10 พฤษภาคม 2548 13:25 น.
แก้วนีดา
ลมรักเอย ในสายลม
สายลมโชยพัดพริ้ว ต้องกาย
กอหญ้า ไหวเอนโอน อ้อเล่นลม
โบกสะบัดกวัดแกว่ง กิ่งใบ งามสม
ดูน่าชมดังสาว เริงระบำ ในสายลม
พริ้วไหวอ่อนช้อย จริงหนอ กอหญ้า
ไหวเอนโอนซ้าย เดี๋ยวเจ้าย้าย มาขวา
ชั่งดูเริงร่า เจ้าทอดกายยา ท้าสายลมพา
อ่อนโยน หนักหนา ตามสายลม
พัดพริ้ว สายลม อ่อนอ่อน
ดังพี่อ้อน ขอกอด หญิงสาว
แนบเนื้อ นวลน้อย ต้องกายเบาเบา
ชื่นใดไหนเท่า พี่เข้า แนบประครอง
หอมแก้มอุ่น กรุ่นกลิ่น ชื่นจิต
ขอเชยชิด นวลน้อง ประครองฝัน
ทุกค่ำคืน มิจรเลย เอ่ยคำมั่น
ขอรักเจ้านั้น จนชีพวาย มิคลาเลย
สายลมโชยพริ้ว ดังพี่ริ้ว คำหวาน
สอดประสาน จานลง ตรงกลางใจ
คำนี้ คำเดียว ขอบอกฝากสายลมไป
ขอพี่ชาย ใช้ใจของพี่ฟังนะ * รักเธอ *
ชื่อเพลง/Title : ในสายลม
ศิลปิน/Artist : เอ๊ะ ศศิกานต์
เหมือนจังหวะหัวใจ เต้นเร็วกว่าที่เคย
มองเธอแล้ว มองตาเธอแล้วฉันสั่น
เหมือนกับอยู่ในฝัน ฉันมีเธอใกล้กัน
นาทีนี้หวังเพียงเธอรู้ รู้ใจ
* เธอคงไม่ถามฉันอีก ว่าฉันรักเธอหรือเปล่า
เสียงหัวใจ ก็เสียงหัวใจให้คำตอบไปแล้ว
** ชูว์ ดา ดา ดา ดา...ฮืม ฮือ..ฮือ ฮือ..โว..
ได้ยินหรือเปล่าเสียง เสียงนึงที่ลอยอยู่ในสายลม
ชูว์ ดา ดา ดา ดา...ฮืม ฮือ..ฮือ ฮือ..โว..
ได้ยินคำตอบบ้างไหมเธอ ใช้ใจเธอฟังสิฟัง สายลม
รักที่เธอถามมา ใช้ หนึ่งใจพูดกัน
คนที่รัก รักกันเท่านั้น ได้ยิน แม้ใจเธอมีฉัน แล้วก็คงได้ยิน
คำ คำนั้น ฉันเองก็คิดถึงเธอ
(* ,**)
ชูว์ ดา ดา ดา ดา...ฮืม ฮือ..ฮือ ฮือ..โว..
ได้ยินหรือเปล่าเสียง เสียงนึงที่ลอยอยู่ในสายลม
ชูว์ ดา ดา ดา ดา...ฮืม ฮือ..ฮือ ฮือ..โว..
ได้ยินคำตอบบ้างไหมเธอ ใช้ใจเธอฟังสิฟัง รักเธอ
ในห้วงของอารมย์รักนะ....คิกๆๆๆ
9 พฤษภาคม 2548 09:37 น.
แก้วนีดา
ไม่มีแล้ว ความผูกพัน
ใครคนหนึ่งบอกกับฉันว่า
ชีวิตคนเราเหมือนกับกระดาษสีขาว ที่ยังรอคอยสีสัน มาแต่งแต้ม
ครั้นเราได้ขีดเขียนความหมายของอักษร ของชีวิตลงไปได้สำเร็จ
ไม่นานริ้วรอยของความรู้สึกนั้น ก็จะลบเลือนไปกับกาลเวลา
และเหลือเพียงกระดาษใจที่ว่างเปล่า ที่ยังรอคอยการกลับมา
สำหรับการค้นหาที่ไม่อาจสิ้นสุดของใจ ได้เลย อีกครั้ง.
