8 ธันวาคม 2551 12:37 น.
แก้วประภัสสร
หญิงหลายคน หม่นหมอง ต้องร้องไห้
เพราะคำพูด ผู้ชาย ที่หวานหู
หลงคารม เหมือนรัก ยากมองดู
เพียงชั่วครู่ รักสลาย กลายเป็นตรม
จุดอ่อนหญิง ที่จริง แพ้วาจา
คอยซึมซับ รับมา ให้ถาถม
หล่อเลี้ยงใจ อิ่มเอม ในอารมณ์
จิตจ่อมจม คำหวาน ที่หว่านไว้
ลองหันมอง คนพูด ไม่หวานหู
ทั้งทั้งรู้ รักจริง ยิ่งกว่าไหน
กลับไม่ชอบ หลบลี้ หลีกหนีไป
เพราะหัวใจ ไม่ตรอง อาจหมองจริง
อันความรัก สัมผัส ด้วยสายตา
คงต้องใช้ เวลา มองทุกสิ่ง
หากว่าหลบ สายตา แน่แท้จริง
นั่นคือยิ่ง ความหมาย เปลี่ยนใจเลย
จริงไม่จริง แค่อิง ความรู้สึก
เพียงแค่นึก เล่นเล่น เหมือนที่เอ่ย
หากความรัก หวานหอม ดั่งคำเปรย
ใยจึงเอ่ย อกหัก เพราะรักกัน
อาจหวั่นไหว คำชาย เพียงหวังชม
ตามอารมณ์ พาไป ให้ไหวหวั่น
ควรดูใจ กันไป ให้นานนาน
เราช่วยกัน มาหวั่นไหว ในความดี
หล่อเลี้ยงรัก ด้วยความดี เถิดพี่น้อง
อย่าเพียงจ้อง มองตา พาหมองศรี
รักกันด้วย จิตใจ ใฝ่ทำดี
ประเสริฐศรี แก่ตน และคนรัก
3 ธันวาคม 2551 10:52 น.
แก้วประภัสสร
ห้าธันวา พระมหา ราชสมภพ
ขอน้อมนบ ก้มกราบ พระบาทพ่อ
ปิตุเรศ เกศคุ้ม ธรรมเพียงพอ
พ่อผู้ก่อ พุทธคุณ ค้ำจุนไทย
ขอพ่ออยู่ คู่ฟ้า ประชาชี
ขอพระบารมี ปกเกล้า คุ้มครองไท้
ขอพ่อหลวง เป็นร่มโพธิ์ และร่มไทร
ปกครองให้ บ้านเมือง ไทยร่มเย็น
ข้าพระพุทธเจ้า
แก้วประภัสสร
1 ธันวาคม 2551 21:34 น.
แก้วประภัสสร
เก็บความลับ ข้างใน ไม่กล้าเอ่ย
ความจริงใจ ขอเฉลย ในวันนี้
เก็บความรัก ความรู้สึก มานานปี
เก็บความดี ของพี่ มารวมกัน
เพียงแค่มอง วันวาน ที่ผันผ่าน
แต่ไม่นาน พลันชื่น เหมือนคืนฝัน
ย้อมอดีต กรีดใจ ลบเลือนพลัน
ก่อสร้างฝัน วันใหม่ ใครบางคน
มาร่วมกัน เพิ่มพลัง กำลังใจ
มาร่วมกัน เดินไป ไม่สับสน
มาร่วมกัน ก่อฝัน เราสองคน
ยามทุกข์จน ไม่ทิ้งกัน เท่านั้นพอ
ยามเจ็บไข้ พี่ห่วง และอาทร
มองบังอร ถามไถ่ ไม่เคยขอ
ยามเหนื่อยล้า ดอกไม้ เท่านี้พอ
หากพี่ท้อ เพียงมือ พี่ยื่นมา
น้องจะช่วย จับไว้ ยึดให้มั่น
อย่าหวาดหวั่น มั่นคง อย่ากังขา
เพราะรู้แล้ว พี่เหนื่อย เพราะน้องยา
เจียดเวลา ให้กัน ทุกวันเอย
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
1979
