21 ธันวาคม 2551 13:07 น.
แก้วประภัสสร
ฮัลโหล เสียงตามสายแผ่วเบาเหมือนหยั่งเชิงว่าผู้รับตื่นหรือยังเน้อ...
หวัดดีนู๋แหม่ม จะชวนไปไหนอีกจ๊ะ เราถามเพื่อนซี้ไป
วันศุกร์มีงานเลี้ยงของออสเตรียนแอร์ไลน์ ไปหรือเปล่า เพื่อนถาม
แต่เราไม่ค่อยสบายเท่าไหร่ เพิ่งหายจากอาหารเป็นพิษ
ยังเพลียอยู่เลย ไม่ไปดีกว่า
แน่ใจนะ ให้คิดใหม่ งานนี้เขาเชิญนักร้อง ไอซ์ ศรันยู มาด้วย เพื่อนเริ่มหาทางโน้มน้าวเรา
เพื่อนเอ๋ย เราตัดสินใจตั้งแต่คำแรกที่บอกว่า ไอซ์แล้ว
แต่เล่นตัว ๆ อิอิ
อืม..เดี๋ยวเราดูก่อนนะ แล้วไงจะบอกอีกที
น่าน..เอากับเขาสิยัยแบม กับเพื่อนไม่ใช่หนุ่มยังเล่นตัวอีก 555
แล้วเสื้อผ้าละ ใส่ยังไงจ๊ะ
เชอะ..คำเป็นฟอร์มมากนักน่าตี เธอนี่ ไหนบอกคิดดูก่อนไง
ถามเรื่องเสื้อผ้าทำไม..เขาให้ใส่ชุดขาว magic white dress
ไปเถอะนะ เพื่อนๆเราไปกันหลายคน จะได้สนุก อยากปล่อยแก่
ตะ..เอง..เค้ายังไม่แก่ เค้าไม่ปล่อยหรอก เค้าจะปล่อยเด็กแทน ก๊ากกก
งั้นเจอกันที่งานนะ
โอเช..
ถึงวันงาน เราหอบชุดขาวมาเปลี่ยนที่บริษัท
เจ้านายเห็นหัวเราะชอบใจ ลูกน้องสองสาวจะไปปล่อยผีออกจากตัว
รู้งานนี้มีไอซ์ น้องๆก็ไม่พลาดอยู่แล้ว
เราเอาน้องที่บริษัทไปอีกหนึ่งคน เพื่อนขับรถมารับ
สาวชุดขาว อืม..น่ารักเนอะ 555 ชมตัวเอง..
คนทยอยเข้ามาในงาน สาวและหนุ่มทุกคนใส่สีขาว
บางคนก็สวยสุดๆเพราะเตรียมตัวมาประกวด
สำหรับผู้เขียน ก็คุยกับเพื่อนบางคนในบ้านนี้เหมือนกันคะ
ว่าจะขึ้นประกวด ไม่สวยแต่ชอบสนุกค่ะ
แต่ไม่ได้ขึ้นหรอกคะ ไม่ได้รายงานตัว
เพราะมัวสนุกกับการเสวนากับเพื่อนคนนี้ที คนนั้นที
พิธีกรรับเชิญเป็นดีเจจากคลื่น fm95
แต่เราจำชื่อไม่ได้ดูภาพเองแล้วกันคะ
เขากล่าวเริ่มงานและตามด้วยจับรางวัลเป็นบางส่วน
หลังจากนั้นสิ่งที่ทุกคนรอก็มาถึง
ไอซ์ คะ ไอซ์ กริ๊ดดดดดด ...
คนอะไรก็ไม่รู้ น่ารักสุดๆ เคยเห็นแต่ในทีวี ยังหลงรัก
แต่นี่ยืนถ่ายรูปติดขอบเวทีเลยค่ะ ลืมบอกไปที่จัดงาน
Plaza Athenee Bangkok อยู่แถวหลังสวนค่ะ
เป็นงานเฉพาะแขกรับเชิญจากสายการบิน
เพราะฉะนั้นเราเลยได้ใกล้ชิดเป็นไอซ์เป็นพิเศษ
สองทุ่มไอซ์ นักร้องหนุ่มจากค่ายแกรมมี่ เริ่มร้องเพลงพร้อมนักเต้นสาว
หลายๆเพลงโดนใจวัยรุ่นอย่างเรา อิอิ
แต่เรามาลองฟังไอซ์พูดมั่งดีกว่าค่ะ เขาจะพูดว่าอย่างไร
พี่น้องครับ..ทีแรกที่ทางบริษัทบอกให้ไอ้กระผมว่า..
