28 ตุลาคม 2552 12:24 น.
แก้วประภัสสร
พ่อพร่ำบอกคอยสอนวอนลูกว่า
ลูกรักอย่าถือตนคนหน่ายแหนง
เมื่อมั่งมีมากทรัพย์ต้องจับแจง
ให้แสดงด้วยจิตคิดเมตตา
พ่อบอกย้ำคำพูดอย่าบูดเน่า
นึกอกเขาคนฟังยั้งก่อนหนา
หากพูดดีคนมากจักเมตตา
อันวาจาทิ่มแทงอย่าแสร้งทำ
พ่อบอกให้อ่อนน้อมและถ่อมตัว
อย่าเมามัวคำยอก่อถลำ
พบผู้ใหญ่กราบไหว้ให้ลูกจำ
การกระทำย้อนสู่ผู้สอนเรา
เมื่อคิดดีทำดีนี้ทุกวัน
ลูกอย่าหวั่นหวาดกลัวชั่วขลาดเขลา
จงจำคำพ่อสอนก่อนแต่เยาว์
ควรจักเอาติดตนทุกหนทาง
มาวันนี้ไร้พ่อผู้ก่อค้ำ
หวนถึงคำที่สอนก่อนลาร้าง
น้ำตาลูกพลันไหลไม่เป็นทาง
เหลือความว่างแทนพ่อโอ้หนอเรา
13 ตุลาคม 2552 14:03 น.
แก้วประภัสสร
ยายข้างบ้านเมื่อวานมาถามฉัน
อีหนูนั่นเอ็งแหละแวะมาหา
ช่วยมาตอบคำถามหน่อยงามตา
มีปัญหาคาใจวานไขที
คือเมื่อวานมีชายย้ายเข้าใหม่
เขาบอกว่าไม่ใช่คนแถวนี้
เพิ่งมาจากเมืองนอกดอกคนดี
ภาษาจี๋ฝรั่งจ๋าข้าไม่เป็น
ยายกำลังนั่งขัดปัดซออู้
ให้สวยหรูวับวาวพราวแรกเห็น
เขาก็มองจ้องมาน่ายิ้มเป็น
แสนทะเล้นสูงโย่งโก่งคอดู
ยายเลยพูดกับเขาบ้านเรานั้น
ซอหลายอันเสียงเพราะเสนาะหู
เขาส่งยิ้มกลับมาน่าเอ็นดู
หยิบซออู้ขึ้นสายคล้ายเคยมี
เขาลงมือดีดเล่นเป็นสนุก
สักพักลุกเอ่ยคำอัมซอรี่
ยายเลยงงสงสัยไม่เข้าที
ถามหน่อยสิซอรี่ซื้อที่ใด
7 ตุลาคม 2552 11:49 น.
แก้วประภัสสร
เอาปัญหาทิ้งลงตรงหนองน้ำ
เอาความช้ำปล่อยพาอย่าแยแส
เอาความทุกข์ทิ้งไปอย่าได้แคร์
เอาความแพ้พันครั้งฝังลงดิน
ปล่อยวางเสียใครว่าอย่าถือโกรธ
ไม่ลงโทษหากใครคิดหมายหมิ่น
ฝึกใจให้นิ่งเฉยจนเคยชิน
คำใดยินด้อยค่าอย่าติดใจ
บางคนอาจเรียนสูงแต่ใจเด็ก
แค่เรื่องเล็กนิดหน่อยพลอยหวั่นไหว
เพราะอารมณ์ฟุ้งซ่านพาลเป็นไป
จึงน้อยใจเป็นทุกข์จุกอกกัน
เพราะอัตตาตัวเดียวมาเกี่ยวข้อง
จิตต้องหมองขึ้งเครียดแถมเดียจฉันท์
อย่าเอาเข็มเล่มน้อยคอยทิ่มกัน
เจ็บปวดนั้นย้ำแผลแย่ทุกคน
ดอกไม้ของแก้วฯ มอบให้ทุกคนแทนความรักและความรู้สึกดีๆที่มีให้กันค่ะ
3 ตุลาคม 2552 11:16 น.
แก้วประภัสสร
แสงสูรย์สิเฉิดโฉม งามดั่งโคมประดับไพร
ส่องแสงสู่ภายใน แดงระเรื่อแต้มนวลตา
ระยิบพริบพราวพร่าง ยามเยื้องย่างล่องเวหา
พลิ้วลมสะบัดพา ประหนึ่งไหวให้ตรึงทรวง
ยินเสียงคีตกาล สุดซาบซ่านสู่แดดวง
ตกหลุมลึกลงห้วง เสน่หาไม่วางวาย
ตะวันพลันคล้อยลับ ล่องลอยดับแล้วจางหาย
ความมืดพลันย่างกราย แผ่กระจายครอบคลุมมา
ข่มตาให้นอนหลับ กระส่ายกระสับห่วงหา
ครุ่นคิดในอุรา ฝันเถิดหนาอยากพบเธอ
สร้างกริตเตอร์ | ฟังเพลง | เล่นเกมส์ | ซื้อ-ขาย
1 ตุลาคม 2552 17:02 น.
แก้วประภัสสร
ดาวหางตกหน้าบ้าน พอไม่นานก็จางหาย
ครุ่นคิดไม่วางวาย นี่ข่าวร้ายหรือข่าวดี
โบราณคนแก่เฒ่า ท่านบอกเล่าอย่ารีบหนี
กลั้นใจเสี้ยวนาที ขอสิ่งที่เราต้องการ
ขอมาตั้งแต่เล็ก ยังเป็นเด็กคอยขับขาน
หวังเพียงสุขยาวนาน มีลูกหลานเต็มบ้านเมือง
สี่สิบย่างกรายนี้ ดูเห็นทีไม่ได้เรื่อง
ขอมาอยู่เนืองเนือง เหมือนขัดเคืองเรื่องหัวใจ
ขาดคู่และไร้ลูก มาพันผูกให้แจ่มใส
ดาวตกลงคราใด ใจก็ตกไปตามดาว
....................................
ดาวเอ๋ยเจ้าดาวหาง พุ่งลอยคว้างบนกลางหาว
แรกชัชวาลวาว บัดปลายคล้อยผลอยดับลง
ดุจใจข้าเคยรุ่ง จรัสรุ้งเลื่อมระหงษ์
สุดท้ายแผ่วปลายปลง ค่อยค่อยทาบผืนธาตรี
แก้วประภัสสร//กิ่งโศก
01/10/09
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
2647
สร้างกริตเตอร์
