* โอ้ที่รัก *

แก้วประเสริฐ

                       * โอ้ที่รัก *

   รำพึงรำพันคิด     ห้วงใจจิตสุดเสน่หา
เดินยิ้มกริ่มมรรคา   ชมแมกไม้พฤกษ์ไพรวัลย์

 สานรักประจักษ์ถ้อย  สิ่งมากน้อยพลอยสุขสันต์
ร้องเพลงหวังกำนัล    แด่นวลน้องปองกลิ่นผกา

 มือหนึ่งกำดอกสร้อย    มาเรียงร้อยกุหลาบหา
จากไพรพฤกษ์พงพนา  หวังเป็นสื่อฝากนางนวล

 กลิ่นหอมย้อมใจห้วง  เกิดเป็นบ่วงพันผูกหวน
ม่านรักเคยชักชวน      หวานเหลือล้ำพร่ำปลอบใจ

 เดินทางพลางสะอึก   ใจระทีกตรึกหวั่นไหว
มองเห็นนางวิไล         เคียงคู่ชายคล้ายผ่านจร

 มองดูช่อมาลี               สิ่งเปรมปรีดิ์คล้ายถูกศร
กระชากลากร้าวรอน    หมดสิ้นหวังกลางพุ่มพวง

 ความหวังพังหมดแล้ว  เสียงเจือนแจ้วแผ่วลมหวง
ยืนเซ่อละเมอทรวง       ขาสั่นอ่อนตอนผ่านนาง

 เหว่ว้างกลางห้วงมรรค  สิ่งประจักษ์หลุดจากสร้าง
โอ้รักมาละวาง                หวานรักเก่าเฝ้าแรมโรย.

๐ ยามรักดุจฟากฟ้า        ลมโชย
จันทร์ส่องช่างอิดโรย     แม่นแล้ว
ดาวหมองดุจแห้งโหย     ยากก่อ ไสวแฮ
เหมือนสิ่งข้าผ่านแพร้ว   พรากไว้ห้วงจินต์ฯ.


                     * แก้วประเสริฐ. *