จะต้องไปร้องเพลงให้งานของสายการบินออสเตรียน ไ
อซ์นอนไม่หลับทั้งคืนครับ.. งานอินเตอร์
ไอซ์ต้องหาเพลงแนวฝรั่งมาเตรียมร้องต้องเรียบเรียง
ภาษาอังกฤษให้สวยงาม.. แล้วไอซ์ก็หัวเราะอย่างน่ารัก
เธอก็พูดต่อ
คุณป้า คุณย่า คุณยาย ครับ พอไอซ์เข้ามา
ไอซ์เห็นฝรั่งอยู่พรอมแพรม ที่เหลือมีแต่คนบ้านไอซ์ทั้งนั้น 555
ไอซ์เลยสบายใจ ที่ไหนได้ ก็โอ.....โอ..ละนอ
เด้อนางเด้อ..เด้อ แด้อ..เด้อ.นาง ..เด้อ ปั๊บๆๆ
55555 พอแค่นี้ก่อนแล้วกันคะ
พอดี อัดวีดีโอ ของไอซ์มาดูนิดหน่อย ขอตัวไปนอนดูก่องน๊า
ดูรูปไอซ์ ไปพลางๆก่อนค่ะ
อ้อ..ใกล้ปีใหม่แล้ว ก็มอบรูปสวยๆ (สวยมั่งไม่สวยมั่ง)
ให้ดูกัน เป็นของขวัญจากใจ สำหรับพี่น้องทุกคนเจ้าค่ะ
7 ธันวาคม 2551 20:48 น.
แก้วประภัสสร
บ้านน้องอยู่ฝั่งทางนี้..บ้านพี่อยู่ฝั่งทางโน้น..หัวสะพานตรงกัน
อาบน้ำกันเห็นกันทุกที..ฮื้อ..มามาสิ..ข้ามคลองมารักกัน รักกัน..
ฮัดช่า.. เอ้า..ฮัดช่ามาอีแระ..
สงสัยจัง มังจะอะไรนักหนาแขกเนี่ย..
จะเขียนอะไรทีไรเป็นต้องเข้ามายุ่งกับเราเรื่อยเรย...เอานะ..
เป็นความชอบส่วนตัวของผู้เขียน ..อีฉานนชอบแขกมาก..
วันนี้อากาศเริ่มเย็นนิดแล้วละ..ออกไปหาอะไรอร่อยๆ
ทานดีกว่าเรา..
ลงจากบ้าน ผ่านป้อมยาม
อีหนู..จะทุ่มกว่าแล้ว จะออกไปไหน ลุงยามเดินเข้ามาทักทายเรา
หนูจะไปหาอะไรทานหน่อยนะลุง วันนี้วันหยุด
ไม่รู้มีใครขายของหรือเปล่า ลุงจะเอาอะไรมั้ยคะ เดี๋ยวหนูซื้อมาให้
เราเอ่ยปากถามลุง
ไม่ละ..ขอบคุณครับ ลุงส่งยิ้มหวานสุดๆให้เรา พร้อมโชว์ฟันหลอ
หนึ่งซี่
แ หม..ลุง..วันนี้ยิ้มหล่ออีกแระ.. เราแซวลุงก่อนจะเดินไปหน้าปากซอย
อืม..ทานข้าวต้มร้อนๆดีกว่าวันนี้ หน้าหนาว น่าจะดีนะ
ร่างกายจะได้อบอุ่น ไปร้านเจ็กจั๊วะ ดีกว่า
หวัดดีค่ะอาเจ็ก...มีไรอาหร่อยให้หนูเคี้ยวเล่นมั่งคะ..
เราเอ่ยพร้อมทำท่าทางกวนๆ ทักทายเจ็กจั๊วะ
อาเจ็กเป็นคนดุ ปากร้าย แต่แกทำอาหารอร่อยมาก
ที่บอกว่าดุ ปากร้ายเนี่ยก็เพราะว่า หากใครสั่งไปเยอะๆ แล้วทานไม่หมด
เจ็กจั๊วะจะของขึ้นทันที ของขึ้นจริงๆคราบบผม
แกคิดราคาเป็นสองเท่าเลย ไม่สนใจว่าคนกินจะใหญ่ หรือเล็ก
คนอื่นจะกลัวแกมาก แต่สำหรับผู้เขียนแล้ว ไม่กลัวร๊อก..
แต่อย่าเสียงดังแล้วกัน มีหวังร้องไห้ แงๆๆ แน่ๆเลยเรา อิอิ..
