20 มีนาคม 2552 13:01 น.
แก้วประภัสสร
สักวาพาขายหน้าบรรดาเพื่อน
ยิ้มกลบเกลื่อนเหมือนตุ๊กแกแย่จริงเหวย
เรื่องมันขัดเพราะหนุ่มนัดไม่คุ้นเคย
ทำเอื้อนเอ่ยกระไรเลยเชยจริงเออ
กว่าพบกันเล่นลิเกไปหลายยก
เจ้าจิ้งจกผงกหัวกลัวรอเก้อ
เมื่อถึงวันลิเกจบพบรักเธอ
จึงได้เพ้อรำพันกลั่นวจี
เธอส่งหมายชม้ายตาว่าชวนเที่ยว
ไปคนเดียวมันเปลี่ยวจิตไม่ใช่ที่
เป็นวันพระเพราะฤกษ์หามและยามดี
เลขเก้านี้เก้านาทีที่พาไป
ในใจฉันนั้นกระหยิ่มและยิ้มย่อง
คล้ายวิ่งผลัดได้เหรียญทองมาคล้องไว้
เป็นเหรียญแห่งความบริสุทธิ์พิสูจน์ใจ
เหมือนหยิบไพ่ได้ใบแหม่มแจ่มแจ้งเอย
15 มีนาคม 2552 18:08 น.
แก้วประภัสสร
ดื่มด่ำบรรยากาศระเบียงบ้าน
อยากรับประทานอาหารเมนูหรู
หยิบหนังสือตำราขึ้นมาดู
กรรเชียงปูพริกไทยดำน่าทำดี
หน้าต่อไปหูฉลามใส่น้ำแดง
ส่วนผสมคงแพงไม่ไหวพี่
เปลี่ยนหน้าใหม่จานนี้ดูเข้าที
ทำฉู่ฉี่หอมเครื่องปรุงจรุงใจ
แต่คงมันและเลี่ยนเปลี่ยนดีกว่า
เห็นปลาร้าตัวเขื่องว้าวเรื่องใหญ่
หยุดหน้านี้เตรียมเครื่องปรุงมาวางไว้
ปลากระดี่ตัวใสใสใส่จานมา
ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด กระเทียม หอม
ไม่ต้องออมใส่ไปสับอย่ารอช้า
พริกขี้หนูเผ็ดมากน้อยคอยจัดมา
สับปลาร้าพร้อมทุกอย่างไปพร้อมกัน
เมื่อสับเสร็จเตรียมน้ำมันนั้นไปผัด
รสเจนจัดหลับตาพริ้มยิ้มชวนฝัน
ตักใส่ถ้วยน้ำพริกอย่าช้าพลัน
ผักสดนั้นอันโอชาพาถูกใจ
ชวนเพื่อนเพื่อนพี่น้องมาลองชิม
ต่างนั่งยิ้มรสชาติแซบไม่เหลือไว้
ตักใส่ปากทุกคำเกินทำใจ
ปลาร้าใครแสนอร่อยของข้อยเอง
13 มีนาคม 2552 11:05 น.
แก้วประภัสสร
แอบเขียนกลอนตอนประชุมนั่งมุมห้อง
ใครจะมองไม่สนใจไม่ถือสา
ประธานมองเราก็หลบไม่สบตา
เพราะทุกคราประชุมสุดกลุ้มใจ(นครา ประไพพงศ์)
เหตุอันใดไยกลุ้มทุกข์รุมหนัก
ประชุมเรื่องของความรักหรือไฉน
จึงนั่งกุมขมับจับขั้วใจ
โปรดจัดแจ้งแถลงไขให้รู้ความ(แก้วประภัสสร)
ประชุมเรื่องคืบหน้างานหน้าที่
งานมากมีไปถึงไหนได้ถูกถาม
ทั้งภาระมากมายรุกอยู่ทุกยาม
ถูกติดตามงานถึงไหน...เอาไม่ทัน(นครา ประไพพงศ์)
ค่อยปล่อยวางก้าวย่างที่ละเรื่อง
ค่อยจับใหม่ให้ต่อเนื่องอย่าหุนหัน
งานทุกอย่างหากเร่งไปไม่ดีกัน
พิจารณาว่างานนั้นไยถึงช้า(แก้วประภัสสร)
ระดับผู้บริหารท่านเขียนไว้
เสนอไปเป็นโครงการงานหนักหนา
กำหนดวันกำหนดงานผ่านเวลา
