2 ธันวาคม 2552 15:21 น.
แก้วประภัสสร
เหมือนทุกอย่างเปลี่ยนแปลงฟ้าแกล้งว่า
ภาพเบื้องหน้าแลเห็นหลืบเร้นสลัว
เหมือนจะชัดแต่พล่าคล้ายตามัว
แปรกลับขั้วบวกลบกลบเรื่องราว
ภาพเคยงามยามมองเพราะต้องจิต
ต่างก็คิดสรรสร้างห่างเรื่องฉาว
แต่วนเวียนโลกีย์อาจมีคาว
ต้องถึงคราวลาแล้วจากแนวเดิม
แม้มีบุญวาสนานำพาพบ
อาจได้คบหนุนย่างทางส่งเสริม
แต่หากไร้บุญส่งลงแต่งเติม
คงต้องเริ่มทำดีนี้ต่อไป
โอ้อกเอ๋ยเคยรักจักเงียบเหงา
เหมือนใจเราเริ่มสั่นแลหวั่นไหว
หยุดคร่ำครวญทวนความที่เป็นไป
สวรรค์ไซร้ไยแสร้งแกล้งหลงทาง
แก้วประภัสสร
02 ธันวาคม 2552
กลอนไม่เกี่ยวกับภาพ และภาพก็ไม่เกี่ยวกับกลอนค่ะ คริ
แรงบันดาลใจจากภาพของเด็กหญิงอัลมิตรา พรรคลิงรักลิง
ทำให้ข้าพเจ้าเดินไปร้านเครื่องเขียน หาอุปกรณ์มาวาดภาพ
แต่จะลงสียังไงอะทีนี้ ไม่เคยวาดเลย แฮ่ะๆ