จ้างก็ไม่กลัว ..ไม่จ้างก็ไม่กลัว แฮ่.....
อ้าว คนสวย ..(เจ็กทักถูกแล้วละ..คนสวย อิอิ ) เป็นไงวะแก..
สนามบินปิด แกแย่เลยสิ เจ็กจั๊วะถามเรา
ปกติแล้วค่ะเจ็ก..วุ่นวายนิดหน่อย แต่ตอนนี้หนูปวดหัวตรงที่-
ลูกค้าส่งตั๋วมาขอเงินคืนนะสิ เยอะมาก
โยนตั๋วใส่แข่งคงได้เป็นแข่งนะลุง 5555
เราคุยเสร็จก็เดินไปนั่งโต๊ะ
วันนี้จะกินอะไร เจ็กเอ่ยถามเรา
เจ็กจั๊วะแกจะขายข้าวต้มกับลูกชายอีกคน คอยช่วยเสริฟเก็บเงิน
วันนี้ขอผัดกระเฉด หนึ่ง และก็ ต้มจืดหน่อไม้จีน
ข้าวต้มหนึ่งค่ะ เราสั่งไป
ได้ ..รอแปบ เดี๋ยวเสร็จ เอ็งได้กินวันนี้แน่นอน
อุหม่ อาเจ็ก ..ถ้าไม่ได้กินวันนี้ หนูก็ไม่กินแว้ววว. เราบ่นกับตัวเอง
เอ้ย..เอ็งพูดอะไรวะ..อั๊วะได้ยินนะ..เดี๋ยวก็อดหรอกแก..
555 ความสุขของเราคือได้แกล้งเอาเจ็ก
เรานั่งสักพัก ก็มีลุงซึ่งอยู่ในซอย เดินมาที่ร้านข้าวต้ม
ท่าทางแอ่นแอ้นมาเลยเหละ..ลุงแกเป็นข้าราชการปลดเกษียร
อายุก็คงประมากณ 63 ปี
ลุง..ไปกินเหล้าที่ไหนมาเนี่ย ฮื้อ...กลิ่นเหล้าคลุ้งเลยอะ..
ลูกชายอาเจ็ก ชื่อเฮียเพ้ง เอ่ยปากถามลุง
ไปเที่ยวบ้านเพื่อนมาวะ..มันเลี้ยงเหล้า จะไม่กินก็ไม่ได้-
กลัวเพื่อนมันเสียใจ..เอี๊ก...
ลุงกินไปแค่แบนเดียววว..ทำมายยมันมึนๆจังวะ ไอ้หนุ่ม..
ลุงเดินเซมาที่โต๊ะเรา
แหม..ลุง แค่แบนเดียว พูดออกมาด้ายย.. เราพูดพร้อมหัวเราะ
แต่นึกในใจ อย่ามานั่งโต๊ะหนูนะ หนูกลัว..
อีหนู..ลุงนั่งด้วยคน น่านน.. เรายังไม่ได้อนุญาตเลยอะ
แงๆๆๆ นั่งเฉยเลย กลัวคนเมา
จะอ๊วกใส่เรามั้ยนี่ เอาๆๆๆ.. ใจดีสู้ลุงขี้เมาไว้ก่อน
อะจ๊ะ นั่งเลยลุง ตามสบายค่ะ งานนี้บอกตรงๆ จะว่าบาปก็บาปเหอะนะ
กลัวจริงๆ
ลุง ..วันนี้กินอะไรดี.. ลูกชายอาเจ็กเอ่ยถาม
เอาผัดคะน้าปลาเค็มมาให้ลุง ข้าวสวยมาด้วย เอิ๊ก...
แกทำทางโยกไป โยกมา เหมือนจะหลับไม่หลับ
คอเริ่มตก เหมือนไก่เหงาไม่มีผิด
ผัดกระเฉดของเรามาก่อน เราเริ่มลงมือทาน
กับข้าวต้มร้อน ต้มหน่อไม้จีน
สักพัก ผัดคะน้าปลาเค็มของลุงก็วาง ขณะที่ลุงนั่งหลับตา
เพราะแกคงเมาสุดๆแล้วละเราว่า
ลุง..กลับไปนอนก่อนมั้ย..แล้วค่อยมากินข้าวต่อ..เฮียเม้งพูดพร้อมหัวเราะ
เฮ้ยยย..ลุงไม่เมา เอิ๊ก..เดี๋ยวลุงกินได้ ไอ้หนุ่ม...
