เจ้าพระยาเลือด * ๐ กระแสน้ำลอยลับนับเคลื่อนคล้อย ฝูงขยะฝอยเกลื่อนล้ำศาสตร์นำถอย เหล่าสัตว์แร้งต่างจ้องสองตาคอย หวังพวกน้อยใหญ่พรากจากชีวัน ๐ อันกระแสคลื่นป่วนล้วนสบจ้อง ฝั่งทั้งสองคล้ายพังสร้างผ่านสรร สายน้ำฉานด้วยเลือดเชือดเฉือนกัน สิ่งแปรผันหมุนวนปนคลุ้งคาว ๐ ราวเมฆหมอกดำคลึ้มยากปลื้มจิต สิ่งวิปริตซ่อนเร้นยากเห็นขาว ผืนน้ำเรียบใต้น้ำกรุ่นหมุนกราว ยากจะสาวคืนกลับนับหวั่นคอย ๐ ร้อยปัญญาไขว่คว้าหาทางใหญ่ ปราศยอมใครทุรังหวังคิดสอย เพื่อคอยวันผันจิตคิดเลื่อนลอย สายน้ำคล้อยปนสีที่เคลื่อนไป ๐ ไหลสายน้ำเจ้าพระยาพาชื่นฉ่ำ สู่หมองคล้ำด้วยขยะคละคลุ้งไหว รักเป็นชังแปรเปลี่ยนเวียนกลับใน ปวงหวั่นไหวแปรกันสรรค์วกวน ๐ ชนครั้งเก่าอยุธยาอาณาเขต แสนเทวษอำนาจขลาดสับสน ผลาญเสียกรุงต่างด้าวเข้าปะปน เจ้ากรุงธนปราบก๊กหมกล้างพาล ๐ พลันบัดนี้อดีตหวนชวนย้อนกลับ ความย่อยยับกลับคืนยื่นประสาน เกิดแบ่งแยกแตกกันอันประจาน ต่างชาติผ่านหัวร่อหนอเผ่าไทย ๐ ชัยชนะเจ้าพระยาครามลายเอ๋ย สายน้ำเคยหล่อเลี้ยงเยี่ยงพราวไสว บัดนี้หนอเปื้อนเลือดเชือดเฉือนไป น้ำป่าไหลหลากหลายสลายปัฐพี. * แก้วประเสริฐ. *
* รุ้งลาวัณย์เทวี * ๐ รุ้งเรืองรองเพริศพริ้ง......นภาผอง งามผ่องผุดวงสอง.............เลิศล้ำ วาวโค้งโก่งละออง............ม่านก่อ งามเฮย หลากสรรสีแพรวย้ำ..........ดั่งคล้องสู่สวรรค์๐. ๐ รุ้งเรืองรองพราวพริ้งมองยิ่งผ่อง งามละอองพลิ้วพรายประกายแฝง ชมชื่นสีพรรณรายในพลิกแพลง แสดสีแดงวาวโค้งโก่งห้วงนภา ๐ บุปผาชาติอบอวลชวนโชยกลิ่น รังสิมันตุ์สิ้นแสงทองใฝ่ปองหา มวลวิหคเหล่าเพรียกคู่อยู่วนมา ดุจดั่งว่าคอยวันพลันเลื่อนลอย ๐ ฝอยใยห้วงพฤกษาฝ่ากิ่งห้อย งามหยดย้อยระเด่นยากเน้นสอย สิ่งมืดคล้ำเมฆเผลอเหม่อตาคอย ก้านกิ่งน้อยฝากเคล้าเสียดเย้ากัน ๐ ครรลองหนึ่งโค้งฟ้าคราร่ำร้อง คิดถึงมองใจหวนล้วนสุขสันต์ ดั่งคล้ายเงาเคยครองสองผูกพัน หวนกำนัลลูบคลำพร่ำปลอบใจ ๐ วัยแห่งคืนล่วงไปใยว่างเปล่า