20 เมษายน 2548 11:23 น.
แก้วนีดา
โศก เอ๋ย โศก
โอ้ว่าโศกเอ๋ยโศก..วิปโยคโศกยิ่ง
จิตใจมั่วหมอง..มองโลกให้แกลงกริ่ง
จิตใจสั่นไหวยิ่ง..แสนโศกวิโยคในจิตหญิง
ดวงจิตให้แกลงกริ่ง..จะขอหยุดนิ่งลงตรงใจ
โอ้ว่าเหงาเอ๋ยเหงา..เศร้าอยู่ลึกลึก
ยิ่งตกดึกน้ำค้างหนาว..กลางฟ้าใส
ลมเย็นเย็นพัดพลิ้ว..ริ้วพรูช่อไม้ใบ
หยาดน้ำใสใส..เลยไหลริน
โอ้ว่าเศร้าเอ๋ยเศร้า..ด้วยจิตคิดถึงเค้า
แต่ก่อนมีเธอดังเงา..มีเค้าอยู่ข้างเคียงกาย
มาบัดนี้เหินห่าง..เธอหมางเมินเลือนหาย
ทอดทิ้งเราให้อยู่เดียวดาย..ผิดอะไรไม่บอกมา
โอ้ว่าเจ็บเอ๋ยเจ็บ..เจ็บลึกอยู่ในจิต
ให้หวนคิดคิดถึง..ความหลังครั้งก่อนเก่า
สองเราเคยเล่น..เคยหยอกล้อกันเบาเบา
เธอไม่เคยเหงา..ตัวฉันเล่า ยิ้มร่าเริง
แต่มา ณ บัดนี้..เธอคนดีมาหนี้หาย
ด้วยคำขอเพียงคำเดียว..ที่เธอมอบให้ไม่ได้
คำว่า * ความจริงใจ *..ทำไมนะทำไม
คำนี้มันมีความหมาย..มากมายกับเรามี
ขอให้เธอรับรู้ไว้นะ..หญิงดีก็มีศักดิ์
ใช่จะปล่อยตัวตามใจ..ให้เพราะคำว่า * รัก *
ขอให้เธอประจักษ์..อย่าได้คิดมาหานหัก
คิดจะรักด้วยการทำลาย..คิดใหม่นะเธอคนดี
คิดใหม่ทำใหม่เถอะนะ..ยังไม่สายจนเกินแก้
เพราะเรารู้แน่แก่จิตใจ..ว่าความรักจริงที่มอบให้
จากหญิงที่เธอภาคภูมิใจ..ด้วยยังไม่สายจนเกินไป
ที่สองจิตของสองใจ..รวมเป็นหนึ่งได้ด้วยคำ * รักจริง *
โศกเอ่ยโศกจริงหละหรือ
แค่คิดถึงโศกก็โศกสรร
โศกเอ่ยโศกวิโยกจิตนั้น
ใยคิดถึงกันโศกสรรวิโยกจิตจริง
น้ำตาตกลงแกล้มนวล
ก็ด้วยเจ้าโศกล้วนทำโศกสรร
โศกจิตโศกใจไหวหวั่น
โศกสรรสาระพันโศกเอ่ย
อารมย์หนึ่ง.....ซึ่งคิดถึงเจ้าความโศก....เลยโศกสรรมันให้เสียสะใจกันไปเลย
18 เมษายน 2548 13:43 น.
แก้วนีดา
ไม่ให้ไปไหนน๊ะ
มาเอ่ยปากบอกลาก่อนขอจรแล้ว
โอ้ดวงแก้วพี่จ๋าน้องน้ำตาไหล
ดูทีฤาพี่แทนของน้องแก้วนีดาคนไกล
มาบอก ออกปากลาไกลใจขาดรอน
เจ็บเอ่ยเจ็บที่ตรงดวงจิต
ด้วยพี่แทนมาคิดทอดทิ้งได้
ดูทีหรือพี่ชายคนใจร้ายทำลายใจ
น้องน้อยต้องนอนร้องไห้น้ำตาริน
ถ้าแม้หมดรักกันแล้วก็ไปเถอะ
ไม่ขอฉุดให้พี่หยุดลงที่ตรงนี้
เพราะด้วยรู้ตัวของน้องน้อยดี
ว่าพี่แทนคนนี้ยังมีงานใหม่ให้ต้องทำ
ไปเถอะนะไป..พี่ชายคนดี
เดินทางด้วยใจขอให้โชคดีนะพี่
ถ้าวันใดพี่ชายคนนี้ต้องหมองศรี
ขอให้คิดถึงน้องน้อยคนนี้นะพี่ชาย
มาบอกกะพี่ชายคนดีนะ.....อิอิอิ......ว่าน้องสาวคนนี้ไม่ให้พี่ชายคนดีมาลาไปไหนน๊ะ........มีไรปะพี่แทน.......ไม่ให้ไปนะ
12 เมษายน 2548 16:11 น.
