เป็นดอกไม้..สายสวาทมิขาดสิ้นแม้จะบิ่นไปบ้างบางดอกหนอหากแลดูรู้ค่ามาเป็นกอก็ยังพอมองเห็นเช่นไม้งามเห็นสองนิ้วชูไว้คือใบ้หวย...อะจื๋ย...บ่แม่น...แต่งใหม่ๆ...555เห็นสองนิ้วชูไว้คือใบ้บอกรักจะพอกพูนเพิ่มเสริมหลากหลามเป็นน้ำเลี้ยงจรรโลงทุกโมงยามคือความงามพร้อมพรักประจักษ์ใจอะจร้า้...ตามนี้ค่ะ เชื่อหัวไอ้เรืองเต๊อะ...ฮ่า..ถึงอ่อนด้อยเชิงรักหักสวาทหากอย่าขาดศีลธรรมนำนิสัยเป็นเหมือนโล่ปกป้องคุ้มครองใจแม้ผู้ใดพบเห็นเป็นยินดีทั้งเสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่ควรสดใสขาวผ่องอย่าหมองสีทั้งเจ็ดวันเจ็ดสีสิยิ่งดีจะเกิดศรีสวัสดิ์ขจัดจนอิอิ...เหมือนแม่แก้วแววหวานน้ำตาลรั่วไม่ต้องจั่วต้องจับรับเห็นผลเมื่อวันก่อนนอนตื่นชื่นกมลเห็นหน้าตนใสผ่องต้องตะลึงชมตัวเอง....55555อันทีจริงเขียนเล่นเป็นสนุกอย่าไปทุกข์หลากเรื่องเฟื้องสลึงเป็นยาจกไม่ท้อก็พอพึงขอก้นบึ้งจิตใจให้งดงาม-------สุขสวัสดิ์วันหยุดกันทุกท่านค่ะ...................@ แก้วประัภัสสร @14 กรกฏาคม 2556
ที่เก่าเราเคยสัมผัส จะเห็นชัดว่าสุขเสมอกลับบ้านกันเพื่อนเกลออย่าเผลอหลงแสงสีที่เมืองกรุงที่นี่แสนจะวุ่นวายทุกคนขวักไขว่ด้วยหมายมุ่งแก่งแย่งชิงดีมีแต่ปรุง-รสโลภรวยรุ่งยุ่งจริงจริงทุกผู้ล้วนต่างดิ้นรนสับสนวุนวายเสียหลายสิ่งแต่สงบสติตามงามแอบอิงไม่วิ่งไม่ล้ามาเพื่อนเราหยุดแสวงหาความสุขที่ฉาบฉวยมาช่วยกันแต้มแย้มหยุดเฉามาเติมแต่ดีพี่น้องเราสรรสร้างค่ำเช้าด้วยแบ่งปันผู้คนจะสุขเสมอตัวความชั่วจะค่อยลดหลั่น ลองสิหลับตาเดินตามฝันทุ่งหญ้าใหญ่นั้นแสนชื่นตาอ้าแขนต้อนรับตะวันเช้าหยุดโศกคลายเศร้าเบิ่งมองฟ้ายิ้มเถิดจงยิ้มอิ่มเอมตาก่อนลาเมืองกรุงมุ่งสู่ดิน+++ขอตามใจจินตนา หลับตาเติมฝันปันแต้มศิลป์ ไร้กรอบครอบกวีที่เคยชิน ก้มหน้ามองดินสู่ถิ่นเดิม+++ แก้วประภัสสร++++
๏ ล้าจิตรเหลือจักล้า ... เกินแถลง แสงพร่าพลบลำแสง ... หรี่ช้า แคลงใจหน่ายให้แคลง ...ขับเคลื่อน อ้าโปรดโปรยฤทธิ์อ้า.... กระตุ้นกระเตง ฯ (+ กิ่งโศก + )........................................................... ๏ เพียงฝันเพียงจิตปั้น....ตามมา ฤาจะสวยโสภา.........ฉ่ำแม้ แลโลกดุจมายา......รายรอบ สู้ดุ่มเข้าวัดแก้...กลัดนั้นคลายเหงาฯ ( @ แก้วประภัสสร @ )............................................................ ๏ โดยบาปอาบทั่วถ้วน.....ทาบจริต มิอาจหันเหชิด.....พระเจ้า กลัวย่ำย่างทางผิด....พอกเพิ่ม เติมนา จึงแอบแนบหลบเข้า...ฟากข้างศาลาเฮือน ฯ ( + กิ่งโศก + )......................................................... ๏ หากบินจนเหนื่อยล้า....เพลียกาย จงพักพาผ่อนคลาย....ก่อนเจ้า ความสุขบ่สลาย.....ทางเปิด เช้านอ แสงส่องในยามเช้า....จักไล้เติมพลังฯ ( @ แก้วประภัสสร @ )...................................................... ๏ ผ่อนจะคลายไล่ล้า....เพิ่มพลัง ต้องเพิ่มเติมต่อยัง.....มนแต้ม ปีติย่อมเกิดหวัง....วาดสว่าง ปลูกปลุกใจให้แย้ม....หยาดยิ้มสำรวลฯ (+ กิ่งโศก + )
อยากเข้าบ้านกลอน แต่อยากนอนเสียมากกว่าใช่ว่าใจมันเหนือยล้า แต่ทว่าขาดอารมณ์จะกลั่นกลอนแต่ละบท ใจมันจดจดแยกโรงผสมครั้นจะแต่งคงไม่ภิรมย์ คำคงไม่คมเหมือนผ่านมาจะเอ่ยจะเื้อื้อนดึงเดือนดาว ที่แลสกาวบนฟากฟ้าก็เห็นคนเขียนเวียนไปมา กลัวดวงดาราจะหม่นกันเอายังไงละทีนี้ พักก่อนคนดีค่อยตามฝันรอคนไปดวงอังคารกัน แล้วอีฉันจะเขียนมันส์มันส์ให้ท่านชม! @ ! กลอนอะไรของแม่แก้วคะ .. อิอิ...
ประจบน้องประจานนาย ผลิแต่ร้ายผายตัดรอนกมลในสันดรย้อมจะร้างระคางจินต์ระวังระไวจิตจะหลงผิดจนหมดสินชะโงกหน้าก้มมองดินถลำลึกควรตรึกตรอง------------------------หลงสุข ลืมสุขสลายตระคองกาย เดียวหม่นหมองประสงค์สม อารมณ์ปองสลับเลื่อม จนเสื่อมงาม--------------------------แก้วประภัสสร / ได้แค่นี้จริงๆเพคะพญาเพื่อนเอ๋ย ....คิดถึงมากๆ ถ้าไม่ได้เม้นให้ อย่าว่ากันน๊าแบบว่า สมองเออเร่อแล้ว งานเยอะ แงๆๆ ^_^