ฉันจะก้าวผ่านเส้นทางเดินแห่งความเหงา
ฉันจะก้าวจากเส้นทางสายเก่า ทีทำให้ฉันอ่อนไหว
เธอบอกฉันใช่ไหม ว่า นอกหน้าต่างยังมี มีฟ้าที่กว้าง ทะเลไกล
เธอใช่ไหม ที่ฉันจะกุมมือไปตลอดเส้นทาง.ของสองเรา
แล้วใย เธอเอ่ยคำลา ในวันที่ฟ้าของฉันเป็นสีเทา
โลกที่ไม่มีเธอมันเงียบเหงาเหมือนตะวันได้ลาหาย
ฉันนั่งอยู่ในวงล้อมของแสงดาวที่ทอประกาย
แต่ในหัวใจฉันเดียวดาย พร่างพรายด้วยน้ำตา
เพราะว่า * ไม่มีแล้วความผูกพัน * ฉันและเธอ .
ชื่อเพลง/Title : ผู้หญิงลืมยาก
เธอเป็นผู้ชาย เธอก็คงจะไม่ลำบาก
คงไม่ยากเย็น กับการลบเลือนเรื่องของเรานั้น
เพียงแค่ข้ามคืน อาจลืมร้อยพัน วันที่ผ่าน
แค่เธอนั้น ได้พบใครอีกคน
กับตัวฉันเอง ตรงข้ามกัน กับเธอทุกอย่าง
เพียงแค่วูบเดียว ที่ฉันคิด ถึงเรื่องวันนั้น
ก็มีน้ำตา ยังเสียใจ อย่างนี้มานาน
อาจมีใคร ที่ดีผ่านเข้ามา ก็ยังไม่ลืมบางคน ที่คุ้นตา
* เธอคงไม่รู้ ว่าผู้หญิง ที่จริงแล้ว ลืมยาก
ถ้าลองรักใครมาก ก็มักจะฝังใจ
อยากทำให้ได้ เหมือนอย่างเธอ
ไม่รู้วันไหน ต้องรอถึงเมื่อไหร่
หรือต้องรอถึง วันตาย จะลืมเธอ
อาจเป็นเพราะเธอ มีหัวใจ เพื่อวันข้างหน้า
แต่ตัวฉันเอง วางหัวใจ ไว้กับความหลัง
ภาพที่เห็นกัน ดูเหมือนฉัน ดีขึ้นทุกอย่าง
แต่ความจริง ไม่ใช่เลย รอยยิ้มอย่างเคย ที่มีมันหายไป
(*,*)
6 พฤษภาคม 2548 15:33 น.
แก้วนีดา
วัน เวลา ของ สองเรา
วันนี้ เธอยังดี กับฉันอยู่
แต่ไม่รู้ พรุ่งนี้ จะเปลี่ยนไหม
คำถามนี้ คงยาก เกินตอบไป
เกินที่ใคร จะหยั่งรู้ ถึงเรื่องราว
หากวันหนึ่ง เธอหมดรัก ในตัวฉัน
ในสักวัน เธอพบใคร ที่ใช่กว่า
วันข้างหน้า มีเหตุการณ์ ต้องร้างลา
วันเวลา ทำให้เธอ แปรเปลี่ยนไป
ฉันคงเจ็บ เก็บมาคิด จนวุ่นวาย
ยังมีคลาย ความกังวล พ้นจากใจ
กลัวเธอไป หนทางเดิน ต้องเริ่มใหม่
อยู่เช่นไร ไม่มีใคร ไม่มีเธอ
ขอบคุณนะ ขอบคุณ กำลังใจ
เธอมอบให้ แทนห่วงใย เป็นที่ตั้ง
ให้ฉันมี กำลังใจ แรงพลัง
สร้างฝัน สร้างความหวัง ได้อีกครา
โปรดเถอะ โอบกอด ฉันไว้อย่างนี้
ขอเธอคนดี อย่าพึ่ง จากไป
ให้ฉันได้เก็บ วันเวลา นี้ไว้
ตราตรึงใจ ให้ยาวนาน แสนนาน.
* วัน เวลา ของ สองเรา *
ชื่อเพลง/Title : สัญญาศิลปิน/Artist : ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์
อยู่ไกลเพียงไหน ... ก็อยู่ใต้ฟ้า
ยังเห็นดาราบนฟ้าดวงเดียวกัน
ลมอาจเปลี่ยนแปลง ... เมฆอาจเปลี่ยนเปลี่ยนผัน
ความรักเรายังมั่นคงไม่เปลี่ยนไป
ตัวอยู่ห่างไกล ... ใจอยู่ตรงนี้
ร้อยล้านนาที ... ไม่มีวันห่างหาย
อดใจรอฉันอีกหน่อยได้ไหม
รอรักคนไกลคืนอ้อมใจของเธอเหมือนเคย
* สัญญาจะกลับมาหาเธอคนดี
คิดถึงทุกที่เมื่อยามที่ลมรำเพย
รอยตักเคยหนุน ยังอุ่นอยู่ไหมทรามเชย
วันรักเราลงเอย จะขอชิดเชยให้อุ่นหัวใจ
** อยู่ไกลเพียงไหน ... ก็อยู่ใต้ฟ้า
ยังเห็นดวงตา ส่งมาข้ามขอบฟ้าไกล
บอกว่าฝันหา บอกว่าห่วงใย
รอรักคืนใจ คนอยู่ไกลหัวใจคงเดิม
(*,**)
รอรักคืนใจ คนอยู่ไกลหัวใจคงเดิม
6 พฤษภาคม 2548 10:55 น.
