21 ตุลาคม 2555 15:08 น.
แก้วประภัสสร
กระวีกระวาดจริงแล้วแม่แก้วเอ๋ย
พอได้เที่ยวหลั่นล้าตาลุกเลย
ดูทรามเชยแต่งตัวไม่กลัวเกรง
๑พอคนดีบอกว่ามาถึงบ้าน
หน้าหล่อนบานลิงโลดกระโดดเหยง
จะได้เที่ยวเกี่ยวแขนแฟนตัวเอง
จึ่งร้องเพลงสบายสบายใจ
๒
สวมกระโปรงสีชมพูดูหวานแว๋ว
มาในแนวหญิงมั่นวันสดใส
กับเสื้อขาวอำพรางเนื้อข้างใน
ไม่สนใครจะมองต้องตะลึง
๓
เพราะเขารู้ทั้งบางแม่นางแก้ว
แต่เด็กแล้วไม่ครบบาทขาดสองสลึง
เธอมั่นใจผิดมนุษย์สุดรำพึง
ปล่อยเธอถึงตามฝันอย่าดันลง
๔
เห็นป้ายแดงฟอร์จุนเนอร์เผลอร้องทัก
โอ้ที่รักเลขดีมิลืมหลง
งวดต่อไปตามต่อขอตรงตรง
จะเวียนวงวนว่ายที่ป้ายเธอ
๕
ถึงปากซอยคนแน่นแสนถนัด
แม่ค้าจัดร้านค้ามาเสนอ
ทั้งผักสดปลาทูดูสิเออ
ตาเบ้อเร่อน่าล้วงทะลวงกิน
๖
ออกปากซอยค่อยสบายหายใจคล่อง
เริ่มวิ่งล่องขยับเหมือนทรัพย์สิน
หากรถติดคาดว่าน้ำตาริน
เวลาหมิ่นนัดเพื่อนอาจเลื่อนลา
๗
หกโมงสามสิบห้าหน้าเซ็นทรัล
จุดพบกันตาจ้องและมองหา
แลเห็นสาวหนึ่งนั้นอัลมิตรา
โน่นสุกัญญาปัญญานุชรีบรุดเดิน
๘
นั่นคุณอิมนี่น้องยุ้ยคุยกันเถิด
มิ้นท์พริ้งเพริดตามสบายไม่ต้องเขิน
ไปด้วยกันฉันท์ญาติอย่าขาดเกิน
เทียวพาเพลินพักผ่อนเพื่อหย่อนใจ
๙
รถเคลื่อนตัวต่อไปที่หมายมุ่ง
รับป้ากุ้งแดงหนาม ( คำไม่ลงตัว555)งามสดใส
ดูหน้าตาง้ำหน่อยคอยนานไป
คงสงสัยจะถูกทิ้งเพื่อนชิ่งลา
๑ศูนย์
เมื่อครบคนขาดขาพาไปเที่ยว
ลืมคนเชี่ยวชาญทางอย่างปู่จ๋า
นามกิ่งโศกโยกล้อฮ่อแรงม้า
หนีบธิดาทั้งหลายส่ายเล่นลม
๑๑
แปดโมงครึ่งถึงอาร์ทอินพาราไดซ์
สองวิไลหญิงงามนามเหมาะสม
หนึ่งน้องกานต์เพียงพลิ้วเดินปลิวลม
หนึ่งตาคมร้อยฝันมาทันงาน
๑๒
กับหนึ่งหนุ่มอุ้มสมภิรมย์ศักดิ์
ต้องชะงักหล่อขาวดั่งข้าวสาร
กวีปกรณ์น้องน้อยคอยสำราญ
เป็นเจ้าบ้านพัทยามาด้วยกัน
๑๓
เก้าโมงเช้าซื้อบัตรเสร็จสรรพแล้ว
ต่างเรียงแถวเข้าไปตามใจฉัน
ยืนโพสต์ท่าถ่ายภาพทาบใจพลัน
ล้วนสีสันสวยงามตามมายา
๑๔
ฉันยืนมองภาพถ่ายละลายจิต
นึกถึงมิตรแท้เทียวไม่เที่ยวหา
ขอทุกคนอย่าเลือนเหมือนมายา
แม้สายฟ้ามาฟาดอย่าขาดกัน
๑๕
ขอพวกเรากลมเกลียวด้วยเหนียวแน่น
ดั่งกลางแก่นใจไม้ไม่อาสัญ
แม้ลมพัดสะบัดโยกอย่าโศกกัน
กระชับมั่นไมตรีมิรู้คลาย
