4 มกราคม 2556 17:23 น.
แก้วประเสริฐ
* แสงแห่งเทียนหยด *
วาวแวววับประดับขลับสีทอง
งามผุดผ่องโอนเอนระเนนไหว
ลมแผ่วพลิ้วระบัดจัดแกว่งไกว
แสนสดไสวละออหนอแสงเทียน
สายแห่งน้ำเทียนหยดรดรินหลั่ง
สวยสะพรั่งกุหลาบแดงแฝงขีดเขียน
ผ่านหนังสืออวลตลบอบวนเวียน
สุดแสนเปลี่ยนน้ำใจในหนึ่งนาง
ฉันนั่งนึกตรึกตรองถึงคลองสาน
ยามเคยผ่านเจ้าพระยาพาสล้าง
ข้ามเรือน้อยพบหญิงพริ้งสอางค์
พราวกระจ่างน้ำใจแห่งไมตรี
สวยเหลือเกินนวลนางสล้างผุดผ่อง
เปรียบเทียนทองไหวพัดจัดแสงสี
เพ็ญพักตร์เจ้าแย้มยิ้มปริ่มอารีย์
สุดแสนที่หญิงไทยใครยึดครอง
สวยสรรพางค์เอวองค์ดั่งหงส์เหิร
จิตบันเทิงยามพบสบสิ่งสนอง
ดุจเทียนหยดไหลย้อยคล้อยสีทอง
สวยผุดผ่องดั่งเดือนเสมือนดวงดาว
แสงเทียนน้อยคู่ไว้ในพระชินสีห์
เปล่งรัศมีบรรเจิดเพริศสิ่งขาว
บูชาธรรมงามสล้างกลางสิ่งสกาว
ล้วนพริ้มพราวเทียนหยดจรดจิตใจ
ความไฉไลนวลนางกลางธรรมสถิตย์
ล้วนประดิษฐ์กายใจให้ผ่องใส
งามทั้งร่างเอวองค์ทรงวิไล
สวรรค์จึงได้ส่งนางพร่างงามตา
ฉันตรองคิดจิตใจให้แสนชื่น
หวานระรื่นได้พบสบวาสนา
ดุจหงส์น้อยลอยล่องท่องนภา
ยากจะหาสิ่งใดเปรียบได้นาง.
* แก้วประเสริฐ.*