พ่อแม่เริ่มแก่ชรานับวันเวลาถอยหลังจากฝั่งทุกทีเหมือนเรือใช้การนานปีรอยรั่วต้องมีแม้อุดก็ทรุดตามกาลอันบุตรธิดาเหลนหลานพาท่านนิพพานเปิดประตูเป็นผู้นำทางอย่าปล่อยให้เรือเคว้งคว้างลอยลำอัปปางโดดเดี่ยวอยู่กลางนทีถึงรอยจะรั่วมากมี น้ำจะล้นปรี่จงขยันหมั่นตักออกไปจนกว่าวันท่านไม่ไหวค่อยปล่อยเรือไกลตามกาลและวันเวลาอันคุณบิดามารดาที่เลี้ยงลูกมาศิลาว่าหนักยังทนแบกลูกบนบ่าไม่บ่นยากดีมีจนอุ้มชูเลี้ยงดูจนโตบุญคุณท่านมีมากโขยกมือนโมขอลูกกตัญญูรู้คุณแบกแม่ก็เหมือนแบกบุญสะสมเป็นทุนค้ำจุนคุ้มครองป้องภัยอันความกตัญญูนั้นไซร้ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้แน่นอนเพราะคำพ่อแม่ให้พรทุกบททุกตอนเหมือนมนต์ติดตัวชั่วกัลป์มาเถิดนำท่านสู่สวรรค์อุดรอยรั่วกันจวบวันที่ท่านอำลา๑ แก้วประภัสสร ๑ เสาร์ ๑๙ เดือน ๑๑ ปี ๒๕๕๖ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
เรียนผู้หมวดขอแถลงแจ้งความค่าเมื่อเวลากลางวันจันทร์สิบสี่หนูจำได้งานว่างเป็นอย่างดีเข้าบ้านกีรฯมาเม้นเช่นทุกคราวหนูเขียนไปใส่ภาพทาบลงด้วยแต่อยากม้วยมรณังพังหมดหลาวภาพของหนูแนบไฟล์หลายเรื่องราวมังหล่นกราวไปไหนไม่รู้ทีครั้นไปบ้่านพี่ยาหาจนเมื่อยทำหนูเปื่อยปวดสมองต้องหม่นสีวานผู้หมวดบันทึกฉึกฉึกทีเพราะเรื่องนี้ใหญ่ยิ่งจริงนะเออ.......หายไปไหน ....อยู่ที่ใด วานบอก...