แสงมุ่งเคล้าคล้ายชวนล้วนสุกใส หวามเพียรสิ่งคอยวันพลันจากไป อยากฝากในความหวานผ่านซึ้งเงา ๐ เยาว์ แห่งรักมองไปคล้ายสายรุ้ง หวังจ้องจรุงทรวงอกฟกช้ำเขลา เมื่อไหร่หนอสายสวาทพิลาสเนา แสนยั่วเย้าครวญผวาคราจ้องมอง ๐ จ้องพิรุณละอองหยาดผ่องฟ้า ฝากสิ่งผวาเคลียคลอต่อทั้งสอง ใยโดดเดี่ยวหวนไว้ไกลเรืองรอง ผ่านห้วงผองหลากสายใยงามตา ๐ นภาเพลินยามสายรุ้งพุ่งแววโค้ง สายใยโยงผ่านเจ้าเฝ้าหวนผวา แสงสุรีย์เอ๋ยที่สลับนับเลือนลา ยากไขว่คว้าหวนลับนับจืดจาง. * แก้วประเสริฐ. *
* ศาลพระภูมิ * ๐ อาจารย์สั่งอย่าได้ให้มีศาล ยามมีบ้านชอบแฝงแหล่งอาศัย พวกผีห่าตาซานผ่านร่อนไป มันจะให้ความชั่วมัวกินเพลิน ๐ จำจะต้องเซ่นไหว้จึงได้สิ่ง พวกแอบอิงให้โกรธโทษสรรเสริญ ของเส้นมากตระกรุมตระกรามเกิน หากบังเอิญลืมไหว้บรรลัยจริง ๐ คนจัดตั้งสำคัญหมั่นตรวจค้น หมายดั่นด้นจะสร้างผีหวังสิง เป็นเทวดาอำนวยช่วยประวิง ช่วยขจัดสิ่งจัญไรได้ศาลดี ๐ หากคิดตั้งจงหมั่นพลันตรวจสอบ แสนรอบคอบซื้อมาผ่านราศรี เพราะวางขายล้วนสิ่งอิงอัปรีดิ์ สัมภเวสีพวกมันครั้นเข้าครอง ๐ จึงควรต้องเสาะหาอาจารย์ตรวจ เพื่อสำรวจศาลไว้จะได้สนอง ขจัดพวกผีจัญไรใคร่มาจอง เหล่าสร้างต้องคนดีมีศีลธรรม ๐ ความคิดหวังเทวดามาได้ผี สิ่งอัปรีดิ์มากพรายจนคล้ายขำ หากขาดสิ่งเซ่นไหว้ให้กระทำ ผ่านชอกช้ำความร้ายมาใส่ตัว ๐ บ้างตั้งศาลมักใช้ได้คนทรง เพราะความหลงร้อนรุ่มสุมสลัว มีเรื่องร้ายเข้าครองจนร้องกลัว บ้านจะชั่วหม่นหมองต้องเสียใจ ๐ อาจารย์สั่งหนักหนาครามีบ้าน อย่าสร้างผ่านเพื่อโชว์โอ้สดใส สร้างสองศาลอัปรีดิ์พวกผีจัญไร มันทำให้บ้านเรือนเหมือนไฟโชน. * แก้วประเสริฐ. *
* วีรบุรุษเสธ.แดง * ๐ สดุดีเสธแดงนามแฝงผู้แกร่งกล้า นายพลฝ่าช่วยเพื่อนเตือนทั้งผอง อุตส่าห์กั้นกระสุนหนุนหมายปอง พวกทรราชย์จ้องเข่นฆ่าประชาชน ๐ ที่สิบสามพฤษภาปีห้าสาม สิ้นสุดนามขัตติยะสวัสดิผล สไนเปอร์ยิงศีรษะที่ปะปน เพื่อช่วยคนสิ้นสลายจนมาตาย ๐ วันนี้ครบสองปีที่สิ้นชีพ ที่ถูกบีบด้วยปืนครืนล้มหงาย คนชั่วช้าแอบยิงสิ้นวอดวาย ศีรษะมลายเหลือชื่อคือเสธ.