เอ็งไปขายของเถอะ..แกพูดขณะตายังไม่ยอมเปิด
โอ..ผัดคะน้าลุงน่ากินจังอะ เขียวสด น่าหม่ำ.. เราหันไปมองจานผักลุง
ผัดกระเฉดเราเริ่มจะหมดแระ. .
สักพัก ความคิดอันชั่วร้ายก็แวบบเข้ามาในสมองน้อยๆของยัยแบม..
ถ้าเอ่ยชื่อยัยแบม..มังต้องหาเรื่องอะไรแสบๆทำอีกแล้วแระ..อิอิ
อาเฮีย... เราเอ่ยปากเรียกเฮียเม้ง
โป๊กๆๆๆ เสียงอาเจ็กจั๊วะ ใช้ตะหลิวเคาะกระทะ
แล้วแกก็หันมามองเราสองคน
เอ็งจะคิดทำอะไรกันอีกละ ไอ้พวกเด็กแก่ บาปนะแก เจ็กพูดดักคอ
แหม.. รู้ทันได้ไงเนี่ย แค่มองตาลูกชายเท่านั้นเอง ก๊ากกกกกก
ดูเหมือนว่าเฮียเพ้งจะเข้าใจภาษาที่เราส่งให้เขา
เราทำตาขยิบส่งไป อาเฮียก็ขยิบตากลับมา เรามองตากันไปมา
เหมือนเรารู้จักกันมาหลายชาติมากๆ
เราเข้าใจกัน และเราก็ตัดสินใจ ตกลงจะแต่งงานกัน ..
เฮ้ยย...ไม่ช่ายย 5555
เราส่งสัญญาณกันจะแกล้งลุงต่างหาก
ลุง..หลับไปนานๆเรยนะ ขอหนูฉกผัดคะน้าลุงหน่อย น่าหม่ำจัง
ค่อยๆ เลื่อน เลื่อนจานมา อย่าเสียงดัง
เลื่อนจานผัดกระเฉดไปวางแทน
หม่ำๆๆๆ อาหย่อย..ฮื้อ...อาหย่อยจริงๆ
รู้งี้ สั่งคะน้าปลาเค็มก็คงดี แต่ไม่ต้องสั่งแระ
อร่อย..หม่ำๆๆ 5555
เฮ้ยยย..
ว้าย....ตาเถร.ต๊กใจ..ช้อนหล่นเลย....
ไอ้หนุ่ม..ทำมายยวันนี้คะน้าเอ็ง มันเหนียวจังวะ ..
ปลาเค็มก็ไม่ได้กลิ่น..เอิ๊ก..
ลุงตักผัดใส่ปากพร้อมบ่นงึมงำ
เราค่อยๆๆเลื่อนจานผัดคะน้าไปแทน แล้วเลื่อนจานผัดกระเฉดกลับมา
แหม..ลุง..ไม่น่าเล้ยยย หนูกำลังอร่อย
พอลุงแกตักคำที่สองขึ้นมา แกก็พูดว่า
เออ อันนี้ค่อยกรอบหน่อย เอิ๊ก..
เมื่อกี้มันไม่มีกลิ่นปลาเค็มเลยวะ..
ลุงแกตักข้าวในจาน ปัดไป ปัดมา ถูกมั่งไม่ถูกมั่ง
เอ็งสองคนแกล้งคนแก่มากๆ ระวังแอ็งจะไปผัวแก่ ..
ไอ้เพ้งก็จะได้เมียแก่..
จ๊ากกก. เจ็กมาแช่งหนูทำไมเนี่ย 555
อาเจ็ก..หนูจะบาปมั้ยนี่ ที่แกล้งคนเมา..อิ อิ.
แต่หนูรู้ว่า ผัดคะน้าของลุงจานนั้นอร่อยมาก แฮะๆๆ อิ่ม อร่อย ..
อาเจ็ก..ผัดคะน้ามาให้ลุงใหม่นะ แกจะได้กินร้อนๆ เผื่อหายเมา
คิดตังค์กับหนูนะ
อิ่มแระ..หนูเข้าบ้านก่อนนะลุง ..