๑๖
มาถึงภาพมิติทวิภพ
สองประกบมือกันเหมือนมั่นหมาย
ขอลูกจงสมมาดไม่คลาดคลาย
เทพทั้งหลายสถิตประสิทธิ์พร
๑๗
ขอสองเรารักมั่นไม่บั่นเบี้ยว
เหมือนรถเลี้ยวระหกระเหินเนินสิงขร
ให้ราบรื่นผ่านผ่าพนาดร
จนม้วยมรณ์ไม่ห่างหรือร้างลา
๑๘
พร้อมไปต่อเดินทางอย่างเร่งรีบ
สู่สัตหีบจุดหมายใช่ภูผา
แต่เป็นร้านพอพุงลุงดาวศรัทธา
ท่านเมตตาเตรียมอาหารสำราญมี
๑๙
นั่นต้มยำรวมมิตรสะกิดญาติ
แถมไม่ขาดจานเด็ดผัดเจ็ดสี
อีกปลาหมึกไข่เค็มเค็มพอดี
ปูนึ่งนี้ใช่แดงห้ามแกล้งวาง
๒ศูนย์
ปลาทอดกรอบรสล้ำน้ำลายหก
คุณป้ายกให้ลองทั้งสองข้าง
แม่แก้วนั่งพอดีที่ตรงกลาง
ครั้นจะวางก็เกรงใจผู้ให้มา
๒๓
ซุปผักโหมสีเขียวเดี๋ยวเดียวหมด
ดื่มด่ำรสไม่รั้งหรือกังขา
เหมือนอาหารสวรรค์ประทานมา
เป็นบุญญาของหลานทานเต็มพุง
๒๔
ขอจดจำสำคัญในวันนี้
ท่านใจดีเตรียมข้าวเอามาหุง
พร้อมอาหารล้นเหลือเพื่อมาปรุง
ให้หลานลุงหลานป้าพาอิ่มกัน
๒๕
ขอลุงป้าอายุและวรรณะ
พร้อมพละพลังพรั่งสุขสันต์
ทั้งการค้ารวมทรัพย์นับอนันต์
รับเงินพันเงินล้านสำราญใจ
๒๖
ถึงเวลาขยับเยื่อนออกเลื่อนรถ
ขับเลี้ยวลดจุดหมายไหว้พระใหญ่
แวะไปกราบเสด็จเตี่ยช่วยเคลียร์ใจ
ให้ผ่องใสทุกเมื่อและเชื่อวัน
๒๗
ถึงวัดญาณฯคลานกราบทาบองค์พระ
ตั้งสัจจะละโลภโกรธโมหันธ์
แม้มีกรรมเคยสร้างแต่ปางบรรพ์
ช่วยลูกนั้นพบทางสว่างที
๒๘
มาถึงทุ่งกว้างใหญ่ไร่องุ่น
พวกคุณคุณตื่นเต้นไม่เป็นศรี
บ้างพาเพื่อนนอนราบทาบธานี
ผงธุลีไม่สนคนจะงาม
๒๙
พระอาทิตย์กำลังตกวิหกเหิร
เราพาเพลินพอใจไม่เกรงขาม
กระชับมั่นฉันท์มิตรสนิทนาม
คือนิยามว่าเพื่อนมิเลือนลา
๓ศูนย์
ถึงตลาดสีภาคอยากจะออก
ใช่ลวงหลอกเจี๋ยวจ๊าวคุณเจ้าขา
ทั้งจีนไทยลาวซ่งม้งก็มา
ฟังภาษาหนีเห่าไม่เข้าที
๓๑
ก่อนร่ำลามอบไว้รวยไม่เลิก
เป็นใบเบิกอำนวยช่วยสุขี
ขอเพื่อนพ้องจิตชื่นรื่นฤดี
ทุกข์อย่ามีกลายกล้ำให้รำคาน
๓๒
ครั้นตะวันชิงพลบก็จบเที่ยว
ขับรถเลี้ยวย้อนรอยคล้อยสถาน
ได้ทำบุญอุ่นใจในวันวาน
กลับถึงบ้านพักผ่อนนอนฝันดี
๓๓
มิตราภาพตราบสิ้นชั่วดินฟ้า
ยังมากค่าท่ามกลางหว่างวิถี
โลกวุ่นวายคลายร้อนผ่อนฤดี
ด้วยไมตรีกระชับมั่นมิสั่นคลอน
แก้วประภัสสร
21 ตุลาคม 2555
10 ตุลาคม 2555 15:08 น.
