3 พฤศจิกายน 2554 16:31 น.
แก้วประภัสสร
พี่ครับ..
ช่วยมารับผมทีนะพี่ครับ
ผมนั้นถูกลอยแพแม้แต่ขยับ
กลัวจังครับร่วมด้วยช่วยผมที
น้ำก็ลึก..
ผมยังนึกตกไปทำไงพี่
จะว่ายน้ำลอยคอแรงพอมี
แต่ดูดิ๊..น้ำแรงจนแกว่งแพ
ถ่ายแต่รูป..
บอกไอ้ตูบสู้เขาเศร้าจะแย่
ให้สู้สู้..ไม่ช่วย..ฮ่วยจังแก
ไม่มีแม้กระดูกผูกติดมา
น้ำสกปรก..
จอกแหนรกเยอะจัดเกี่ยวมัดขา
ผมสะบัดไม่พ้นจนปัญญา
เดินไปมาท้องหิวใส้กิ่วกัน
พี่ครับ..
ผมจะรับถุงยังชีพได้ไหมนั่น
ผมอยากเป็น"หมาอพยพ"พบญาติกัน
เป็นหมานั้นมันยากลำบากจริง
* แก้วประภัสสร *
25 ตุลาคม 2554 16:19 น.
แก้วประภัสสร
โปรดฟังเถิด...
มากเรื่องเกิดปัญหาพาสับสน
ทั้งความคิดแตกต่างระหว่างคน
น้ำก็ล้นไหลนองทั่วท้องไทย
จนรวยดีหนีตายไม่แตกต่าง
ท่วมทุกทิศทุกทางย่างไปไหน
บ้านเรือนพังสิ่งของล่องลอยไป
เกินคว้าได้กับมือมาถือกัน
โศกน้ำตา..น้ำยังมา..ไหลท่วมทับ
เหมือนเสียงกรับตีร้องต้องคับขัน
หมดสิ้นเนื้อประดามีหนีตายพลัน
เศร้าเกินกลั่นบทกลอนสะท้อนทรวง
แม้แต่เพื่อนยามยากอย่างหมาวัด
ยังถูกพัดลอยคอหลวงพ่อห่วง
มืออุ้มบาตรอีกมือยื้อยุดควง
กลัวมันล่วงจมดับกับนที
มันก็แสนซื่อสัตย์ไม่ตัดขาด
เพราะสำนึกข้าวก้นบาตรปาดเร็วรี่
ว่ายเคียงข้างหลวงพ่อไม่รอรี
ไม่เสียทีชาติหมาคราอับจน
อีกฟากฝั่งกาละมังถังแทนแพ
ตายายแก่วัยชราหน้ายับย่น
ยายนั่งอยู่ตาลากลำบากลำบน
หนีน้ำจนเหนื่อยใจใกล้ลากัน
แหละมากมายก่ายกองที่มองเห็น
พราก จาก เป็น สัตว์ คน จนอาสัญ
จะตั้งหลักรับน้ำทำไม่ทัน
ตั้งสติกันเถิดหนาประชาไทย
รวมเป็นหนึ่งปรองดองเถอะพ้องพี่
ล้างคราบสีฝุ่นเมืองเรื่องไหนไหน
ให้น้ำพาทุกข์โศกลอยโรคไป
เหลือเอาไว้เพียงรักสามัคคี
6 ตุลาคม 2554 12:10 น.
