21 ธันวาคม 2553 15:47 น.
แก้วประภัสสร
เพราะผิดพลาดคลาดเคลื่อนคืนเดือนดับ
คืนลาลับเหลือร้ายคล้ายเดียจฉันท์
เหมือนหน่ายแหนงแสร้งรักปักชีวัน
ปักใจนั้นให้เจ็บหนาวเหน็บกาย
หนาวสะพรั่นสั่นเทาเหมือนเจ้าเยือน
เหมือนเจ้าเลือนอื่นแทรกให้แยกหาย
ให้แยกทางย้อนกลับดินทับตาย
ดินกลบคล้ายปิดซ่อนแอบซ้อนเงา
แอบเย้ายวนชวนปลิ้มแล้วลืมใกล้
แล้วไฉนไม่สนว่าคนเหงา
ว่ามีหนึ่งนั่งจ้องจับจองเรา
จับจองเขาเคยชิดต้อยติดลม
ต้อยเคยเดินเพลินเล่นด้วยเป็นสุข
ด้วยไร้ทุกข์ดั่งทองมากองถม
มากองใจให้ชื่นระรื่นลม
ระขื่นขมจรจากมาพรากกัน
มาพรากเราพรากเขาให้เศร้าโศก
ให้ทั้งโลกเหมือนร้างทางสวรรค์
ร้างความรักร้างใจให้จาบัลย์
ให้มิ่งขวัญล้มครืนแล้วลื่นตาย
แล้วล้มลุกคลุกคลานนับนานเนิ่น
นับนานเกินแผกผันฝันสลาย
ฝันข้ามคืนขื่นขมตรอมตรมกาย
ตรอมวางวายผวาเพียงคว้าลม
แก้วประภัสสร
21/12/2553
ขอบคุณภาพจากกู้เกิ้ลค่ะ
19 ธันวาคม 2553 21:07 น.
แก้วประภัสสร
ขอให้คุณกิ่งโศก มีความสุขมากๆนะคะ
13 ธันวาคม 2553 11:36 น.
แก้วประภัสสร
เรียนนายกรัฐมนตรีที่เคารพ
หนูจะครบหลักห้าไม่ช้าหนอ
แต่เหมือนเกิดมีกรรมเกินช้ำรอ
กำพร้าพ่อขาดคู่อยู่เคียงกัน
ต้องระหกระเหินเดินหางาน
ตัดสินใจจากบ้านเพื่อสานฝัน
หวังเรียนจบครบเทอมเจิมเร็ววัน
ส่งเงินนั้นเลี้ยงแม่ที่แก่ชรา
หนูยอมอดยอมทนเพราะจนยาก
สู้ลำบากเพื่อท้องด้วยสองขา
แม้บางครั้งหกล้มจมโคลนมา
ต้องลุกยืนไม่ช้าเพื่อฝ่าฟัน
อนาคตขึ้นกับเงินกี่หมื่นบาท
หากประมาทอาจล้มจมความฝัน
ต้องสิ้นไร้ไม้ตอกยอกชีวัน
สำหรับฉันเปลี่ยนไปนั้นไม่กลัว
แต่ห่วงแม่แก่เฒ่าเฝ้ารออยู่
น่าอดสูโหดร้ายคล้ายเงาสลัว
นึกนึกแล้วใจแป้วแก้วตามัว
เหลือแต่ตัวหัวใจไว้นำทาง
เรียนนายกรัฐมนตรีที่เคารพ
หากว่าครบวาระช่วยสะสาง
อย่าให้หนูอยู่คี่ที่ปลายทาง
ช่วยเดิมวางบางใครไว้ให้ที
เห็นว่าท่านประกันมากพืชผล
ทุกตำบลนำร่องทั่วท้องที่
ขอให้เปรียบตัวหนูเป็นปุ๋ยดี
รับประกันให้ทีมีออยอ
ตะแล่มๆๆ
9 ธันวาคม 2553 12:28 น.
แก้วประภัสสร
หากสบสิ่งใดชั่ว หลงเกลือกกลั้วจะหมองมอม
จิตเจ้าจะตรมตรอม แลวงพักตร์บ่น่าชม
หากสบเสียงไพเราะ แสนเสนาะหวานภิรมย์
เสียงยินอาจเพียงลม ควรเพ่งคิดพิจารณา
หากสบสุคนธ์ปรุง กลิ่นจรุงหอมนาสา
ควรเสพพอเป็นยา ให้บรรเทาเพียงผ่อนคลาย
หากสบสิ่งใดรัก ควรตระหนักอย่ามากมาย
จงคิดตามจิตหมาย ให้พอควรและพอดี
หากสบผู้โทสะ อย่าโมหะควรเลี่ยงหนี
ปะทะย่อมบ่ดี ผิแต่เสียบ่สำราญ
หากสบผู้เป็นมิตร สมานสนิทอย่ารำคาญ
กมลสุจริตกาล ย่อมเกษมเปรมปรีดา
แก้วประภัสสร
09/12/2553
2 ธันวาคม 2553 10:58 น.
แก้วประภัสสร
ร้อยใจทุกดวงปวงราษฏร์
รวมชาติเลือดเนื้อเชื้อไข
ร้อยรักมอบจากดวงใจ
ถวายแด่ไท้ราชันย์
รู้รักสมัครพรรคพ้อง
ปรองดองคล้องใจสุขสันต์
ประหยัดอดออมพร้อมกัน
จำเป็นเท่านั้นซื้อมา
พอเพียงหากเพียรอดทน
ยากจนย่อมหมดปัญหา
เศรษฐกิจพลิกฟื้นคืนมา
ปัญญาจะนำทางไกล
ชุมชนท้องถิ่นแข้มแข็ง
ด้วยแรงทุกคนอาศัย
เงินทุนหมุนเวียนเปลี่ยนไป
คิดใช้สมเหตุและการ
จัดแจงผืนดินถิ่นเกิด
ก่อเลิศประโยชน์สืบสาน
ปรับดินสิ้นเปรี้ยวเชี่ยวชาญ
ปลูกแฝกเบ่งบานอุ้มชู
ธ ทรงประดิษฐ์คิดค้น
สร้างฝนเทียมเท่าเรารู้
เก็บน้ำยามแล้งแห้งคู
ทุกผู้ต่างสุขทุกข์คลาย
พระทัยเปี่ยมล้นเมตตา
นำพาปวงราษฏร์ทั้งหลาย
อยู่ดีกินดีสบาย
คลี่คลายปัญหามากมี
พระคือแสงทองส่องไทย
ชนอยู่ใต้ร่มสุขขี
น้อมกายถวายภักดี
ทรงมีชนม์ยิ่งยืนนาน
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมของเดชะ
ข้าพพระพุทธเจ้า
นามปากกา แก้วประภัสสร
02/12/2553
ขอบคุณภาพจากกูเกิ้ลค่ะ