10 พฤษภาคม 2550 19:13 น.
แก้วโกเมศ วิเศษชัยชาญ
รักแรกพบ เพียงสบตา พาหวั่นไหว
เสียงหัวใจ ในอกเคลิ้ม เริ่มเต้นถี่
ยามเธอยิ้ม เห็นแล้วเผลอ เพ้อทุกที
เหมือนเธอมี เวทมนต์ มาดลใจ
มือเริ่มสั่น ขาเริ่มอ่อน ตอนเดินผ่าน
กลับถึงบ้าน มิว่างเว้น ยิ่งเป็นใหญ่
พรหมลิขิต บุญร่วมสร้าง แต่ปางใด
ที่ทำให้ ฉันและเธอ มาเจอกัน
รวมความกล้า ไปเฉลย เผยความรัก
โหดร้ายนัก เธอตอบกลับ รับรักฉัน
อนิจจา รักแรกพบ ต้องจบพลัน
ด้วยเธอนั้น เป็นหญิงแท้ เพียงแค่ใจ
10 พฤษภาคม 2550 18:50 น.
แก้วโกเมศ วิเศษชัยชาญ
ความรัก..คือสิ่งที่บริสุทธิ์ คอยโอบอุ้มคุ้มครองโลก
ความรัก..คือทุกข์โศกที่ทำให้คนตาปอด
ความรัก..คือปรอทไวต่อสิ่งรอบด้าน
ความรัก.. คือสสารต้องการที่อยู่
ความรัก..คือแรงบันดาลใจที่ทำให้ใครบ้างคนมีแรงฮึดสู้ได้
ความรัก..คือพลังอันยิ่งใหญ่ ที่มาพร้อมกับภาระอันใหญ่ยิ่ง
ความรัก..คือปลิงที่ติดหนึบแน่นเกาะใจ
ความรัก..คืออะไร อะไร และก็อะไรอีกหลายอย่าง
ความรัก..หลากคำอธิบาย
ความรัก..แต่ละคนแต่ละความหมาย
ความรัก..ทุกคนต่างขวนขวาย ต้องการ
แต่จะมีใครบ้างที่หยิบยื่นรักแท้ให้แก่กัน
25 ตุลาคม 2549 15:38 น.
แก้วโกเมศ วิเศษชัยชาญ
ณ คืนเหงา
ณ คืนเหงา ห้วงแห่งใจ ไหววาบหวิว
ลมละลิ่ว ล่องลอย ฝากรอยหนาว
โอ้ลมเอ๋ย ช่วยโอบรัด พัดเรื่องราว
ฝากส่งข่าว ความห่วงใย ไปถึงเธอ
หน้าส่วนตัว
805
