26 สิงหาคม 2554 11:41 น.
แก้วประภัสสร
คำโบร่ำโบราณท่านขานกล่าว
ยามหนุ่มสาวต้องตาพาหวั่นไหว
ย่อมมอบรักแบ่งปันกันด้วยใจ
ขวากหนามใหญ่ผ่านพ้นบนความจริง
แต่ถึงคราเลิกรักหักสวาท
ก็เหมือนคราด ลากลบ กลบทุกสิ่ง
เมื่อคราหมดวาสนามาแอบอิง
ต้องพึ่งพิงพึ่งพาอาศัยธรรม
เป็นสิ่งเดียวเกี่ยวใจไม่ให้เจ็บ
แม้หนาวเหน็บเพียงใดไม่ถลำ
จะค่อยคลายหายโศกลดโลกกรรม
ลดรอยช้ำบาดแผลที่แผ่ทรวง
แหละลุกขึ้นยืนสู้อย่างผู้กล้า
ใช้ปัญญาแก้ไขให้ลุล่วง
ใช้สติเตือนตนบนความลวง
ค่อยคลายบ่วงปมมัดที่ขัดใจ
เมื่อก้าวผ่านความทุกข์พบสุขสันต์
รู้เท่าทันความคิดจิตสดใส
ย่อมมองเห็นรอยยิ้มอิ่มเอมใจ
เริ่มต้นใหม่มีค่ามากกว่าเดิม
แก้วประภัสสร
26/08/2554
23 สิงหาคม 2554 11:53 น.
แก้วประภัสสร
เติมน้ำใจให้กันวันละนิด
เพิ่มชีวิตชีวารับฟ้าใหม่
ดวงอาทิตย์เจิดแจ้งแสงอำไพ
จะโลมไล้กายอุ่นละมุนกัน
เติมความรู้สู่สมองลองปัญญา
ชาติพัฒนาความคิดจิตสร้างสรรค์
สนับสนุนเด็กไทยให้ก้าวทัน
ร่วมสร้างฝันชี้นำทำสิ่งดี
เติมความรักด้วยรักโยงถักทอ
รักเพื่อก่ออนาคตอันสดสี
มอบความรักเมตตาและปราณี
ให้สุขขีทั่วแคว้นแผ่นดินไทย
มาเติมเต็มให้กันวันละนิด
เพิ่มชีวิตชีวาวันฟ้าใหม่
ยิ้มให้กันวันละนิดพิชิตภัย
กอดกันไว้สองมือคือพลัง
* แก้วประภัสสร *
23/08/2554
3 สิงหาคม 2554 14:40 น.
แก้วประภัสสร
เขาเล็งปืนเป้าหมายคล้ายทหาร
เหมือนชำนาญการรบครบทุกท่า
เท่าที่เห็นไม่รู้ดูจากตา
เหมือนเล็งมาอกฉันชักหวั่นใจ
ตอนเริ่มโตเป็นสาวคราวเอ๊าะเอ๊าะ
วัยกระเต๊าะจิ้มลิ้มแก้มอิ่มใส
อันทรวดทรงเอวบางสำอางไป
ยังพอไหวหลบลี้วิ่งหนีทัน
ใยมาเล็งตอนแก่โอ้แม่แก้ว
พายเรือแจวหมดหวังยังหวาดหวั่น
กลัวพายงัดหมุนคว้างอยู่กลางคัน
หากยิงฉันจริงจริงอย่าทิ้งเชียว
จงเสาะหาโอสภบดขยี้
ทาตรงที่บาดแผลโปรดแลเหลียว
อย่าปล่อยให้หดหู่อยู่ผู้เดียว
ใจแห้งเหี่ยวอาจโหยพาลโรยลา
ขอท่านอยู่ข้างกายอย่าหน่ายหนี
แกล้งทำดีเอาบุญเถิดคุณขา
รักษาแผลให้หายคลายอุรา
ก่อนชรามาเยือนดั่งเพื่อนกัน
แสร้งทำเป็นคนรักประจักษ์จิต
สุภาษิตยอดทองกระบองขวัญ
จงเป็นไม้กายสิทธิ์นิจนิรันดร์
นำทางฉันจนตายวายชีวา
+ แก้วประภัสสร +
03 สิงหาคม 2554
3 สิงหาคม 2554 14:06 น.
แก้วประภัสสร
เราล้วนเกิดเป็นไทยด้วยสายเลือด
ไม่แห้งเหือดความรักสมัครสมาน
ให้เวลายิ่งลักษณ์จักทำงาน
ค่อยประมาณประเมินผลตอนต้นปี
จักดีกว่าขัดแย้งปัดแข้งขา
ขุ่นข้องตาขึ้งเครียดแบ่งเบียดสี
น้อมรับสั่งพระกระแสแปลเป็นดี
สามัคคีเพื่อไทยได้พัฒนา
* แก้วประภัสสร *
03 สิงหาคม 2554