1 พฤษภาคม 2547 20:56 น.
แก้วประเสริฐ
รัตติกาลเยือนหล้าดาราพราวราวสวรรค์
บรรเจิดแสงดาวพราวแพรวสว่างพลัน
แสงนวลนั้นลอยงามเด่นเช่นดวงจันทร์
ดุจสวรรค์ละม้ายคล้ายราชิกามาเยี่ยมกราย
หยาดน้ำค้างโรยโปรยปรายฉ่ำชื่นจิต
สิงสถิตบนยอดหญ้าไม้งามสุดเฉิดฉาย
กระทบแสงแห่งจันทร์ดาราพร่างพราย
ดุจดั่งคล้ายอัญญะมณีมีคุณค่าราคาแพง
ชุดสีขาวไหวพลิ้วงามสง่าดุจนางอัปสร
ช่างอรชรอ้อนแอ้นพลิ้วเมฆาได้ยลแสง
ยามย่างเยื้องลอยล่องไปคล้ายอ่อนแรง
งามสีแสงแห่งมวลดาราพามาเยือน
กลิ่นหอมหวนมวลบุบผามาลีเกิด
ราตรีเลิศเคล้ากลิ่นแก้วเปรียบเสมือน
กลิ่นกายน้อยลอยละล่องเข้ามาเตือน
โลกเสมือนดนตรีสวรรค์บรรเลงทำนอง
จุติแล้วราชิกาดาราของสวรรค์
บังเกิดพลันแยกมวลร่างออกเป็นสอง
เป็นชายหนึ่งหญิงหนึ่งมีไว้ให้โลกซ้อง
ในวันร้องยี่สิบเอ็ดมิถุนาครามาเยือน
เสมือนเป็นแฝดเพื่อนมีน้ำใจดุจพี่น้อง
เข้าเกี่ยวดองมิเหมือนดาราพาลับเลื่อน
บุหลันแยกแตกออกมาให้โลกสะเทือน
ดุจเปรียบเสมือนเลื่อนลั่นด้วยบทกลอน.
แก้วประเสริฐ.