22 สิงหาคม 2551 13:58 น.
แก้วประภัสสร
อาจเป็นแค่ความหวั่นไหว
ที่เธอเผลอไผลเพียงชั่วครู่
ความจริงใจในใจรู้อยู่
เธอมีคู่มาแสนนาน
ไม่อาจทำร้ายใครได้
เพราะเขาเป็นคนน่าสงสาร
ลิมฉันเถอะ แม้จะทรมาณ
ดีกว่าทนร้าวรานจนวันตาย
21 สิงหาคม 2551 10:12 น.
แก้วประภัสสร
คำว่า"แม่"นี้ให้ใหญ่หลวงนัก
ตัวลูกจักระลึกถึงให้ตรึงจิต
เลี้ยงลูกมาตั้งแต่น้อยคอยใกล้ชิด
ยามลูกผิดแม่ยกโทษไม่โกรธไป
ถึงดีชั่วอย่างไรไม่เคยว่า
ถึงดุด่าเพื่อให้ดีมิผลักไส
ทุกทุกอย่างทำเพื่อลูกผูกสายใย
คือสายใจของชีวิตนิจนิรันดร์
20 สิงหาคม 2551 10:06 น.
แก้วประภัสสร
ถึงวันเริ่มการศึกษา ลูกมีพ่อมายืนเคียงข้าง
ยืนให้ความหวัง คอยให้กำลังใจ
"อย่าย่อท้อ พ่อเคยตัดพ้อต่อว่า
"แม้ไม่อดทน จะสำเร็จหรือไฉน
ถึงวันรับปริญญา ลูกมีพ่อมายืนเคียงข้าง
ยืนให้ความหวัง คอยให้กำลังใจ
"ขอคนดีของพ่อจงมีมานะ อย่าลดละย่อท้อต่อสิ่งใด
ถึงวันสำเร็จ ลูกเริ่มทำงาน
กลับต้องร้าวราน เพราะพ่อจากไป
พ่อส่งลูกแค่นี้ จะดีหรือไร
แทนคุณไม่ได้ น้อยใจเหลือทน
18 สิงหาคม 2551 16:27 น.
แก้วประภัสสร
มองสายฝนคราใดใจสะท้าน
เหมือนสายป่านนานวันพลันสลาย
ยิ่งห่างเหินเมินหนียิ่งปวดใจ
สุดจะทานทนได้ก็ใจคน
ทำไมหนอต้องมาเป็นกันเช่นนี้
ต้องมานั่งน้ำตาปรี่อีกกี่หน
ใจมันร้อนสุดต้านและทานทน
หัวใจคนไม่ใช่เหล็กที่เสกมา
ถึงจะรักเขามากไม่อยากง้อ
ทำไมต้องไปขอข้อสงสาร
หยิ่งไปเถิดหัวใจไม่อีกนาน
ความสงสารเขาไม่ให้ก็ใจคน
รักหนอรักยากจักบอกให้ตอกย้ำ
สี่ปีล้ำหน้าไปเขาไม่สน
ปลงเสียเถิดหัวใจไม่ต้องทน
อย่าไปสนคนหลายรักจักช้ำทรวง
18 สิงหาคม 2551 14:44 น.
แก้วประภัสสร
มองท้องฟ้าคราใดให้หวั่นจิต คิดถึงเธอเป็นนิจมิแปรผัน
แม้นกวีที่เผยเอ่ยรำพัน บอกนิรันดร์รักเธอเสมอมา
จะแต่งกลอนกี่กี่บทรันทดเศร้า คิดถึงเขาเฝ้ารัญจวนครวญคร่ำหา
ถึงแม้เธอจากไปไกลสุดตา ยังใฝ่หาอยากพบประสบเจอ
เหมือนพระลอตามหาไก่ด้วยใจรัก จะไกลสักหมื่นลี้มิพร่ำเพ้อ
เหมือนพระรามตามสีดาเพราะอยากเจอ แต่ตัวเธอกลับเหินห่างอ้างว้างจริง
มองท้องฟ้าคราใดให้หวั่นอก เหมือนนรกกับสวรรค์นั้นทุกสิ่ง
มอบหัวใจแล้วใยกลับทอดทิ้ง จิตต้องดิ่งลงเหวลึกผนึกทรวง
ชื่อกลอน
ขวานไทยใจหนึ่งเดียว
หลอนหลอกยอกจิตย้อน.....ชีวา
หวนคิดถึงญาติกา .............ก่อนครั้ง
ชนม์วายมากเยียวยา........ช้ำสุด
จะอีกสักกี่ครั้ง...................เชือดเนื้อกันเองฯ
ฝนครืนครืนคลั่งแล้ว...... ดังเตือน
ท้ายสุดอย่าเลอะเลือน..... เถิดพ้อง
หันหน้ากลับเสมือน......... แต่แรก
รักมั่นกันพี่น้อง .............. ชาติเชื้อเผ่าไทยฯ
คราแขนขาขาดนั้น..... เรายัง-
มีชีพด้วยความหวัง ..... เก่งกล้า
แต่หากว่าบ้านพัง........ใครอยู่ ได้ฤา
ตระหนักก่อนเป็นข้า-...ทาสย้อนต่างแดนฯ
รวมใจให้แน่นแฟ้น.....สามัคคี
มาช่วยกันทำดี..............อย่ารั้ง
ขวานทองเล่มเดียวมี..... คงมั่น
ปึกแผ่นเราอยู่ยั้ง .......... ปกป้องแผ่นดินฯ
แก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
1712
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