แล้วส่งมามากมาย...ให้เราทำ(นครา ประไพพงศ์)
แล้วเพื่อนมีมากมายหายไปไหน
หรือว่าหน้าที่ใครจึงขอย้ำ
หากไม่ทันเอ่ยเอื้อนไปให้เพื่อนทำ
ช่วยกันก่อนค่อยค่อยทำตามสั่งนาย(แก้วประภัสสร)
ก็ทีมงานมีอยู่ห้าต่างหน้าที่
งานที่มีมันใหญ่ใช่เรื่องง่าย
แหล่งเรียนรู้ในพื้นที่ที่มากมาย
จักต้องกลายเป็นตำราวิชาการ(นครา ประไพพงศ์)
เกิดสงสัยงานอะไรดูใหญ่นัก
ต้องรู้จักเปิดตำรามาประสาน
ฝ่ายควบคุมสถานการณ์หรือไงกัน
หรือโครงการใหญ่นั้นเพื่อบ้านเมือง(แก้วประภัสสร)
เป็นโครงการพัฒนาทั่วประเทศ
มีขอบเขตคือท้องถิ่นสิ้นทุกเรื่อง
โดยมีงบยี่สิบห้าล้านงานไม่เปลือง
เพราะงานเขื่องสร้างเครือข่ายทั่วไทยครับ(นครา ประไพพงศ์)
[
10 มีนาคม 2552 12:41 น.
แก้วประภัสสร
ปลูกรักแบบง่ายง่าย..
แต่ไม่ใช่มักง่ายกับความรัก
เมื่อปลูกขึ้นด้วยสองมือย่อมตระหนัก
คุณค่ารักงอกงามท่ามกลางใจ
ทอแสงแห่งความหวัง..
เป็นพลังความฝันที่ยิ่งใหญ่
จะร้อนหนาวหรือเย็นเป็นเช่นใด
จะโอบกอดรักไว้มิคลายคลา
ดอกรักในใจฉัน...
จะผลิบานล้อลมไม่อ่อนล้า
จะหยอกล้อต่อแสงแดดทุกเวลา
จะยิ้มให้ดวงดาราทุกคราไป
ด้วยแรงปรารถนา...
จะรักษาความดีซึ่งกันไว้
จะถนอมไมตรีให้ยาวไกล
พิสูจน์ได้ด้วยดอกไม้แห่งเวลา
เมื่อรากหยั่งลึก...
ความรู้สึกย้ำเตือนเสมือนว่า
เป็นที่สุดของชีวิตที่พบพา
คือต้นกล้าของความรักจักงอกงาม
7 มีนาคม 2552 22:22 น.
แก้วประภัสสร
มองลูกน้อยสงสารจับดวงจิต
ได้แต่คิดถึงข้าวที่ก้นหม้อ
จะหุงหาอาหารก็ไม่พอ
ลูกนั่งรอเพราะหิวท้องกิ่วกัน
แม่จ๋า..หนูหิวข้าว
ทำอย่างไรกันเล่าหนอตัวฉัน
ถึงแม่อดลูกไม่ได้วายชีวัน
นั่งตัวสั่นหน้าโรย เพราะล้ากาย
เธอกอดลูกร่ำไห้ปิ่มใจขาด
ให้อนาถ วาสนา ช่างโหดร้าย
หยิบข้าวสาร ก้นหม้อ ต้มน้ำไป
แล้วแบ่งให้ ลูกกิน ต่อชีวัน
ชะเง้อคอ ตามลูก มองข้างบ้าน
เขาสำราญ เพิ่มพูน แสนสุขสันต์
มีรถเก๋ง คันงามไว้ขับกัน
ทุกทุกวัน กินดี และอยู่ดี
มีทีวีจอแบนสีแสนสวย
สิ่งอำนวยความสะดวกครบทุกที่
มีสวนหย่อมหน้าบ้านเขียวขจี
สระน้ำมีสีฟ้าน่าสนใจ
กอดลูกรักหันหน้ากลับมาบ้าน
ฟูกโบราณเก่าเก่าเขายกให้
กลิ่นน้ำคลำใต้ถุนรบกวนใจ
แต่จะทำไงได้เพราะเราจน
เธอหันไปบอกลูกคือความจริง
ไม่สามารถเลี่ยงทุกสิ่งอย่าสับสน
มีอย่างเดียวแม่ให้เจ้าได้ทุกคน
คือคำสอนความเป็นคนเจ้าต้องจำ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
1499
