25 พฤศจิกายน 2554 14:29 น.
แก้วประภัสสร
๑นามว่ามีหัวใสแต่ใจซื่อ
เขายึดถือกตัญญูรู้คุณฝน
อาศัยเพิงชายคาหญ้าหลบตน
มิเคยบ่นย่อท้อต่อโชคชะตา
๑หากใครใช้ไหว้วานสู้งานหมด
ตักน้ำรดเเปลงผักหรือซักผ้า
แม้กระทั่งปลูกข้าวให้ชาวนา
เพื่อแลกปลาอาหารใส่จานกิน
๑แต่ส่วนตัวนิสัยไม่ใคร่ดี
ชอบดื่มเหล้านานปีเป็นนิจสิน
ยามเมามาหน้าก้มล้มจูบดิน
นอนแผ่ดิ้นมดแมลงแย่งไต่ตอม
๑เพราะกลิ่นเหล้าเคล้าหวานน้ำตาลผสม
มดจึงดมตามตัวกลั้วความหอม
เพียงรสหวานเล็กน้อยค่อยดมดอม
กระตุ้นต่อมอาหารสำราญกัน
๑เมื่อหมดฤทธิ์ส่าเหล้าความเมาสร่าง
เขายันร่างลุกขึ้นยืนแข็งขัน
ปัดมดแมลงเสื้อผ้าสาละวัน
ปากบ่นพลันอุบอิบฉิบ...กู
๑เสียอะไรเสียได้ไม่เคยว่า
มาเสียท่าแมลงมดน่าอดสู
จึงใช้เท้าบี้บิดเมื่อปิดรู
มดหารู้ต้องตายวายชีวัน
๑ผ่านเวลานาทีเป็นปีปักษ์
มียังรักขวดเหล้าเคล้าสุขสันต์
เที่ยวบรรเทิงเริงใจไปทุกวัน
เหมือนสวรรค์ลงโทษเพราะโกรธมี
๑เขาสลบไสลในคืนมืด
ตัวเย็นชืดไม่ต่างอย่างกับผี
คนผ่านมาว่าตายวายชีวี
เอาสำลีอุดจมูกแล้วผูกกร
๑กุสสราธรรมมะเสียงพระสวด
มดเดินตรวจแถวมาหน้าสลอน
อุดรูเราอุดจมูกถูกมัดกร
ต่างม้วยมรณ์มิรอดตลอดกาล
๑เราเดินไต่ไถถูพอรู้รส
ก็เพราะมดลำบากอยากอาหาร
หากคนไม่โมหะละให้ทาน
กินน้ำหวานอิ่มหนำก็อำลา
๑ที่เขียนไว้ใช่ว่าอุทาหรณ์
แต่เป็นกลอนตามจิตคิดปรารถนา
เพียงอยากให้ทุกผู้รู้พึ่งพา
มีเมตตาต่อกันทุกชั้นชน
๑ไม่โทษเขาโทษเราให้เศร้าสรด
ไม่โทษมดโทษแมลงทุกแห่งหน
ไม่โทษฟ้าโทษดินปลิ้นหลอกตน
ไม่โทษฝนโทษน้ำทำลายคัน
๑อกุศลาแปลว่าอกุศล
ลำบากคนเพราะกำแพงมาแบ่งกั้น
ไปเที่ยวโทษโกรธใครทำไมกัน
กำแพงกั้นที่ใจไม่ทำลาย
๑แก้วประภัสสร๑
25/11/2011
10 พฤศจิกายน 2554 13:43 น.
แก้วประภัสสร
ที่เห็น ที่เป็น ที่มี
เห็นสายวารี
ไหลหลากมากเกินจำเป็น
ถึงน้ำจะทำให้เย็น
กลับก่อทุกข์เข็ญ
ให้เราพวกชาวประชา
หลายคนชีพดับลับลา
ทุกข์เวทนา
ขาดแม้อาหารการกิน
ซ้ำยังสูญเสียทรัพย์สิน
นั่งน้ำตาริน
พลัดถิ่นต้องอพยพกัน
ทุกคนอ่อนเปลี้ยเสียขวัญ
ตั้งรับไม่ทัน
อีกทั้งลูกเด็กเล็กแดง
ครามองอาทิตย์ส่องแสง
เจิดจ้าร้อนแรง
ยังไม่ผลาญพร่าชีวี
ไฟไหม้กี่ครั้งที่มี
ดับได้เร็วรี่
เพราะมีน้ำสาดถึงไฟ
ดินถล่มถมที่อาศัย
เก็บกู้ทันใด
