาย ไม่ได้เหมือน รักเลื่อนลอย

.....กินน้ำตา ต่างข้าว วัยสาวหมด
แสนรันทด อกร้าว ใจเหงาหงอย
ท้องก็โย้ ขึ้นมา ตั้งตาคอย
จนเดือนคล้อย ไม่เห็นหน้า เจ้าสามี

.....หลงระเริง คารมชาย จนได้เรื่อง
คิดขุ่นเคือง แค้นใจ จนได้ที่
หยิบอีโต้ รอรับผัว พ่อตัวดี
สิ้นคืนนี้ แม่จะเถือ ไม่เหลือตอฯ.....

1400

love

comment