11 พฤศจิกายน 2548 10:40 น.
แก้วนีดา
11พฤศจิกายน มาอวยพร ฉลองชัย
ขอเทพไท้ ให้พร คุ้มครองพลัน
ให้โชคดี มั่งมีทรัพย์ นับอนันต์
เปี่ยมสุขสันต์ มากยิ่ง มิ่งมงคล
สุขสรรค์วันเกิดนะเพื่อนฉัน
ขอให้เธอนั้นพบสุขสมหวัง
พรใดทีดีเลิศจงเกิดเป็นพลัง
ดลบันดาลให้เธอนั้นพบโชคดี
ต้องการสิ่งใดขอให้เธอได้
ความสุขสดใสชื่นบานจงมี
พบแต่มิตรดีตลอดกาลเป็นศรี
ให้เธอคนดีเกษมสำราญสบายใจ
สิ่งใดขัดเคืองใจจงหายหมด
ให้มีลาบยศชื่อเสียงเกรียงไกร
หน้าที่การงานก้าวหน้าตลอดไป
สุขสดใสตลอดไปนะเพื่อนเรา.
สุขสรรค์วันเกิดนะจ๊ะเหมียว
..
7 พฤศจิกายน 2548 14:23 น.
แก้วนีดา
สายลมเย็นกำซาบทรวง
ให้คิดห่วงคนดีที่อยู่ไกล
ป่านนี้เธอกำลังทำอะไร
เธอจะรู้ไหมว่าคนนี้คิดถึงจัง
เวิ้งฟ้าแสนไกลอยู่สูงสุดล้า
กลางฟ้ายังมีดวงดาราเป็นเพื่อน
เมฆน้อยเคลื่อนคล้อยลอยมาเยือน
เหมือนดั่งความเป็นเพื่อนของสองเรา
คิดถึงเธอรู้ไหม ฟ้าสีคราม
มองชายหาดงามน้ำทะเลใส
ขอบฟ้าโค้งมนลิบลิบทะเลไกล
ฉันมองครั้งใดต้องส่งใจถึงเธอ
ได้ยินไหมเสียงของหัวใจ
มันบอกว่าห่วงใยในตัวเธอ
และจะยังมั่นคงเช่นนี้เสมอ
ตราบเท่าที่เธอยังต้องการ
รักนะรัก ใจมันเฝ้าบอก
จะไม่มีวันทำให้เธอซอกช้ำจำไว้
คำว่ารักของสองเรานั้นยิ่งใหญ่
จะคงมั่นไว้นิรันฉันและเธอ
สายลมเย็นกำซาบทรวง
ฉันยังคงห่วงเธอรู้ไหม
ใต้ท้องฟ้าสีครามวิไร
ฉันฝากคำรักไปให้กับสายลม.
4 พฤศจิกายน 2548 15:28 น.
แก้วนีดา
งามแท้เจ้าเอยแสนงาม
สมนามเจ้าคือ ราชินี
พิศดูเจ้าช่างเฉิดฉวี
หลายหลากสีมีค่าควร
หอมเอยเจ้าน่าหอม
น่าถนอมหนักหนา
กลิ่นเจ้าเย้ายวนอุรา
หมู่ภุมราพาชื่นชม
สีสรรเจ้าดูงามแท้
แต่ละสีช่างเด่นสดใส
แสนงามเลิศวิไร
ต่างหลงไหลในความงาม
สีขาวเด่นพราวพิศุทธิ์
บริสุทธิ์ดุจหญิงสาว
ยามแรกแย้มพริ้มพราว
งามเด่นราวดารา
สีชมพูเจ้าดูน่ารัก
เด่นแทนพักตร์ลักขณา
อ่อนหวานในลีลา
แทนค่าวาจาคำ น่ารัก
สีเหลืองอ่อนเจ้าซ่อนไหว
เหลืองรำไพละไมนวล
มองครั้งใดให้คิดหวน
ถึงเจ้าเนื้อนวลน้องนาง
แดงเด่นเช่นดวงจิต
แทนความคิดค่า รัก
ทุกคนได้ประจัก
แทนความรักจากดวงใจ
งามแท้เจ้าเอยแสนงาม
กุหลาบ คือนามของเจ้า
หลายหลากสีบุผาพราว
สมนามเจ้า ราชินี บุผางาม.
.
2 พฤศจิกายน 2548 14:45 น.
แก้วนีดา
ตั้งใจไว้ว่าจะไม่มารบกวน
แต่ทบทวนหลายครั้งยังห่วงใย
อาจจะเป็นเพราะคุณนั้นอยู่ไกล
จึงอดใจไว้ไม่ได้ทำไงดี
ขอโทษได้ไหมที่ผิดคำพูด
จะให้หยุดคิดถึงคงทำไม่ได้
ด้วยรู้ว่าคุณนั้นไม่มีใคร
เพียงห่วงใยแค่นี้ได้ไหมคนดี
จะไม่ทำสิ่งใดให้คุณโกรธ
จะไม่โทษว่าคุณใจร้าย
จะไม่ทำให้ให้คุณวุ่นวาย
ขอให้คุณสบายใจได้เลย
ว่าแต่วันนี้ยังมีงานหนักหรือเปล่า
บอกเล่าเรื่องราวกับฉันได้ไหม
หรือคุณคิดว่าเรื่องต่างต่างไม่น่าสนใจ
จะให้ฉันเฉยไว้คงทำไม่ได้นะคนดี
เมื่อคืนฉันเข้านอกแต่หัวค่ำ
ใจเจ้ากรรมมันกลับบอกว่าหลับไม่ได้
ด้วยรู้ว่าคุณทำงานดึกไม่รู้จะกลับเวลาไหน
ฉันส่งความคิดถึงไปให้ได้รับไหมคุณ
ห่วงใยนะรู้เอาไว้ว่าแสนห่วง
ไม่ได้มาหลอกลวงแต่จริงใจ
ถ้าคิดว่าสิ่งที่พูดมานั้นเหลวไหล
ฉันคงจากไกลหมดสิ้นความห่วงใยกันที.
26 ตุลาคม 2548 13:39 น.
แก้วนีดา
เดียวดายกลางแสงจันทร์
แสงจันทร์กระจ่างอยู่กลางท้องนภา
หมู่ดาราทอแสงระยิบให้พริ้มพราย
เสียงกริ่งหริ่งเรไรดังรอบรอบกาย
แต่ฉันเดียวดายอ่อนล้าคืนฟ้างาม
ท่ามกลางสายลมที่แปรปรวน
ใจเธอเรรวนฉันยอมรับความพ่ายแพ้
ค่ำคืนนี้ฉันเหนื่อยฉันเหงาและอ่อนแอ
ฉันคงแย่ขอยอมแพ้เดินจากไป
เหนื่อยล้าแล้วรู้ไหมใจมันฟ้อง
น้ำตานองลงสองแกล้มทั้งซ้ายขวา
มาบัดนี้เจ็บชอกช้ำหลังน้ำตา
ต้องจากลาหมดเสน่หาหมดอาลัย
ดังนกน้อยฝืนบินไปในโลกกว้าง
ให้อ้างว้างมองทางใดไรจุดหมาย
ฝ่าลมฝนเพียงลำพังหมดแรงกาย
บินเดียวดายหลบซ่อนกายใต้เงาจันทร์
คงเหลือเพียงลมหายใจให้รวยริน
รอวันสิ้นเอนกายซบหลบหนี้หน้า
ปีกของฉันมันหนักมันอ่อนล้า
ต้องขอลาหยุดพักใจไปชั่วกาล.
..
หน้าส่วนตัว
2817