ก็รอดปลอดภัยพ้นตัว
ยามฝนพายุก่อทั่ว
มืดฟ้าดินสลัว
สักพักสงบล้างลา
แต่สายน้ำที่ไหลมา
เคราะห์กันถ้วนหน้า
ทั้งคนสัตว์ป่าวัวควาย
ชีวิตระส่ำระสาย
รถยนต์มากมาย
หยุดการสัญจรไปมา
เท้งเต้งล่องลอยนาวา
ภูเขาเหล่ากา
หมื่นล้านมิทานวารี
แผ่นดินดอนจมนที
แต่มีหนึ่งที่
ไม่ไหลไปกับสายชล
มองเห็นน้ำใจมากล้น
เร่งระดมคน
ช่วยเหลือเผื่อแผ่อาทร
อีกทั้งที่พับหลับนอน
อาหารเด็กอ่อน
มุ้งหมอนหยูกยามากมี
พายเรือส่งให้ถึงที่
ถึงแม้บางที
เส้นทางลำบากยากกัน
แต่หัวใจไทยไม่หวั่น
เพราะเรารักกัน
จะร่วมฝ่าฟันผองภัย
มีสุขร่วมสุขฉันใด
มีทุกข์ร่วมใจ
รู้รักและสามัคคี
ขอบคุณแม่สายวารี
ไหลมาครานี้
มองเห็นเช่นน้ำใจไทย
ทุกคนอย่าหวั่นอย่าไหว
เราจะก้าวไป
ผ่านพ้นวิกฤตด้วยกัน
สิ่งหนึ่งที่พึงยึดมั่น
คือจอมราชัน
ในหลวงทรงห่วงทุกคน
ขอเพียงมีใจอดทน
วิกฤตกี่หน
เราจะก้าวพ้นด้วยกัน
@แก้วประภัสสร@
10/11/11
http://d01.megashares.com/dl/7079453/น้ำใจคนไทย - แอ๊ด คาราบาว.wma
src="http://www.charyen.com/UploadedFiles/it/8afdca9e82114a73ad7a61ddd38e9402.wma"
9 พฤศจิกายน 2554 16:03 น.
แก้วประภัสสร
๐ จะบุกบั่นฟันฝ่ามิล้าฝ่อ
จะตีต่อโตงเตงเขย่งข้าม
จะทะเลเทียมแท้สุดแลลาม
มาเถอะมาก้าวตามอย่าคร้ามเคย (กิ่งโศก)
แล้วสายน้ำก็พัดพาเจ้าไปไกล
เจ้าอยู่หนตำบลใดนะเพื่อนเอ๋ย
จึงห่างตาหายเงียบเฉียบไปเลย
โปรดเฉลยความมาผ่านวารี (แก้วประภัสสร)
ไหลระรี่ปรี่ล้นท้นท่วมท่า
หลากรินมาท่วมฝั่งในครั้งนี้
พาผองเพื่อนเคลื่อนหายสายนที
ล่องราตรี...คล้อยคลายนะสายชล (Kirati)
อย่าบิดมวยผมมากน้ำหลากเยอะ
ประเดี๋ยวเถอะธรณีคงปี้ป่น
ขมวดมุ่นมวยมัดในบัดดล
ทุกแห่งหนน้ำแห้ง..แร้งกินปลา (Cicada)
ที่บิดกาย ใช่จริต..อย่าคิดมาก
เพราะเกลื้อนกลาก กัดกิน จนสิ้นท่า
น้ำเจิ่งนอง ไม่ลดหลั่น ทุกวันมา
จนบาทา น้องยุ่ย เพราะลุยตม
(แซม..อิ อิ)
ใยน้องน้ำขย้ำเท้าจนเว้าแหว่ง
ต้องทาถูหม่องแดงปะแป้งขรม
ยาเหลืองยาด่างยาล้างปม
เหลือสุดท้ายยาต้มอมแล้วกลืน..อิอิปู่
จะต้มยาหาน้ำซ้ำยากยิ่ง
น้ำดื่มสิงห์น้ำแร่แลทนฝืน
เห็นน้ำครำน้ำดำทุกค่ำคืน
น้องสะอื้นน้ำตามาต้มแทน อิอิ จวว
กินยาต้มขมไปหนูไม่ชอบ
ยาผีปอบมีไหมทาใต้แขน
แล้วชะโลมหางถึงหัวทาตัวแฟน
ก่อนจะแล่นเรือยาวออกอ่าวไทย...