แก้วนีดา
ดอกไม้ศิวิไลค์ช
ดอกไม้ศิวิไลค์ชั่งงามงด
เจ้างามใสสดงดงามเหลือ
ดอกไม้นั้นชื่อพาสติกงามน่าเชื่อ
งดงามเหลือแม้ผีเสื้อยังงงมาหลงชม
เช้ายันค่ำเจ้าผีเสื้อดื่มด่ำเหลือ
หวังด้วยหาน้ำหวานจุนจานเจือ
พบแต่น้ำเกลือเค็มรดน้ำกดใจไม่อยากเชื่อ
ดอกไม้ที่มองว่างดงามเหลือคือสิ่งปลอม
ต่างคนต่างถือกำเนิดกันเกิดขึ้นมา
ต่างชนชั้นต่างภาษาต่างวรรณะใช้ไหม
ความต่างที่มองดูด้วยตาหารู้ไม่
เจ้าดอกไม้พลาสติกเลยดูสดใสไร้กลิ่นหอม
เจ้าถือกำเนิดเกิดขึ้นมาจากความรัก
แต่แตกต่างไปจากตัวของฉัน
เจ้าคือดอกไม้ที่เขานำมาแทนค่าความจริงนั้น
ส่วนตัวฉันคือผีเสื้อใสไม่เข้าใจในสิ่งจริงหรือปลอม
ด้วยหวังว่าพบเจ้าดอกไม้สวย
ผีเสื้อตัวน้อยมิได้งงหรือสงสัย
จึงหลงรักมอบจิตพร้อมดวงใจ
ด้วยดอกไม้งามผีเสื้อหลงงงงวย
สุดท้ายเลยรู้แจ้งประจักษ์
ด้วยผีเสื้อไปหลงรักดอกไม้ไหว
ด้วยเจ้ามาแต่เงาตัวเจ้าดอกไม้ไรจิตใจ
ก็ดอกไม้พลาสติกไงจึงไร้กลิ่นหอมพร้อมความหวาน
ดอกไม้.....สำหรับใจของคนที่อยู่ไกล....นำมามอบให้......เจ้าดอกไม้นามว่า...ศิวิไลค์จะได้อินเทน....อิอิอิ
11 เมษายน 2548 11:47 น.
แก้วนีดา
เดียวดาย.ในเวิ้งฟ้า
เดียวดายในความเวิ้งว้าง ด้วยรอบข้างไร้คนเคยห่วงหา
ความเหงาคอยตอกย้ำรอยน้ำตา เธอ คนไกลจะรับรู้ไหมว่า
มีคนนี้คิดถึงและห่วงหา มากเกินกว่าจะเข้าใจ
ท้องฟ้าในคืนมืดหม่น มี ใครบางคนอาจร้องไห้
หยาดน้ำตาลงรินรดตรงกลางใจ ดังเช่นหยาดสายฝนที่สาดสาย อยู่ปลายตา
ในคืนเหงาฉันแหงนหน้ามองดูดาวที่เกลื่อนฟ้า
ดูเถิดหนา เจ้าดวงดารายังมีเพื่อน
แต่ใยนะ ตัวเราข้างกายชั่งแสนจะลาเลือน
ขาดทั้งเพื่อน คนรู้ใจอยู่ข้างกาย โถ น่าอายดาว.
จะอย่างไร....ในดวงใจของฉัน.....ก็จะยังมีแต่เพื่อนรัก.....คนนี้.....คนที่ชื่อ.....ฟ้าสีคราม.....ตลอดไปนะฟ้าฯ
8 เมษายน 2548 11:32 น.
แก้วนีดา
คอยเธอหนึ่งเดียว ที่รอคอย
ฉันเหงาอยู่คนเดียวใช่หรือเปล่า
หรือว่ายังมีใครบางคนกำลังเหงาเหมือนฉันไหม
ความรู้สึกเจ็บลึกลึกที่อยู่ตรงกลางระหว่างใจ
คล้ายฉันหวั่นไหวเดียวดาย.อยู่แต่ผู้เดียว
มองดูอะไรก็คล้ายจะเศร้าสร้อย
ดูว่างเปล่า..เงียบเหงาอยู่ไม่น้อย
นั่งใจลอยคอยเธอฉันได้แต่เฝ้าคอย
เพราะว่าใจน้อยเกี่ยวกันไหมกับการที่ฉันนั้นอยู่ไกลเธอ
เธอ..คือหนึ่งหนึ่งเดียวที่ใจของฉันมันเฝ้าบอก
ขอแสดงออกบอกจากใจเพื่อสื่อให้เธอได้รู้
เธอ..คือหนึ่งหนึ่งในใจที่ฉันรักมากมายน่าดู
ด้วยความหมายด้วยดวงใจที่ฉันอยากให้เธอรู้.คือ เธอ หนึ่งเดียว
* หนึ่งเดียวที่รอคอยคือเธอ *
......หนึ่งเดียวของใจแก้วนีดา....ฟ้าสีคราม...ที่ใจฉันคอยเธอ.....