4 มีนาคม 2554 14:34 น.
แก้วประภัสสร
เป็นเพียงฝันลมแล้งแสร้งย้อมจิต
เป็นเพียงคิดแค่ฝันกระนั้นหนอ
เพียงสร้างเรื่องมาหลอกหยอกย้อมรอ
หวังสานต่อกลับแพ้มีแต่ตรม
หวังเพียงอยากเป็นโจรมาปล้นใจ
แต่ไฉนเราหมองต้องขื่นขม
แค่เพียงอยากได้เธอมาชื่นชม
ได้แต่ดมจั๊กแร้โอ้แม่คุณ
5 5 5 5 5
ชะแวบบ
26 กุมภาพันธ์ 2554 21:15 น.
แก้วประภัสสร
คมเคียวเกี่ยวลงลึก
ในสำนึกสู่มวลชน
รวงข้าวที่แตกตน
รอผู้หว่านมาเก็บไป
ทุ่งนาในหน้าหนาว
รุ้งรวงข้าวปลิวไสว
ระริกระรี้ใบ
เปรียบประดุจยวงเงินตรา
มนุษย์ผู้หว่านพืช
ชีวียืดยาวหนักหนา
แต่รวงโน้มร่วงลา
ผลิแล้วจากตามรูปรอย
จงดึงจิตสำนึก
ส่งรู้สึกอย่าร่วงผลอย
เมล็ดข้าวมากค่าคอย
ให้เรียนรู้อยู่ทุกวัน
แก้วประภัสสร
26 / 02 /2554
18 กุมภาพันธ์ 2554 20:03 น.
แก้วประภัสสร
แม้มากเกียรติมีศักดิ์รักถ้วนทั่ว
แต่หากมัวหลงมันอาจบั่นศรี
แม้มีกินอิ่มหนำสำราญมี
แต่หากเกินพอดีย่อมเสียดาย
เมื่อมากกามเมามัวสลัวสลด
ดูรันทดมองเห็นเช่นเสียหาย
ก่อกิเลสครอบจิตคิดวุ่นวาย
หลงเวียนว่ายราคะอเวจี
บ้างอ้างตัวขื่นขมมีปมด้อย
ด้วยบุญน้อยมากทุกข์ไร้สุขขี
จึงดึงปมด้อยซ้ำย้ำชีวี
ประดามีปิดปมถมปัญญา
หน้าตาเด่นงานดีมียศศักดิ์
หากมากรักไม่พ้นคนครหา
ควรมีรักหนึ่งเดียวเกี่ยวกายา
ย่อมมีค่ากว่าสองต้องทุกข์ตรม
ปรับความคิดชวนเชิญจำเริญสติ
ท่องพุทโธสมาธิผลิเข้าข่ม
เอาปัญญาปิดกลบลบด้อยปม
ฝึกอารมณ์ให้เย็นย่อมเห็นงาม
แก้วประภัสสร
18 / 02/ 2554
15 กุมภาพันธ์ 2554 22:31 น.
แก้วประภัสสร
วิจิตรด้วยคุณงาม ค่าสยามแม่คงคา
สายน้ำแห่งศรัทธา ชโลมโลกให้ร่มเย็น
มั่นสุขเพราะรสธรรม เหมือนหยดน้ำดับทุกข์เข็ญ
หลอมจิตไม่วายเว้น รู้ดีชั่วที่ตัวตน
สำนึกพระคุณครู กตัญญูบรรพชน
เปล่งเสียงแต่มงคล ท่วงเสนาะไพเราะไกล
ลมโชยให้โปรยกลิ่น เกสรศิลป์สว่างไสว
กำจรขจายไป บรรจงลักษณ์ปักงดงาม
สร้อยแสงแห่งกวี เหมือนมาลีแห่งสยาม
ชูดอกออกผลตาม หอมแผ่นฟ้าทั่วธานี
ขับเคลื่อนพุทธคุณ แผ่ค้ำจุนนำวิถี
ยึดมั่นหมั่นทำดี โยงเหนี่ยวไว้ใจเบิกบาน
**เติมแต่งแต้มสีสันวันละนิด เพื่อจิตแจ่มใส * *
**เหมือนปลูกดอกออกใบ งดงามที่ใจ แบ่งบานที่ตา **
แก้วประภัสสร
15 / 02 / 2554
ขอบคุณภาพจากกูเกิ้ลค่ะ
12 กุมภาพันธ์ 2554 12:27 น.
แก้วประภัสสร
อยากจะเห็นงามตาหน้าจิ้มลิ้ม
มาส่งยิ้มต้อนรับกับวันเสาร์
มาทักทายคุยกันฉันท์มิตรเรา
นั่งจับเข่าหยอกเล่นเช่นทุกที
ก๊อกก๊อกก๊อกมีใครอยู่มั้ยคะ
งั้นไปนะบ้านกลอนนอนเงียบฉี่
ใกล้จะถึงวาเลนไทน์ไหงน้องพี่
ไม่เห็นมีดอกไม้ไว้ให้กัน
ก๊อกก๊อกก๊อกยิ้มไว้ให้หน้าบ้าน
ขอชื่นบานมีรักประจักษ์มั่น
จงสุขขีมีสุขกันทุกวัน
จากใจฉันมิตรรักปักลงกลอน
ขอรอยยิ้มพิมพ์ใจให้ผู้พบ
อย่าเลือนลบต่อเติมเจิมอักษร
ให้แจกยิ้มแทนดอกไม้ใจอาทร
เมตตาก่อนจากใจย่อมได้คืน
ยิ้มยิ้มยิ้มกันเถิดจะเกิดผล
มอบทุกคนมีค่าอย่าได้ฝืน
ยิ้มสยายคลายทุกข์มอบสุขคืน
ยิ้มระรื่นชื่นใจนักความรักเอย