(แซม นะเคอะ)
จะกินยาอะไรมิใคร่ว่า
จะจัดหาให้ดอกบอกมาได้
จะยาจีนยาฝรั่งทั้งยาไทย
จะจัดให้ตามแต่บอกใช่หลอกเธอ.. ดวงจันทร์ครับ
>
หากไม่มีพี่เสนอนะเกลอแก้ว
สารส้มแจ๋วแกว่งน้ำอย่าทำเผลอ
แล้วก่อกวนให้นอนก่อนละเมอ
พอน้ำเผลอค่อยช้อนก่อนรู้ตัว แก้วฯจ้า
หากไม่มีพี่เสนอนะเกลอแก้ว
สารส้มแจ๋วแกว่งน้ำทำเป็นไหม
แล้วอย่ากวนให้นอนก่อนใช้ไง
ยังพอไหวดับกลิ่นไม่สิ้นเปลือง อิ อิ แก้วนะจ๊ะ
กลัวจะกวนน้ำขุ่นจนข้นคลัก
แล้วเผลอตักมากลั้วจนตัวเหลือง
รอน้ำสิงห์น้ำช้างจนจวนเคือง
หวังจะดวดให้เรื่องนองเนืองลืม...ปู่
แล้วต้มเหล้ากินเองบรรเลงท่า
ยาฆ่าหญ้าปรุงไปด้วยใจปลื้ม
ก่อนหิ้วไหไปแบงค์แหล่งกู้ยืม
ผมมา อืมมม...ปล้นนะ อย่ากดปุ่ม อิอิ
จัดปายยย...Kirati
๐ ดุรุณีร่างตรงในโรงเตี๊ยม
ต๊กกะใจไหกะเทียมที่เตรียมทุ่ม
อิฉันกลัวแล้วจ้าโจรารุม
จะหยิบฉวยถ้วยตุ่มเชิญเลยน๊า...อิอิ
ตาคำ
หยิบแต่ถ้วยทำคนสวยหน้าเง้างอด
เธอเห็นชั้นดำปลอดไม่มองหน้า
เช๊อะ..คุณโจรมัวเมาเหล้าเศร้าอุรา
ของที่หยิบไปนั้นหนา.. ไม่น่าเชย
(น้ำตาลหวาน)
โจรหันมาตาแดงแกล้งมองจิก
ตรงเข้าหยิกพุงนางที่ช่างเผย
แล้วคว้าหมับจับมือมาถือเกย
ตะคอกเอ่ย...เปรยว่า...แก้ผ้าเร็ว...( 555 อาร์ แว้วววุ๊ย)
กรต
ตกกะใจ ใบ้บ้า เกรงผ้าหลุด
รีบยื้อยุด หมายมุ่ง ปลากระทุงเหว
เอามาขู่ โจรร้าย หมายแทงเอว
เธอเร็วเร็ว อย่าหยิกพุง..เดี๋ยวยุ่งตาย
no name
จะเอาไง ก็เอา อย่าเฉาก๊วย
จะเอาถ้วย เอาตุ่ม ถ้าอุ้มไหว
แต่อย่าเอาฉันเลยมันเห่ยไป
แถมบ้าใบ้ไร้ปัญญาไม่น่าชม
เห่ย
โจรงงเธอเผลอหยอกบอกให้เร็ว
จิบค็อกเท็ลไหยกกระดกล้ม
แล้วเข้ารุกปลุกปล้ำขย้ำ__ม
สำเร็จกิจ คิดสม อารมณ์ดี
แม่อ้วนดำนำความเข้ากล่าวแจ้ง
โปลิสแขวง เล่าความไปตามนี้
ไม่เหลือแล้วความสาวร้าวฤดี
ช่วยตามที ผู้หมวดตำรวจเมือง
ถ้าตามจับกลับมาได้เมื่อไหร่
ช่วยซ้อมใส่ กุญแจ แค่คางเหลือง
จะข่มขืนมันคืน...ให้ขื่นเคือง
ให้มันเปลือง ตัวบ้างอย่างฉันโดน
ตาทอง อิอิ
3 พฤศจิกายน 2554 21:08 น.
แก้วประภัสสร
มองเห็นแต่สายชล
โอบล้อมคนทั่วเมืองหลวง
ข้าวของสิ่งทั้งปวง
พลันลอยล่วงหายพริบตา
กระแสที่ไหลเชี่ยว
ดุจเหมือนเคียวเกี่ยวข้าวนา
กวาดทรัพย์ที่มีมา
จนหมดเนื้อประดามี
น้ำเอยเราขอถาม
เจ้าจะตามถึงไหนนี่
จุดหมายปลายทางมี
รีบไหลถึงซึ่งฝั่งชล
อยู่นานนับนานเนิ่น
เจ้าเที่ยวเพลินทุกแห่งหน
ชาวบ้านลำบากลำบน
ยังยอมทนเพราะน้ำมา
ต้อนรับและขับสู้
หมดแรงกู้แล้วน้ำจ๋า
เชิญน้ำกลับธารา
ที่เคยอยู่อย่างรู้ความ
แก้วประภัสสร
3 พฤศจิกายน 2554 16:31 น.
แก้วประภัสสร
พี่ครับ..
ช่วยมารับผมทีนะพี่ครับ
ผมนั้นถูกลอยแพแม้แต่ขยับ
กลัวจังครับร่วมด้วยช่วยผมที
น้ำก็ลึก..
ผมยังนึกตกไปทำไงพี่
จะว่ายน้ำลอยคอแรงพอมี
แต่ดูดิ๊..น้ำแรงจนแกว่งแพ
ถ่ายแต่รูป..
บอกไอ้ตูบสู้เขาเศร้าจะแย่
ให้สู้สู้..ไม่ช่วย..ฮ่วยจังแก
ไม่มีแม้กระดูกผูกติดมา
น้ำสกปรก..
จอกแหนรกเยอะจัดเกี่ยวมัดขา
ผมสะบัดไม่พ้นจนปัญญา
เดินไปมาท้องหิวใส้กิ่วกัน
พี่ครับ..
ผมจะรับถุงยังชีพได้ไหมนั่น
ผมอยากเป็น"หมาอพยพ"พบญาติกัน
เป็นหมานั้นมันยากลำบากจริง
* แก้วประภัสสร *
หน้าส่วนตัว
1854
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