แก้วประภัสสร
คนดีก็มาห่างหาย
คนร้ายก็มาหลบหนี
แล้วเหลืออะไรคราวนี้
ทั้งดีทั้งร้ายหายเลย
เหลือแต่คนรวยสวยโหด
อยู่เดียวเปลี่ยวโฉดนี่เอ๋ย
เหงานักจักหาคำเปรย
อยากเอ่ยกู่ร้องก้องลาน
คิดถึงซึ่งวันก่อนเก่า
เยือนเหย้าเฝ้าแม้ฝาบ้าน
ยังมีคนเคาะเกราะกานท์
เป็นแหล่งสำราญรวมใจ
วันนี้ทุกคนดูนิ่ง
ไม่ติงจนฉันหวั่นไหว
เพื่อนจบแค่นี้หรือไร
หมดใจกันแล้วหรือมี ?
4 ตุลาคม 2555 13:41 น.
แก้วประภัสสร
เรียนอะไรทำได้ไม่ยากนัก
แต่ถ้าเรียนเรื่องรักยากหนักหนา
เรียนแต่รุ่นเลยหลักสี่มินำพา
ในสายตายังสงสัยให้งวยงง
เรียนปลูกผักง่ายกว่าว่าไปแล้ว
เรียงเป็นแถวสวยงามตามประสงค์
จะปลูกถี่กี่ชั้นหมั่นบรรจง
รากมั่นคงหยั่งลึกผนึกดิน
เรียนวิชาคาราเต้เท่ไม่หยอก
หมัดมวยออกชำนาญการทั้งสิ้น
จะหักศอกไอยราถลาบิน
ชื่อเสียงยินลือเลื่องทั่วเมืองทอง ( อิอิ)
เรียนอะไรทำได้ไม่ยากนัก
ถ้ารู้หลักนิดเดียวเคี่ยวให้คล่อง
เหมือนน้ำซุปจะอร่อยต้องคอยลอง
ผ่านการกรองแยกกากซากออกไป
เหมือนฝึกคนตาบอดเล่นดีดสี
สัมผัสคีย์ก็บรรเลงเพลงรื่นไหล
เพราะทุกสิ่งจิตวางอย่างตั้งใจ
ย่อมเป็นไปตามประสงค์จำนงค์ความ
แก้วประภัสสร / 04/10/2555
1 ตุลาคม 2555 11:55 น.
แก้วประภัสสร
อย่ารอรี may be she don't like
จะทำให้ feel sad and bad หนา
มัวslowโชว์manแฟนจะลา
อย่ารอช้าsuggest you do something
I can tell you why ไม่ลวงหลอก
She like talk เต้นรำ ทำหนุงหนิง
You should be taken her to drinking
or swimming at the pool เป็นบุญตา
It's difficult for you ฉันรู้แน่
เพราะคุณแก่เกินcurryมิหวือหวา
She like younger than แน่นอุรา
Please you มา love me taste ดีเอย
แก้วฯเจ้าเก่า ^_^
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
2080
