21 กันยายน 2555 13:34 น.
แก้วประภัสสร
วันก่อนแก้วฯเดินตลาดนัด
เห็นชัดชัดเฌอมาล์คนหน้าขาว
เธอปลอมตัวใส่วิกผมหยิกยาว
โอ้แม่เจ้าอะไรกันนั่นโฉมยง
จำตัวเราแอบย่องมองห่างห่าง
อยู่ท่ามกลางครุ่นคิดพิศวง
ดูท่าเธอยึกยักพะวักพะวง
แล้วนั่งลงริมถนนคนสัญจร
เธอเหลียวขวาแลซ้ายอยู่พักหนึ่ง
แล้วค่อยดึงแว่นตามาสวมก่อน
ตาฉันจ้องมองเขม็งเล็งทุกตอน
เหมือนละครถ้าพลาดจะขาดใจ
แว๊ก.........เซ็งเป็ด งานมาแระ
แหมแหมแหมมันหน้าโมโห
เกิดโทโสแล้วฉันนั่นไฉน
รอก่อนท่านติดตามตอนต่อไป
งานกวนใจไปแล้วน๊าค่อยมาตำ
---------------------------
ชะแว๊บ.. ถึงไหนแล้วค่ะ..มาตำต่อ อิ
อาการเธอบ่งบอกว่าหิวหลาย
จนตาลายคว้าหมากใส่ปากอ้ำ
เคี้ยวปุ้ยปุ้ยเห็นแล้วแม่แก้วขำ
ขอสักคำได้บ่น้อแม่เฌอ
ยังไม่ทันตัวฉันนั้นถึงหล่อน
เธอยื่นป้อนตาคำคำเบ้อเร่อ
โหโหโหแบบนี้เลยเหรอเฌอ
มามาเจอกันหน่อยห้ามถอยนะ
มวยยังไม่ทันจะขึ้นชก
ใครผลักอกฉันว้ายหงายผงะ
ป๊าดติโธ่ที่แท้ยาหยียะ
กลัวเราจะแย่งหมากพรากไปกิน
เมื่อไม่ได้ด้วยเล่ห์ต้องด้วยกล
แก้วหน้ามลคิดแผนใหม่ใส่ผ้าซิ่น
ตีลังกาแบบเฉินหลงก้มมองดิน
คว้าหมากกินทันใดสมใจเรา..อุ๊...วะ วะ วะ วะ
5555555555555555
จบดีกว่านะคะ อิอิ
9 กันยายน 2555 17:22 น.
แก้วประภัสสร
คงความงามเบ่งบานทุกก้านดอก
พลิ้วกลีบหยอกเย้ายวนชวนใฝ่ฝัน
หมู่ภมรล้มตายวายชีวัน
ชั่วนิรันดร์มั่นแท้...แท้ไม่มี
คงความงามเบ่งบานดั่งบัวอ้า
พ้นมายาพบธรรมนำสุขศรี
อาบแสงทองหยั่งรากฝากความดี
ในโลกนี้โลกหน้าคู่ฟ้าดิน
แก้วประภัสสร / 09/09/2555
2 กันยายน 2555 22:06 น.
แก้วประภัสสร
ว่างว่างในความรู้สึก
ลึกลึกต่างค้นความหมาย
ร้อนรนกระวนกระวาย
กระหายอยากรู้อยากดี
ว่างว่างในความรู้สึก
ลึกลึกแย้งขัดบัดสี
ที่มาที่ไปไม่มี
ยกตนข่มบี้บีบคอ
ว่างว่างในความรู้สึก
ลึกลึกเหมือนเหลาดินสอ
ยิ่งแหลมระวังหักงอ
เหลือตอจะขอใครกัน
ว่างว่างในความรู้สึก
สำนึกไม่รู้ไม่หัน
ผิดชอบชั่วดีช่างมัน
ขอให้ข้ามันส์ก็พอ
28 สิงหาคม 2555 15:56 น.
แก้วประภัสสร
บนฟ้าแจ่มใสแต่ใจหมอง
เหมือนต้องหมุดตรึงขึงเส้นฝัน
ภาพที่ชัดเจนเช่นทุกวัน
กลับเหมือนหมอกควันมาบังตา
ลมเอยเคยพัดผ่อนไอร้อน
พลิ้วเอนไหวอ่อนของดอกหญ้า
สายฝนหล่นพรำพรมร่างมา
อยากร้องถามว่าอยู่ที่ใด
เสียงเพลงขับกล่อมพร้อมคลายเศร้า
วันนี้เงียบเหงาจนหวั่นไหว
ผ่านมาแล้วผ่านเดินจากไป
ลบภาพวาดใหม่ในคืนกาล
วาดภาพท้องฟ้าเป็นสีคราม
สายลมพัดตามทุกสถาน
ดอกหญ้าพลิ้วอ่อนฟ้อนเบิกบาน
สายธารรับฝนที่หล่นมา
เสียงเพลงขับกล่อมพร้อมคลายเศร้า
เป็นยาบรรเทายามเหนื่อยล้า
ผู้คนผ่านไปแล้วกลับมา
ทักทายคำว่า "สบายดี"
23 สิงหาคม 2555 15:39 น.
แก้วประภัสสร
มองกระจกส่องหน้าเพลาเช้า
ตาเห็นเงาลางลางระหว่างผม
สีขาวแซมแทรกดำย้ำอารมณ์
จำใจข่มแก่แล้วหนอแก้วตา
อันร่างกายเปลี่ยนแปลงไปตามเรื่อง
เคยปราดเปรื่องย่อมลดทดทอนค่า
ผิวเต่งตึงยามแก่ชะแลมา
ก็เหี่ยวหาโรยร่วงควงดั่งใบ
จะสนเข็มเย็บเสี้ยวเกี่ยวร้อยปัก
ตอนนี้ชักจ้องเขม็งเล็งเป้าหมาย
กว่าจะเสร็จชิ้นงานพาลตาลาย
ท่านทั้งหลายย่อมเห็นเช่นตามกัน
แต่วันนี้หลายคนยังหนุ่มสาว
เหมือนมะพร้าวน้ำดีมีสีสัน
ยังอวบตึงเบ่งบานต้านแสงกัน
จึงควรหมั่นพินิจพิจารณา
ทองเนื้อเทียมเนื้อแท้แลไม่ยาก
ต้องลำบากดิ้นรนออกค้นหา
อยู่กับตัวกับใจใช่อื่นพา
โบราณว่าเนื้อดีที่นาบุญ
คราวชราหูตาก็ฟ่าฟาง
หากนำทางด้วยธรรมประจำหนุน
ย่อมเห็นแสงสว่างกลางใจคุณ
กอบบุญหนุนแต่เนิ่นจำเริญใจ
****** เสียดาย...แต่ยังไม่สาย...******
แก้วประภัสสร/ 23/08/2555