ความฮักของหมู่เฮ้า.......ชาวอีสาน มีแต่แบบชื่นบาน..........บ่้ฮ้าย วันวันสนุกสนาน........ ห่างทุกข์ เล่นจุกเฮาก็ย้าย........เขยิบก้นคนละทางฯ ไปแล่ว...เฮ็ดงานต่อเด้ัอค่ะ อิอิ (แก้วประภัสสร) ควมฮักของหมู่เฮ้า.....จาวเหนือ มีแต่เจือจานเผื่อ.......แบ่งเปื้อน ตึงวันม่วนล้ำเหลือ.....แต้ว่า เล่นแล่วบ่อิดเอื้อน.....แยกย้ายคนละตางฯ งิงิ (virismara) จั่งได๋คือม่วนแต้......สาวเหนือ อู้มะล่ำมะเหลือ.......หมู่เจ้า กึ๊ดอยากกอดเหลือเฟือ....ฮู้กะ ไปแอ่วบ้านสิเฝ้า.... บ่้ฮ้างห่างนวลฯ เด้อนางเด้อ 5555 (แก้วประภัสสร) อู้แต้ก่อเน่อเปื้อน.....ไก่เอย ไค่กอดก่อมาเลย.....แม่เจ้า เป๋นเปื้อนบ่ได้เกย....ได้กอด คิดฮอดไก่สิเฝ้า.......กอดเช้าฮอดแลงฯ เด้อนางเด่อ เอ้อ เอ้อ 555 (virismara) สิกอดก็กอดเด้อ........จินนี่ หนาวจับใจพอดี.........อย่าช้า มาผูกเสี่ยวเป็นศรี.......หมู่ฮัก คำแพง เหนือออกตกหากกล้า....แม่แก้วจัดหนักฯ (แก้วประภัสสร) หนาวแล้วหนอแม่แก้ว......จัดไป กอดเสี่ยวซะให้ไว..........อุ่นบ้าง กอดหนึ่งกอดสองใย.......ยังขาด เอียงหน่อยแก้มสองข้าง...แม่แก้วขอหอมฯ ไม่เอากระเทียมนะจ๊ะ ฮิๆ (virismara) เป็นหอมแทนกอดว้าย......ยิ่งฮัก เจ้าบ่ฮู้ของมัก...............ข่อยเด้อ 55555 หอมซ้ายเปลี่ยนขวาคัก.....หงายเงิบ อย่าสิเฮ็ดให้เพ้อ...........คึดเช้าถึงแหลงฯ เด้อแม่นางเด้อ อิอิ พักยก แป๊งๆๆ(แก้วประภัสสร)
พ่อแม่เริ่มแก่ชรานับวันเวลาถอยหลังจากฝั่งทุกทีเหมือนเรือใช้การนานปีรอยรั่วต้องมีแม้อุดก็ทรุดตามกาลอันบุตรธิดาเหลนหลานพาท่านนิพพานเปิดประตูเป็นผู้นำทางอย่าปล่อยให้เรือเคว้งคว้างลอยลำอัปปางโดดเดี่ยวอยู่กลางนทีถึงรอยจะรั่วมากมี น้ำจะล้นปรี่จงขยันหมั่นตักออกไปจนกว่าวันท่านไม่ไหวค่อยปล่อยเรือไกลตามกาลและวันเวลาอันคุณบิดามารดาที่เลี้ยงลูกมาศิลาว่าหนักยังทนแบกลูกบนบ่าไม่บ่นยากดีมีจนอุ้มชูเลี้ยงดูจนโตบุญคุณท่านมีมากโขยกมือนโมขอลูกกตัญญูรู้คุณแบกแม่ก็เหมือนแบกบุญสะสมเป็นทุนค้ำจุนคุ้มครองป้องภัยอันความกตัญญูนั้นไซร้ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้แน่นอนเพราะคำพ่อแม่ให้พรทุกบททุกตอนเหมือนมนต์ติดตัวชั่วกัลป์มาเถิดนำท่านสู่สวรรค์อุดรอยรั่วกันจวบวันที่ท่านอำลา๑ แก้วประภัสสร ๑ เสาร์ ๑๙ เดือน ๑๑ ปี ๒๕๕๖ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เน็ตค่ะ
เรียนผู้หมวดขอแถลงแจ้งความค่าเมื่อเวลากลางวันจันทร์สิบสี่หนูจำได้งานว่างเป็นอย่างดีเข้าบ้านกีรฯมาเม้นเช่นทุกคราวหนูเขียนไปใส่ภาพทาบลงด้วยแต่อยากม้วยมรณังพังหมดหลาวภาพของหนูแนบไฟล์หลายเรื่องราวมังหล่นกราวไปไหนไม่รู้ทีครั้นไปบ้่านพี่ยาหาจนเมื่อยทำหนูเปื่อยปวดสมองต้องหม่นสีวานผู้หมวดบันทึกฉึกฉึกทีเพราะเรื่องนี้ใหญ่ยิ่งจริงนะเออ.......หายไปไหน ....อยู่ที่ใด วานบอก...
บัดนั้น......พระยาแก้วยักษี เห็นวารีทะลักชักสงสัย เราจะตั้งมือรับกลับอย่างไร เปิดความนัยถามเพื่อนอย่าเชือนแช บัดนี้...พระยากีรฯยักษา ส่งความมารับความตามกระแส เราจะผลักน้ำไปไกลดวงแด คงต้องแก้ต้นสายและปลายทาง ส่วนพระยากิ่งโศกโยกหวิวหวิว เดินตัวปลิวสำรวยช่วยสะสาง เปิดประตูระบายให้หลายทาง เหนือออกกลางใต้ทิศคอยติดตาม อีกพระยาแจ้นเองไม่เกรงผู้ เปิดตำรากูรูแห่งสยาม ชี้แผนผังน้ำไหลคอยไล่ตาม ก่อนจะจามฮัดเช่ยด้วยเคยชิน 5555555555 จบดีกว่าค่ะ...ไม่งั้นจะยาว .......
สะสมทรัพย์เพิ่มค่าจะพาสุข สะสมทุกข์ทุกวันมันเสียหาย คนฉลาดเ้ก็บเพชรนิลสินมากมาย คนใจร้ายสะสมเกลียดและเครียดตึง เลือกเอาเถิดสิ่งใดที่ใจชอบ จะเก็บกอบเงินตราค่าสลึง หรือเก็บกอบเกลียดโกรธโปรดคำนึง สะสมซึ่งปัญญาดีกว่าเอย----แก้วประภัสสร----