พอตื่นเช้ามา ลุงยามก็เข้ามาทักทายเราปกติ
หวัดดีค่ะลุง ไปทำงานก่อนละ
วันนี้ไปแต่เช้าเลยนะลุงยามทัก
แต่เดี๋ยวก่อน ลุงมีอะไรจะเล่าให้อีหนูฟังนะ ลุงเดินมาที่เรา
มีอะไรหรือลุง วันนี้มีอะไรตื่นเต้น เราถามไป
เมื่อคืนลุงเปี๊ยกมันเมามา ลุงเลยชวนนั่งคุยด้วย
ลุงเปี๊ยกบอกว่า เมื่อคืนลุงเมาก็จริง แต่ลุงแกยังมีสติอยู่
แกแกล้งเมา แกแอบเห็นคนแถวนี้ ฉกผักคะน้าปลาเค็มของแกไป
แกบอกว่า กลั้นขำอยู่ตั้งนาน 555
ฮ้า...จริงเหรอลุง ลุงเปี๊ยกพูดจริงเหรอ..แงๆๆๆๆ โอ๊ยย
อยากมุดหน้าลงกำแพง
แต่ไม่มีอะไรหรอก แกยังฝากขอบใจหนูมาเลย..
ว่าอุตส่าห์ สั่งผัดคะน้าปลาเค็มให้ใหม่...
ผัดจานใหม่นะ ลุงเปี๊ยกแกก็หิ้วมาฝากลุงด้วยแหละ ..
อร่อยวะ อีหนู 5555
ลุงยาม.... ลุงเปี๊ยก....แงๆๆๆๆๆ
หนูไปทำงานก่อนแระ .
.มอเตอร์ไซด์....ไปหน้าปากซอยด่วน.
จบแล้วคราบบผม เรื่องสั้นของแบ่มแบ้ม
ขอบคุณลุงที่มานั่งทานข้าวโต๊ะเดียวกับหนู ขอบคุณผัดคะน้าปลาเค็มกับวันหยุดของแบ่มแบ้ม
แก้วประภัสสร
07/12/08
.
4 ธันวาคม 2551 21:43 น.
แก้วประภัสสร
โอกาสมีวันหยุดในแต่ละเดือนนี้ หาได้ยากเต็มที พรุ่งนี้ได้หยุดอีกวัน วันนี้ขอเดินทอดน่องให้สบายใจสักวัน
จะไปเดินไหนดีนะ.ตัดสินใจไปเดินเล่นท่าน้ำคลองสาน รับลมเย็นๆ
ตอนค่ำ สูดอากาศอันบริสุทธิ์ ริมแม่น้ำ อืม..สดชื่นจังเลย
ผ่านแหล่งช็อบปิ้ง เอานะ สักหน่อยเรา ตั้งแต่เข้าบ้านกลอน
ลืมสิ่งที่ชอบไปเลย ปกติแล้ว เจออะไรผ่านตา สะดุดใจเป็นไม่ได้
ต้องซื้อมา บางอย่างแทบจะไม่สิ่งจำเป็นเลยก็มี
จะเดินจับจ่ายใช้สอยก็ต้องมีเงินเยอะหน่อย ปกติแล้วฉันเอาเงิน
ติดตัวไปทำงานแต่ละวันไม่มาก เพราะอันตรายอยู่รอบด้าน
เมื่อไม่นานพี่สาวถูกกระชากกระเป๋าไปตอนหกโมงเย็น ร้องแทบตายไม่มีใครช่วย ไปแจ้งความกับตำรวจ เขาก็บอกว่าโจรมันเยอะมากขึ้นทุกวัน
มีบางวันมันกระชากเสร็จ ถูกวินมอเตอร์ไซค์ วิ่งไล่กวดมา
จนมุมไม่มีทางไป วิ่งเข้ามา สน.ให้ตำรวจจับ ตำรวจถามว่า
มึงโง่หรือเปล่าวะ..วิ่งหนีเข้ามาโรงพัก 555 ตำรวจนายนั้นถาม
คนกระชากกระเป๋าตอบตำรวจไปว่า
ผมไม่โง่หรอกจ่า เรื่องอะไรจะให้วินมอเตอร์ไซค์มันจับ
เสียเครดิตหมด โดนตื๊บอีกอะ สู้วิ่งเข้ามาหาจ่าดีกว่า ปลอดภัย
555 เออ..เองช่างคิดเนอะ ไอ้โจรสองสลึง
อ้าว..จะไปเบิกเงิน ยังไปไม่ถึงไหนเลย อะ..เจ๊ยย.มัวแต่โม้เรื่องโจร
เราเดินไปตู้เอทีเอ็มของธนาคารกรุงเทพ ซึ่งอยู่ติดกับป้อมตำรวจของ
ท่าน้ำคลอสาน
ก่อนถึงคิวเราก็มีสองสาว เรามองด้านหลัง ก็อดอมยิ้มไม่ได้
ไอ้น้องขาสวยเหมือนพี่เมื่อตอนเป็นสาวเลยแฮะ..5555
ถ้าพี่อายุเท่าน้อง น้องชิดซ้ายพี่เรยยย ขอบอก...
