18 มกราคม 2552 15:19 น.
แก้วประเสริฐ
** ถ้ำทอง **
สุรีย์สาดส่องหล้า เรืองรอง
เทพสู่อัปสรครอง เจิดจ้า
คนธรรพ์กล่อมมโหรีซ้อง ล้วนร่า เริงแฮ
เทพยดาจากฟากฟ้า สนุกล้ำรื่นกมล ฯ
สุวรรณคูหาสุดพริ้ง พรรณราย
แวววับรัศมีพราย ผ่องแผ้ว
มณีแสงสุดเฉิดฉาย สวยส่อง จริงแฮ
อบอวลกลิ่นหอมแพร้ว หลีบห้องสนองมาลี ฯ
เพชรพญาธรออดไว้ เคียงนาง
คลึงเคล้าพรอดกึ่งกลาง เสน่ห์เฝ้า
ครุฑโลมรัดนวลพลาง เย้าหยอก ยิ่งนา
แสนสุดเสน่ห์ฝากเจ้า สู่น้องเคียงสวรรค์.ฯ
มวลเทพยดาฝากไว้ อัปสรไสวมณีบรรเจิด
เอวอ่อนองค์เลอเลิศ เพริศพริ้งสุดแสนเสน่หา
โปรยหอมกลิ่นอภิรมย์ ต่างชื่นชมมุ่งใฝ่กานดา
พิลาสต่างพิจารณา คลอเคล้าร่าเริงพิศวาส
สุวรรณทิพย์ประดิษฐ์ไว้ วิจิตรไสวบรรทมอาสน์
เลอเลิศบุบผาชาติ ระยิบระยับมณีฉาย
คูหาสวรรค์เกรียงไกร แสนวิไลผ่านพระพาย
ทิพย์มาลีขจรขจาย สุดโลมเล้าเคล้ามโหรี
ทวยเทพต่างเบิกบาน แสนสำราญเกษมศรี
สุวรรณถ้ำพรตคีรี ล่วงเกินกว่าทิวาวาร
เกษมแผ่วเย้าหยอกล้อ นวลลออเกษมสาน
ล่วงย้ำรัตติกาล ต่างแยกย้ายกลับวิมาน.
ถ้ำคูหาสุวรรณแสนพิศวาส
ดารดาษวิจิตรมณีศรีอัปสร
วิไลลักษณ์ประจักษ์มิ่งบังอร
มวลอรชรแนบไว้ในเสน่หา
แสงระยิบพราวพิศพินิจเลิศ
งามประเสริฐสีทองต้องหวนหา
เมลืองสถิตมณีฉายกร่ำกรายมา
ปวงเทวาหมายปองครองภิรมย์
หอมระรวยบุบผามาลาสวรรค์
เทพเทวัญผ่านมาพาเสพย์สม
ระวิงไว้กลิ่นหอมดอมเชยชม
สุดรื่นรมย์ที่ปองครองนวลนาง
ดุจวิมานแก้วแวววับประดับวิจิตร
คูหาสถิตเทพเทวัญสรรค์สล้าง
สุรีย์ลับขับเคลื่อนเลื่อนเลือนราง
วิจิตรจางสลายลับประดับราตรี.
*** แก้วประเสริฐ. ***
8 มกราคม 2552 16:18 น.