แก้วประภัสสร
ผีกระสือคือผีที่เข้าสิง
เป็นผู้หญิงกินใส้พุงในนั้น
ผีกระหังหมักหมมนิยมมัน
กระด้งหันเป็นปีกหลบหลีกคน
ผีขนุนมากมายหลายสถาน
ขายบริการริมคลองสองถนน
ชายกำหนัดจัดให้ได้ทุกคน
ความสุขล้นแถมเอดส์เป็นเหตุตาย
ผีพนันหมดกระเป๋าเราท่านรู้
ผีเจ้าชู้ลูกเมียพลอยเสียหาย
ผีฟุตบอลนอนดึกอาจสึกกาย
ผีกระหายโลภครองต้องลงทัณฑ์
ผีตัดไม้ทำลายป่าน่าสังเวช
เป็นต้นเหตุน้ำมาคนอาสัณ
ผีส่งเงินยื่นโผใต้โต๊ะกัน
ผีแบบนั้นไล่เถิดอย่าเชิดชู
ผีบ้าบอเชิญสัมผัสประภัสสร
กินอยู่นอนแบบสบายไม่ติดหรู
มีอาหารทุกมื้อคือปลาทู
น้ำพริกคู่ผัดสดเคี้ยวบดตาม
เพราะหาติดยศลาภและความโลภ
มากเพื่อนโอบทั่วถิ่นแผ่นดินสยาม
แม้หมดสิทธิ์ขึ้นป้ายเลือกชายงาม
แต่เนื้อความพอมีที่น้ำใจ
คุณอยากเป็นผีอะไรตามใจเถิด
แต่จะเกิดผลดีผีบอกไว้
ผีขยันสองมือคือกำไร
ผีพอเพียงสิงไว้ในใจตน
บทส่งใจ * เหตุผลตั้งมากมาย บ้างงมงายเรื่องผีสิง หากผีนั้นมีจริง ให้ผีสิงด้วยพอเพียง *
* แก้วประภัสสร *
4 ตุลาคม 2554 15:06 น.
แก้วประภัสสร
กอดสายลมห่มใจให้สบาย
กอดทะเลเพื่อคลายเรื่องร้อนร้อน
กอดภูเขาเพิ่มแรงแห่งอาทร
แล้วกอดหมอนนอนหลับกับฝันดี
กอดคนรักให้ชื่นระรื่นจิต
กอดต้นไม้อีกนิดคิดผ่องศรี
กอดแม่น้ำไหลนองมองชีวี
กอดยายสีทำนาให้ข้ากิน
กอดไอ้จ้อยเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด
อยากขอโทษทำแสบแกแทบดิ้น
เอาเกลือโรยที่หัวตัวเกลือกดิน
เพราะเพื่อนหมิ่นศักดิ์ศรีนี้มากมาย
กอดพี่สาวแทนคำทำตาขวาง
ที่น้องขว้างหยกพี่นี้เสียหาย
เพราะแอบกินลูกชิ้นแทบดิ้นตาย
หากเหลือหลายยกให้ไม่ว่ากัน
กอดขาแม่อ้อนวอนตอนเงื้อมแขน
หวายเส้นแน่นกระหน่ำย้ำขาฉัน
เพราะดื้อดึงอึงมี่ถูกตีพลัน
จนขานั้นขึ้นลายคล้ายมังกือ
กอดน้าชายคนดีเป็นที่หนึ่ง
รักหลานซึ้งห่วงหาใครอย่าหือ
เป็นนักเลงใจดีที่เขาลือ
นามนั้นคือ"เสือเขียน"เรียนมวยไทย
อยากจะกอดทุกคนที่รู้จัก
ด้วยความรักผูกพันวันฟ้าใส
ก่อนธรรมชาติจะกลืนผืนดินไป
กอดได้ไหมก่อนจากหรือพรากกัน
28 กันยายน 2554 11:32 น.
แก้วประภัสสร
น้ำมามากหลากล้น..........เกินพอ
ลำบากเหนือใต้หนอ.........ชัดร้าย
ธรรมชาติไม่รีรอ............ พัดกระหน่ำ จริงนา
เหลือจักหยุดยักย้าย.........เก็บข้าวหนีตายฯ
น้ำมาเห็นหลากล้น... เริ่มสับสนกันเกินพอ
ลำบากกันแล้วหนอ... ทั้งเหนือใต้อีสานตาม
ธรรมชาติไม่ปราณี... กระหน่ำตีทั่วสยาม
ทำนบพังลงตาม.... ได้แต่มองแสนตรองตรม
เถิดหนาธรรมชาติ... เจ้าเคยวาดภาพสวยสม
สายน้ำและสายลม... เคยพลิ้วไหวหายหมดกัน
เจ้ากวาดเอาทุกสิ่ง... ไหลแรงยิ่งจนโศกสันต์
เป็นเพราะเหตุใดกัน... หรือพิโรทโกรธใครมี
ขอวอนและกราบไหว้... ให้ทั่วไทยเย็นสุขขี
ใต้ร่มพระบารมี ..... แผ่ทั่วทิศพิชิตภัย
บทส่งใจ : เมื่อไหร่ที่น้ำลด ตอคงผุดอีกมากมาย
เพราะบางมุ่งทำลาย ธรรมชาติเกินคาดเดา
* แก้วประภัสสร *