รอสักพัก ก็ได้ยินน้องคนที่กดเอทีเอ็ม พูดกับเพื่อนว่า
อะ.เสร็จและ..คงพอนะ.. ฉันจำได้ว่า น้องทั้งสองคน ใส่เสื้อสีดำทั้งคู่
คนหนึ่งใส่กางเกงยีนส์ขาสั้น ก็คนที่เราแอบมองขาเขานั่นแหละ อิอิ..
พอเขาเดินออกมา เราก็เดินจะข้าไปกดเงิน
เพียงมองไปเห็นหน้าจอเครื่องเอทีเอ็ม เราก็พูดกับตัวเองว่า
อะไรจ๊ะ ..เดี้ยนยังไม่ได้ทำอะไรเลย อยู่ๆก็มาถามว่า
ต้องการทำรายการต่อหรือไม่ ต้องการ หรือไม่ต้องการ
เราคิดว่าเครื่องคงเพี้ยน ก็เลยตั้งใจจะเคลียหน้าจอ เรากด ไม่ต้องการ
สักพัก กระดาษด้านซ้ายก็ค่อยๆไหลออกมา ส่วนด้านขวา
บัตรเอทีเอ็มก็เด้งออกมา
เฮ้ย..ต๊กใจหมด อ้าว..ฉันยังไม่ได้ใส่บัตรไปเลย ตายละ
ของไอ้น้องสองคนนั่นแน่เลย
เรารีบคว้าบัตรทันที ในใจตอนนั้นคิดแต่ว่า ฉันต้องรีบเดินตาม
เด็กสาวคนนั้นให้ทัน..เราเดินกึ่งวิ่งไป
ปากก็เรียก น้องๆๆเดี๋ยวก่อนเสียงเราค่อนข้างดัง
เรารู้ว่า สายตาหลายคู่ที่หันมามองเรา รวมทั้งตำรวจที่อยู่ในป้อมนั้น
แต่ไม่สน..ฉันคิดแต่ว่าต้องตามให้ทัน ดูเหมือนเขาทั้งสองคน
ไม่ได้ยินเสียงฉัน หรือเป็นเพราะเธอไม่คิดว่าฉันเรียกมากกว่า
เดินเร็วมาก ตรงหน้าป้อมจะมีขั้นคล้ายบันใด อยู่ประมาณสองขั้น
ฉันตัดสินใจกระโดด เพราะกลัวว่าหญิงสาวทั้งสองจะก้าวเท้าขึ้นรถไปก่อน
ฉันกระโดดอย่างแรง ฉันลืมคิดไปว่า..
ตอนนี้...ฉันไม่ใช่นักกรีฑาประจำโรงเรียน
ฉันไม่ใช่นักกระโดดไกลเหมือนสมัยเรียนมัธยม
ฉันรู้สึกเสียวแปล๊บที่ส้นเท้า แต่ฉันไม่สนใจ สมองสั่งอย่างเดียวว่า
ให้ฉันวิ่งตามน้องทั้งสองคนไปให้ทัน
แล้วฉันก็วิ่งมาถึงเขา ฉันยื่นบัตรเอทีเอ็มให้น้อง คนที่ไม่ใช่เจ้าของบัตร
เขาทำหน้างงๆ แล้วก็ยื่นต่อให้เพื่อนซึ่งเป็นเจ้าของบัตร
น้องคนนั้นหันมารับบัตรจากเพื่อน และหันมามองหน้าฉัน..
ฉันบอกเขาว่า น้องลืมบัตรไว้ในตู้เอทีเอ็ม เขาหันมามองฉัน
และก็หันหน้าเดินต่อไป
วันนี้ฉันมีความสุขมาก เป็นอีกวันหนึ่งที่ฉันได้ทำความดี
เพียงแต่วันนี้ฉันรู้สึกสุขใจเป็นพิเศษ
ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้รับคำว่า ขอบคุณจากคนที่ฉันช่วย
แต่วันนี้ฉันสุขใจมาก เพราะฉันทำความดีให้พ่อเห็น
พ่อขา ..วันนี้ วันที่ 4 ธันวาคม เป็นวันครบ 6 เดือนเต็มที่พ่อจากลูกไป
วันนี้หนู ได้ทำความดีให้พ่อเห็นอีกวัน
ถึงแม้ว่า วันนี้หนูจะไม่มีมือของพ่อมาเขย่าหัว ไม่มีคำชมจากพ่อ
ถึงแม้ว่าวันนี้พ่อไม่ได้มานั่งให้หนูนอนหนุนตักเหมือนทุกครั้ง
ที่หนูจะเล่าเรื่องทำความดีให้พ่อฟัง
แต่หนูรู้ว่าพ่อรับรู้ทุกอย่าง หนูรู้ว่าพ่อกำลังยิ้มให้หนูอยู่
พ่อคะ วันนี้ในหลวงของเราทรงประชวร ท่านให้ฟ้าชายและพระเทพฯมาแทนพระองค์ ในวันเฉลิมพระชนม์พรรษา
หากพ่อรับรู้ด้วยญาณ ลูกขอก้มกราบรูปพ่อแทนตัว.