แดง ๐ มันแอบแฝงบนตึกทำคึกคัก ปราศประจักษ์สิ่งใดสั่งให้แฝง ด้วยความกลัวต่อหน้ามาตะแบง ท่ามกลางแสงมืดสลัวชั่วเหลือเกิน ๐ ณ ลานสวนลุมพินีปูชนียสถาน แม้อัยการทำเรื่องปราชญ์เปรื่องเขิน ป่านฉะนี้เรื่องหายคล้ายเพลิดเพลิน หรือคงเมินเพราะอำนาจวาดชีวิน ๐ เป็นสุขเถิดทหารกล้าฝ่าแนววิกฤต ขอจงสถิตย์ฟากฟ้าห้วงหล้าถวิล ผ่านยกย่องบูชาข้าแผ่นดิน ปราศชีพสิ้นนามขจรร่อนไปไกล ๐ โอ้อนิจจาทหารกล้าฝ่าผ่านศึก ศัตรูระทึกเอ่ยนามยามขับไล่ กลับสิ้นชีพในกรุงผดุงวิไล เพื่อแก้ไขปวงชนล้วนคนไทย ๐ เป็นสุขเถิดทหารกล้าผู้น่ารัก คนประจักษ์ความดีที่ผ่องใส ขัตติยะสวัสดิผลสร้างดลใจ นี่แหละไซร้วีรชนคนเสธ.แดง. * แก้วประเสริฐ. * (ประทานโทษ คนไม่ชอบก็อย่ามาอ่านครับ ขอร้องอย่ามาวิจารณ์ในที่นี้นะครับ)
* พรอนงค์ เพชรล้ำ * ๐ เป็นหนึ่งเดียวของไทยในโลกนี้ สร้างศักดิ์ศรีแก่ชาติใช่วาสนา ด้วยฝีมือเลิศล้ำคว้านำมา สร้างศรัทธาฝากไว้ให้คนจำ ๐ สาวชัยภูมิสุดสวยด้วยอิริยบถ ลือเลื่องยศโลกานำมาย้ำ ชาวอิสานยอดหญิงยากอิงนำ ทั้งสวยล้ำพร้อมถ้วยด้วยชัยชนะ ๐ หามีใครยากคิดผิดสิ่งคาด แสนประหลาดแก่คนปนกักขฬะ ทั้งดูถูกหยามหมิ่นแทบสิ้นพละ ความมานะเพื่อชาติประกาศศักดา ๐ คว้ารางวัลเจ็ดแสนสองหมื่นดอลล์ อุทาหรณ์ฝากไว้ให้หวนหา เธอผ่านดาวดวงเด่นเน้นนำมา ใช้ปัญญาประกอบค่อยมอบทาง ๐ ได้พี่ชายแคตดี้ที่คอยช่วย ทั้งอำนวยสอนสั่งมาหวังสร้าง สามสิบสาวล้วนเด่นเน้นนำวาง เธอผ่านล่างสองตาไร้มาแล ๐ ค่อยบรรจงหวดไม้จนได้หลุม ข้ามเนินพุ่มลำธารผ่านกระแส ลูกฝ่าเหินลอยลมข่มผันแปร จิตแน่วแน่ลงผ่านหลุมธงชัย ๐ เสียงร่ำร้องชาวประชาพาร้อง สร้างกึกก้องดีใจไร้สงสัย ต่างไชโยโห่ฮิ้วปลิวส่งไป ความไฉไลยิ่งนักมากมายมี ๐ นามชื่อแหวนเรียกก้องร้องประสาน สร้างเบิกบานฝากไว้ในศักดิ์ศรี ประกาศนามรับถ้วยด้วยเปรมปรีดิ์ แปรผันชีวีขจรขจายไว้ให้แผ่นดิน. * แก้วประเสริฐ. *