แก้วนีดา
. ปล่อย .
เหมือนดัง คนลอยคอ อยู่กลางน้ำ
ฝนกระหน่ำ ช้ำเจ็บ ให้เหน็บหนาว
คลื่นลมแรง แฝงเหงา เศร้ารวดร้าว
เคว้งคว้าง ว่างเปล่า ไร้จุดหมาย
ครั่นพบเจอ ขอนไม้ ลอยมาใกล้
คว้ากอด แนบแน่นไว้ ให้รอดตาย
ถึงแม้เหนื่อย แค่ไหน เกาะไม่คลาย
กลัวหลุดหาย ถ้าปล่อย ลอยจากมือ
เป็นที่พึ่ง เป็นที่พัก เป็นที่พิง
คือทุกสิ่ง ดังใจ ให้ยึดเหนี่ยว
แม้ต้องรอน แรมร้าง ตัวคนเดียว
ความอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว กัดกินใจ
ลอยเคว้งคว้าง ลำพัง มาเนินนาน
มองเห็นฝัง ลิบลิบ อยู่ไม่ไกล
จัดความหวัง ดังประกาย เริ่มต้นใหม่
ให้หัวใจ มีพลัง ยังยืนยง
มรสุม ลมฟ้า มาย้อนซัด
ลมสะบัด โหมพัด คลื่นฝนพัง
ปล่อยขอนไม้ ลอยคว้าง เกินฉุดรั้ง
ทุกข์ประดัง เจ็บช้ำ ซ้ำเติมใจ
ไม่เหลือแล้ว หมดแล้ว หมดทุกสิ่ง
เหมือนถูกทิ้ง หนาวเหน็บ ให้เป็นไป
ปล่อยตัวเอง ปล่อยว่าง ปล่อยหัวใจ
ล่องลอยไกล ปล่อยไป ตามชะตา.
เพลง สายชล
เหม่อมองดูสายน้ำวน เหม่อมองสายชลช่างไหลริน
เหม่อมองดูนกผกผิน บินลับไป
ยามเหงาเราถอนใจ บินไปไม่กลับมา
เปล่าเปลี่ยวจริงหนอหัวใจ
อยากจะรักใครเศร้าใจทุกครา
หมดแรงกำลังอ่อนล้าและหลงทาง
เจ็บนั้นยังเจ็บมิจางอ้างว้างดั่งสายชล
แม้ใจจะเจ็บเก็บมาคิดๆ อดีตยังงามล้ำล้น
มิเคยลืมภาพเราสองคน มิเคยลืมยังหลอกลวงตน
มิเคยลืม ว่าเคยรักเธอสายชล หลั่งรินไหลวนมาพานพบเจอ
เหตุการณ์ผ่านไปยังเผลอพะวงทุกวัน
อกเอยขมขื่นตื้นตันจากกันหรือฝันไป
4 พฤษภาคม 2548 14:31 น.
แก้วนีดา
กระท่อมน้อยไม่ขาดราชินี
กระท้อมน้อย...กลางดงพงป่า
ทุกค่ำเช้า....สองเราสุขอุราหาไหน
เย็นฉ่ำ....ดื่มด่ำดังสวรรค์เรไร
เสียงนกไพร....ร้องก้องไปไพรพนา
สุขจริง...สุขใจในเราสอง
กระท้อมน้อย....ดังวิมารสุขสม
มีธารน้ำใส....ไหลรินถิ่นอุดม
ชั่งงามสม....กระท้อมน้อยของสองเรา
นั่นเสียงนก....อะไรมาร้องกู่
เจ้าโฉมตรู....ไม่รู้ บอกได้ไหม
นกน้อย....คงจะบอกถึงความใน
กลางพงไพร....ชั่งน่าอยู่คู่สองเรา
สุขจริงกระท้อมน้อย...ดังวิมาน
แสนสรานสุขใจ....ได้ครองคู่
สองเราในวิมาน...เอื้อนเอ็นดู
กระท้อมน้อยที่น่าอยู่...กลางพนา..ดังวิมาน
กระท้อมน้อย....ดังเวียงวังที่กว้างใหญ่
คือดินแดน....ของเราสองคู่ครองใจ
มีเธอเป็นราชา...ผู้ยิ่งใหญ่
ครองครองวิมานใจในกระท้อมน้อย
หน้าส่วนตัว
1405