.ขอพ่อหลับให้สบายเถิดนะคะ ลูกพ่อคนนี้แข้มแข็งแล้ว
หนูทำตามพ่อบอกก่อนจากทุกอย่าง นั่งสมาธิ สวดมนต์ สติ ..
ขอบคุณพ่อของลูกที่สั่งสอนลูกให้เป็นคนดีมาตลอด
พ่อหมอของลูก
04 /12/08
ภาพ(cowgirlแห่งบ้านกลอน 5555)ควันหลงงาน cowboy festival 2008 ไร่ทองสมบูรณ์ วันที่ 13 ธันวาคม ที่ผ่านมา ผู้เขียนได้มีโอกาสเดินทางไปทองสมบูรณ์คลับ ปากช่อง เราออกเดินทางจากกรุงเทพเวลา 13.00 ประมาณว่ารอฤกดิ์ รอยาม ..ไม่ใช่หรอกค่ะ เนื่องจากเราเกิดปั่นป่วนในลำไส้ แต่ด้วยความตั้งใจกลัวพี่ทั้งสองจะเสียใจ เลยต้องไปคะ เล่นตัวๆๆ คนดัง 5555 มื้อกลางวันพี่พาแวะทานก๋วยเตี๋ยวดู๋ดี๋ อยู่แถวแจ้งวัฒนะคะ เห็นเพื่อนๆบอกหลายคน ว่าร้านนี้อร่อย และมีเมนูแปลกๆ บรรยากาศที่ร้านเป็นแบบคันทรี แต่ที่แปลกคือเมนูอาหารค่ะ เราหยิบเมนูขึ้นมาดู อืม..แปลกจริงเนอะ อะลองดูค่ะ เรามองหาก๋วยเตี๋ยวที่ไม่เผ็ด.. เราสั่ง บะหมี่จืดเด็ก (ขี้เมาห้ามสั่ง) เอาพอกล้อมแกล้มนะคะ ให้หัวเราะกันนิดหน่อยคะ อย่างเช่นเมนู แสบนาวิก =เส้นเล็กต้มยำขลุกขลิกเผ็ดกำลัง 1 สูตรลับ = อิ๊บ..ไม่บอกหรอกนะ (แล้วจะเขียนทำมายยยฮะ) แสบสันติบาลเผ็ด1 น้ำซุปก๋วยเตี๋ยวเขาอร่อยมากๆค่ะ ลูกชิ้นปิ้งก็อร่อย หากไม่ปวดท้องเราคงจะลอง ประเภทต้มยำซะหน่อย พอทานเสร็จ เราก็ออกเดินทางต่อเพื่อไปที่จุดมุ่งหมาย เมื่อท้องอิ่ม สมองก็สั่งทันทีค่ะ หลับคะหลับ .. เราไปถึงไร่ประมาณ สี่โมงเย็น ขณะที่รถวิ่งเข้าไปอย่างช้าๆ ยามและพนักงานยกมือไหว้พี่ ทำให้แขกที่มาเที่ยวต่างก็หันมามอง ไม่ใช่อะไรหรอกคะ เพราะพี่เขาสนิทกับคุณอ้อ ซึ่งเป็นเจ้าของไร่นี้ เราไปถึง ขณะที่เสียงพี่ฮั้นเตอร์ ประกาศบอกว่า อีกหนึ่งชั่วโมง เครื่องเล่นทุกชนิดจะหมดเวลา ต้องรอเล่นอีกทีพรุ่งนี้ เราเลยถือโอกาส ให้พี่พาขึ้นกระเช้าลอยฟ้าskylift ที่นั่นอากาศดีมากๆค่ะ ลมพัดเย็นสบาย เนื่องจากมีภูเขาล้อมรอบ มองภูเขาแล้วเหมือนเป็นมงกุฎแห่งขุนเขา ความเขียวของภูเขากับความงามของต้นกระถินที่พยายาม จะยื่นตัวเองให้สูงเทียมเขา สวยประทับใจ หลังจากพี่พาไปทักทายเจ้าของและคนในไร่แล้ว เราก็เดินทางไปส่วนที่จัดเตรียมสำหรับงานกลางคืน นั่นคือ cowboy festival 2008 แขกที่มาร่วมงานนี้มีเยอะมากค่ะ รวมทั้งนักท่องเที่ยวที่มาเที่ยว