10 มกราคม 2553 14:05 น.
แก้วประภัสสร
คำพูดออกจากปาก สี่ม้าลากก็ไม่กลับ
ผิดชอบตนต้องรับ ให้สมกับเป็นผู้นำ
รักษาวาจาสัจ ให้เด่นชัดอย่าเพลี่ยงพล้ำ
คนฟังมักจดจำ ทุกถ้อยคำที่เปล่งไป
ผ่านวันและเดือนปี จนหรือมีอยู่ที่ไหน
ความจริงย่อมสุขใจ กล่าวเท็จไซร้ก่อทุกข์ตาม
เหมือนคนถ่มน้ำลาย คงไม่หมายกลืนคืนซ้ำ
ไตร่ตรองก่อนเอ่ยคำ อย่าถลำเพราะคำตน
แก้วประภัสสร
29 ธันวาคม 2552 12:58 น.
แก้วประภัสสร
นาฬิกาติ๊กขับร้อง กังวาล
หมุนเคลื่อนเปลี่ยนตามกาล บอกไว้
ปีเก่าต่างทำงาน เสร็จกิจ กันเฮย
ปีใหม่มาถึงไซร้ ตื่นเต้นตูมตามฯ
ต่างเดินทางกลับบ้าน ทั่วกัน
พบแม่แลญาติพลัน เพรียบพร้อม
ฉลองร่วมสังสรรค์ ปันแบ่ง สุขนา
มวลหมู่มิตรรายล้อม กราบไหว้ดีใจฯ
เตรียมแพรพรรณผ่องผ้า เนื้อดี
ไหมมัดย้อมสดสี มอบให้
ทุกคนต่างเกษมศรี เริงรื่น จริงนา
รับกลับพรแนบไว้ ปลาบปลิ้มเปรมปรีย์ฯ
หวังปีนี้เรื่องร้าย คลายกัน
เคยขุ่นเคืองเดียจฉัน ผิดพ้อง
ขอใจส่งสมานฉันท์ สุขร่วม จริงแฮ
เราก็เหมือนพี่น้อง เลือดเนื้อคือไทยฯ
แก้วประภัสสร
29/12/09
24 ธันวาคม 2552 13:53 น.
แก้วประภัสสร
คงมีบ้างขัดใจไม่เข้าข้าง
เพราะเราต่างมีสิทธิ์จะคิดเห็น
ทุกอย่างมองและพูดตามที่เป็น
หากเยือกเย็นย่อมสุขทุกเวลา
คงมีบ้างตามใจไม่ขัดขืน
แต่หากฝืนคงเหนื่อยและเมื่อยล้า
ขอเป็นเพียงหยดน้ำฉ่ำชีวา
รินรดมาเพื่อเพิ่มเติมให้กัน
คงมีบ้างเป็นห่วงความเป็นอยู่
เพียงอยากรู้อิ่มไหมในวันนั้น
นอนหลับไหมคนดีในทุกวัน
แล้วความฝันมีฉันบ้างไหมเธอ
11 ธันวาคม 2552 16:54 น.
แก้วประภัสสร
วันใดที่ถูกทิ้ง โปรดช่วยโฟนลิ้งไปหา
สัญญาว่าต้องมา ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกล (ช่วยจ่ายค่ารถให้ด้วยนะเพื่อน)
วันใดท้อและเหนื่อย แข้งขาเมื่อยที่ตรงไหน
รีบบอกมาเร็วไว ส่งหมอไปในทันที (เก็บค่ารักษาปลายทาง อิอิ)
วันใดเพื่อนอยากเมา ยอมซื้อเหล้าให้มารศรี
กับแกล้มทำให้ฟรี ผ่านราตรีค่อยว่ากัน (จ่ายค่าเหล้า มะจ่ายค่าอาหารอะ แบบว่า งก งุงงิงๆๆ)
วันใดอยากร้องไห้ กอดฉันไว้นะจอมขวัญ
น้ำตาเช็ดให้พลัน ปลอบเพื่อนนั้นให้บรรเทา (ผ้าเช็ดหน้าไม่คิดตังค์ เพื่อเพื่อน รักนะนี่ )
วันใดเกิดความท้อ ปีนเขาค้อเพื่อนอย่าเหงา
ความสุขรอบตัวเรา เห็นมั้ยเเล่าเศร้าทำไม (เพื่อนนะไม่อยากไปหรอก แต่เราอยากมีเพื่อนปีนเขา เย้..)