10 สิงหาคม 2552 22:10 น.
แก้วประภัสสร
๏สิบสองสิงหานบไหว้ พระชนนี
งามเจิดจำรัสผ่องฉวี แผ่ล้น
หทัยเทพเปี่ยมปราณี ทั่วหล้า
เกียรติขจรท่วมท้น ร่มเกล้าชาวไทยฯ
๏ยอกรน้อมสิบนิ้ว อภิวาท
ก้มแนบชิดเบื้องบาท เทิดไว้
จอมราชินีผุดผาด งามยิ่ง
เหนือสิ่งทั้งปวงไซร้ อยู่ใต้ร่มเงาฯ
๏แสงเทียนทองส่องทั้ง เมืองไทย
ทรงย่าง ณ ที่ใด อุ่นหล้า
อีสานจรดเหนือใต้ ร่มรื่น
กระจ่างจิตไพร่ฟ้า ซาบซึ้งบารมี ๚ะ๛
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
แก้วประภัสสร
10/08/09
8 สิงหาคม 2552 11:31 น.
แก้วประภัสสร
เด็กน้อยปั้นข้าวเหนียว
หยิบมาเคี้ยวกันหนุบหนับ
อาหารในสำรับ
หนูได้รับจากคนดี
รอยยิ้มบริสุทธิ์
เปรียบประดุจผ้าขาวนี้
พ่อแม่หนูไม่มี
ทิ้งหนูนี้ที่วัดกัน
หนูรอพ่อมารับ
อยากจะกลับไปสุขสันต์
ครอบครัวพร้อมหน้ากัน
จากวันนั้นไม่เห็นมา
อาศัยอยู่ในวัด
หลวงพ่อจัดตามยถา
เลี้ยงหนูรอเวลา
พ่อแม่มารับกลับกัน
วันนั้นถึงวันนี้
เจ็ดแปดปีได้แต่หัน
มองทางระหว่างวัน
รอแม่นั้นรับกลับไป
วันนี้คนใจดี
ทำบุญนี้ที่วัดไซร้
หนูเลยได้อิ่มไป
แต่วันไหนอาจไม่มี
สงสารแต่หลวงปู่
คอยอุ้มชูพวกหนูนี้
วันใดข้าวไม่มี
หนูคงมีวันอดกัน
วอนเถิดกรุณา
ช่วยเมตตาหนูหนูนั้น
เพื่อเด็กเติบโตกัน
ช่วยแบ่งปันเถิดพวกรา
http://www.luangpoochobschool.net/
รายละเอียดอยู่ในเวบนี้ค่ะ
6 สิงหาคม 2552 12:50 น.
แก้วประภัสสร
บนฟ้ากว้างทางไกลสุดปลายฟ้า
โชคชะตากำหนดเป็นโจทย์ฉัน
สู่เส้นทางบังคับจับดาบฟัน
เป็นโจรนั้นปล้นไปทั่วไพรี
จัตุรัสความตายหมายอยู่หน้า
ข้ายังกล้าท้าสู้ไม่รู้หนี
เมื่อเป็นโจรปล้นฆ่าพล่าชีวี
เหี้ยมเพียงนี้คนหลบสยบกัน
แต่ในใจลึกลึกนึกถึงบาป
มือที่หยาบกายกระด้างเหมือนร้างฝัน
ภาพนรกผุดขึ้นทุกคืนวัน
หน้าตานั้นเข้มชั่วคนกลัวเกรง
มีลูกน้องใช้งานนานเป็นร้อย
ไว้ช่วยคอยปล้นสะดมทั้งข่มเหง
ตำรวจไล่ตามตัวไม่กลัวเกรง
เป็นนักเลงมานานไม่หวั่นไป
มันฝังรากยากถอนสั่นคลอนร่าง
หวังละวางหยุดกรรมที่ทำไว้
เพราะมองเห็นมารดาชราวัย
น้ำตาตกข้างในใจร้าวราน
ตัดสินใจให้จับรับความผิด
ชดใช้กรรมชีวิตถูกประหาร
ก่อนจะจบสิ้นใจไร้วิญญาณ
แม่ซมซานกอดแนบแทบขาดใจ
ยังไม่ถึงวันแม่แต่ลูกจาก
น้ำตาพรากแสนเศร้าร้าวไฉน
ขอคนอยู่รู้บาปจำทาบใจ
โปรดอย่าได้ทำตนเช่นโจรกัน
4 สิงหาคม 2552 14:13 น.
แก้วประภัสสร
ในวันที่ลูกล้า
โอ้แม่จ๋าอยากซบตัก
อยากกอดเอาไอรัก
ด้วยใจภักดิ์และเทิดทูน
วันนี้ที่ลูกสุข
ห่างความทุกข์เพราะแม่หนุน
หาใดตอบแทนคุณ
เแม่การุณต่อลูกมา
อ้อมกอดที่อบอุ่น
ตักละมุนของแม่จ๋า
ลูกนอนกลิ้งไปมา
กลิ่นกายายังกรุ่นใจ
แม่เย้ากระซ้าแหย่
เจ้าลูกแหง่แม่ไฉน
เติบโตจนเต็มวัย
ยังไม่คลายออดอ้อนที
แม่มองด้วยสายตา
เปี่ยมเมตตาประเสริฐศรี
รอยยิ้มอิ่มฤดี
เป็นสิ่งที่ค้ำชูใจ
ใกล้ถึงวันแม่แล้ว
ขอดวงแก้วสว่างไส
สถิตย์อยู่กลางใจ
ลูกนี้ไซร้ตลอดกาล
28 กรกฎาคม 2552 15:57 น.
แก้วประภัสสร
"แรกรักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
ครั้นอยู่นาน น้ำตาลก็พาลขม"
.............................................
คำโบราณนานเนาที่กล่าวไว้
แรกรักกันใหม่ใหม่ให้ครับขา
นั่งจ้องมองซาบซึ้งสุดตรึงตา
ต่างสัญญาผูกไว้รวมใจปอง
คล้ายกุหลาบชมพูดูสดชื่น
สุขราบรื่นเกื้อกูลหนุนเคียงสอง
ผูกมัดกันวางฐานฉันท์คู่ครอง
เป็นยอดทองยอดเพ็ชรจะเด็ดดวง
ครั้นนานวันพลันเห็นเช่นแตกต่าง
ความรักจางจืดไปไม่มีหวง
เคยอดทนอดกลั้นมาพลันกลวง
กลับเป็นบ่วงพิสวาทพิฆาตกาย
สุขสมหวังที่แท้แค่สมมุติ
หาพิสุทธิ์แน่วแน่แม้ความหมาย
ชีวิตคู่หลายครั้งพังทลาย
ต้องเหี่ยวแห้งห่างหายไปจากกัน
เพราะปรุงรสปรุงรักด้วยกิเลส
จึงเป็นเหตุรักร้างร่วมทางฝัน
หากปรุงรสด้วยธรรมประจำกัน
สุขว่านั้นแค่เอื้อมเหมือนเชื่อมใจ
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
หน้าส่วนตัว
1765