ฉะนั้น บ้านพักหากไม่ได้จองล่วงหน้าก็จะเต็ม สำหรับพี่ชายเขาจะมีห้องพัก พิเศษอยู่กับเพื่อนๆ แต่เนื่องจาก มีสองสาวตามไปด้วย เราเลยต้องออกมาพักที่ ทวิกาญรีสอร์ต เนื่องจากที่ไร่ ที่พักเต็มหมด แขกเริ่มทยอยเข้างาน เสียงเพลงเรื่มมา คุณอ้อ จัดให้เราสามคนไปนั่งโต๊ะ d1 ซึ่งเป็นโต๊ะที่เตรียมไว้ ให้สำหรบแขกวีไอพี ดูเหมือนจะสำคัญจัง อิอิ คนมองมาที่โต๊ะเรา หลายๆคน ไม่ให้เขาสงสัยได้ไงคะ ก็อากาศเย็นพี่ยื่นเสื้อคลุมสีเหลือง ของสมาคมการท่องเที่ยวให้เราใส่ เขาคงคิดว่าเป็นพันธมิตรนะสิคะ งานเริ่มด้วยคนขี่ม้าขาวขึ้นบนเวที ม้าตัวนี้สง่างามมากๆคะ คนขี่ม้าส่งคบเพลิงให้คุณอ้อ ซึ่งท่านเป็นนายกสมาคมการท่องเที่ยวปากช่องด้วย ทำพีธีเปิดงาน ด้วยการจุดครบเพลิง หลังจากนั้นงานก็เริ่มขึ้น อาการปั่นป่วนในท้องของเราก็ยังไม่หาย ช่วงที่มีการแสดงก็เลยมาไม่ได้ ถ่ายภาพสวยมาฝากพี่น้อง เราเดินไปหาเสต็กมาทาน สักพักมีแขกอีกสามคนมาร่วมนั่งโต๊ะเดียวกับเรา ทุกคนคุยกันสนุก การแสดง ดนตรีก็เร้าใจ เท้าเราก็เริ่มขยับนิดๆ พี่ชายดื่มเบียร์กับเพื่อนเขา พอนักร้องคุณสุเทพ เชิญแขกออกไปเต้นรำ สไตล์คันทรี พี่เลยดึงเราออกไปเต้นด้วย สนุกมากๆค แขกทุกคนสนุกเหมือนเป็นมิตรที่ดี เรามีแต่เสียงหัวเราะ บางคนก็สอนเต้นstep คาวบอยตามจังหวะ ส่วนผู้เขียน จังหวะมั่วค่ะ 555 สักพัก ทุกๆคน ก็ล้อมกันเป็นวงกลมและสลับกันออกไปเต้น ตามลีลาของตนอยู่กลางวง สนุกมากๆค่ะขอบอก พอเปลี่ยนเพลงเราก็เริ่มตั้งแถวลอดซุ้ม หลังจากนั้นก็มีประกวด คาวบอย คาวเกิล รุ่นเล็ก รุ่นใหญ่ และตามด้วยเล่นเกมส์ จับรางวัล เราว่าในบ้านกลอน ต้องมีหลายคนนะคะที่ไปงานนี้ เพียงแต่เราไม่เคยเห็นหน้ากันนะ เพลียจังเลยคะ อาหารเป็นพิษ อาเจียน อยู่หลายวัน อยากเขียนมากกว่านี้คะ เอาเป็นว่า ขอนำรูปฝากไว้ดูก่อนแล้วกันนะคะ ออกจากคลับทองสมบูรณ์ไปต่อที่ น้ำตกสาว 7 ชั้น และไปทุ่งทานตะวันมาค่ะ คิดถึงพี่น้องทุกคนนะคะ ช่วงนี้อาจไม่ได้เข้าเม้นให้ใครเลย อย่างอนกันน๊า... รักทุกคนเจ้าค่ะ แบ่มแบ้ม
พอแระ เดี๋ยวแควนควับเห็นแล้วตกใจกันหมด 5555 ภาพแทนคำขอบคุณ สำหรับพี่น้องในบ้านกลอนที่น่ารักทุกคนเจ้าค่ะ
หน้าส่วนตัว
1597
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
