8 กุมภาพันธ์ 2556 15:00 น.
แก้วประเสริฐ
* เดียรถีย์ *
มองเห็นภาพเศร้าใจให้หมองจิต
วิปริตพุทธศาสน์มารศาสนา
ทำอวดเก่งไม่เกรงพระศาสดา
เหลือระอาย่ำยีทำปรีดิ์เปรม
เป็นแพะแก่อาศัยในผ้าเหลือง
สร้างประเทืองแก่ตัวมัวสุขเกษม
นั่งเคล้าสาวเฝ้าไว้ให้อิ่มเอม
คอยและเล็มตอนเย็นเหม็นคลุ้งคาว
อาจเห็นว่าผิดศีลดินเน่อร์น้อย
เพียงนิดหน่อยปาจิตีย์มีสาว
โลกวัชะจึงละเรื่องราว
จนเป็นข่าวทำลายสลายสิ่งดี
ศาสนาอื่นมองไปให้หัวร่อ
นี่นะหนอพุทธศาสน์ปราศศักดิ์ศรี
เหล่าหมู่สงฆ์คงไว้ในโลกีย์
ธนบดีแห่งสงฆ์ปลงใจหรือ
เรียนรู้มากอ้างธรรมนำมาน้อม
หลีกเลี่ยงอ้อมคำสอนกร่อนนับถือ
ควรสืบสาวเรื่องราวกลิ่นคาวลือ
ปล่อยซื่อบรื้อสร้างไว้ถูกใจมาร
ยังมีอีกมากมายมิใคร่กล่าว
หลากเรื่องราวโลกีย์ที่ประสาน
พระทุศีลผิดธรรมย้ำเบิกบาน
อาวาสผ่านไม่รู้คู้ไม่มอง
ภาพนี้ผ่านกระจายไปทั่วหล้า
ยากจะหาสิ่งดีมีไว้สนอง
คณะสงฆ์ต่างเล่าเคล้าเรืองรอง
หลงตัวครองยศศักดิ์ชักระอา
โลกวัชะมีที่เป็นหนังสือ
ไม่ยึดถือเคร่งครัดยากจัดหา
สมมุติสงฆ์มากมายเกลื่อนนัยน์ตา
ทำศาสนาพาเสื่อมเดียรถีย์ครอง.
* แก้วประเสริฐ. *