1 กรกฎาคม 2550 21:55 น.
แก้วประเสริฐ
** วิลาสินี **
มาลินีพินิจวิจิตรกวัด
โรมรึงรัดเสน่หามารศรี
ระรวยรินบุบผาราชาวดี
เย้ายวนยีระยับแวววับตา
รุจิราพาเพลินจำเริญยิ่ง
เนตรคมพริ้งจรัสวิภาสหา
วจีเอ่ยเฉียบถ้อยร้อยวาจา
ล้วนนำมามธุรสจรดใจ
นิพันธ์หวานซึ้งตรึงสิเน่หา
แว่วกานดาเสนาะไพเราะใส
โอษฐ์สนองหันเหมิเร่ไกล
ดั่งคันฉายดาราสุดพาเพลิน
วาสนามีเพียงจำเรียงแผ่ว
โอ้หวานแจ้วคิดพาลัดดาเหิร
ยังแมนสรวงชมพูก็ดูเกิน
แสนจำเริญนัยน์นาอุราตรม
หากเป็นพระยาครุฑจะฉุดเจ้า
เฝ้าโลมเร้าแนบเคียงมิเลี่ยงสม
ทั้งคืนวันมิห่างกลางสายลม
ชิดเชยชมบ่มซึ้งตรึงดวงมาลย์
ดวงรัชนีดาราพาแสงส่อง
ใคร่ชวนน้องเหิรหาวเฝ้าเสกสรร
หยิบไวท์ดื่มครึ้มใจใฝ่รำพัน
วิลาวัลย์งามถ้อยร้อยอารมณ์.
*** แก้วประเสริฐ. ***