แก้วประเสริฐ
** สะท้อนอารมณ์ **
เพริศพลิ้วพราวภาพสล้างกระจ่างจิต
สิ่งประดิษฐ์พานพบสบเสกสรร
จำเนียรกาลผ่านพ้นจนลืมวาร
เสียงกังวานก้องโสตถ์รันทดใจ
เสมือนหริ่งหรีดกรีดเสียงอันน้อยนิด
พลันลิขิตสมองหวนชวนสดใส
แม้นเนิ่นนานผ่านพ้นแล้วสิ่งใน
ความพิไลซ่อนเร้นเน้นทาบทรวง
แนวเวียนวนผ่านแล้วเจื่อนแจ้วเอ๋ย
ไม่ลืมเลยนวลฝากจากแมนสรวง
ล่วงก้าวคืนผ่านไปแม้นใยยวง
ดุจดังห่วงพิศวาสมิคลาดคลาย
เคยเคียงข้างเชยชมดมปทุมมา
หอมบุบผาติดตรึงซึ้งอาภรณ์สลาย
ชั่วคืนเสมือนสวรรค์พลันกลับกลาย
ทอดทิ้งชายมองภาพอาบวิญญาณ์
หยิบภาพเจ้าเคล้าคลึงทาบตรึงอก
คล้ายวิตกรำพึงพลันคนึงหา
ไกลสุดขอบฟ้าลับยากกลับมา
ความเสน่หาตรึงซ่านพล่านวจี
เคล้าคลึงพิศพินิจจิตว้าวุ่น
หอมละมุนอุ่นแอบสิ่งเกษมศรี
เหม่อมองเจ้าซาบตรึงซึ้งฤดี
สุดเปรมปรีดิ์ย้อนกลับนับลาโรย
บรรจงวางภาพงามแม่ทรามสวาท
แย้มพิลาสสะอื้นอกรันทดโหย
เหลือเพียงสิ่งฝากยิ้มพริ้มมาโปรย
ปราศกลิ่นโชยปทุมมาซ่านซึ้งใจ
นอนมองเจ้าสู่ไว้ในจินตนาการ
สร้างวิมานฝันใฝ่ให้สดใส
แม้นตัวห่างรำพึงซึ้งภายใน
งามวิไลนวลอนงค์หลงหลับไป.
*** แก้วประเสริฐ. ***
7 มกราคม 2552 17:42 น.
แก้วประเสริฐ
*** สามต่อหนึ่ง ***
เฒ่าฮิวจ์แมนแฮนซั่มนัมเบอร์วัน
นิตยสารเพลย์บอยพลันเรียกขาน
เฮฟเนอร์ที่หล่อเหลามาเนิ่นนาน
แสนซาบซ่านพิศวาสสาวเฝ้าปอง
แม้นวัยแปดสิบสองแสนก้องโลก
หนุ่มย้ำโศกครวญหาพาหม่นหมอง
กระเตาะน้อยแฝดสาวเจ้าเรืองรอง
อีกหนึ่งน้องรวมสามยามเคล้าเคลีย
แต่ละนางงามพริ้งอิงเทพอัปสร
งามอรชรเซ็กซี่ที่งามเฉลี่ย
แต่ผู้เฒ่าคะนองฤทธิ์ไม่คิดเพลีย
ต่างยั้วเยี้ยสำราญซ่านสุดหทัย
เกริกเกียรติก้องของไทยมิใช่เล่น
หาแสนเด่นตระการนั้นสั่นไสว
ดูขุนแผนนครปฐมชมเกรียงไกร
นิยายไทยมากมายยากหมายรวม
ขนบธรรมเนียมประเพณีมิเหมือน
ยากแชเชือนเหมือนเขาที่เฝ้าสวม
ที่ผ่านมาล้วนหนุ่มกระชุ่มนวม
ยกแรกบวมแตกยับนับเลิกรา
จะหาเฒ่าเฝ้าครองลองสามสี่
ไม่เห็นมีผ่านไปให้กังขา
สุขภาพพลามัยไร้ปัญญา
ดุจเวลาหมดสิ้นจินต์อ่อนแอ
นึกถึงเราอายุเล่าไม่เท่านี้
ยังยากที่ค้นคว้าหากระแส
อ่อนปวกเปียกร่างกายไร้คนแล
เปรียบดั่งแหขาดลุ่ยลุยลากปลา
ผู้เฒ่าฮิวจ์นี้หนอพอเสาะค้น
อ่านพลิกจนเป็นจริงทุกสิ่งหนา
มิเคยพลาดมาดแมนแผ่นพสุธา
ผ่านเวลาสามหนึ่งพึงมิเกรง.
*** แก้วประเสริฐ. ***
หน้าส่วนตัว
1560
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟแก้วประเสริฐ
