24 พฤศจิกายน 2548 11:02 น.
แก้วนีดา
ดินน้ำลมไฟกายธาตุทั้งห้า
หรือเจ้ามีคุณค่าแค่ที่อยู่อาศัย
ยามเจ้าสาวหนุ่มเขาต่างพอใจ
ยามแก่เฒ่าลงไปเขาไม่แลแม้แต่มอง
นี้คือสัจธรรมความจริงของโลก
มิใช่โชคหรือเคราะห์กรรมสร้าง
เมื่อมีเยาว์วัยย่อมมีชราร่าง
เพียงคิดปล่อยว่างลงบ้างพบสุขได้
กาลเวลาหมุนเวียนเปลี่ยนทุกสิ่ง
ขอจิตหยุดนิ่งต่อสิ่งหลอกลวงตา
เจริญธรรมน้อมนำพระสัมมา
สู่กายาเจริญค่ายกจิตตน
จิตมนุษย์เขาว่ายากแท้หยั่งถึง
ขอพึงระวังจิตคิดรักษา
ถ้าปล่อยตัวมัวเมาหลงมายา
ภัยคงมาถึงตนจนอบาย
ดินน้ำลมไฟกายธาตุทั้งห้า
มีคุณค่ารวมเป็นกายาให้อาศัย
ยามอยู่ขอจงดูแลรักษาไว้
ยามจากไปสิ่งที่เหลือไว้คือ.ความทรงจำ.
22 พฤศจิกายน 2548 12:54 น.
แก้วนีดา
หนึ่งชีวิตเกิดมาบนโลกกว้าง
ให้อ้างว้างเดียวดายไร้จุดหมาย
ต้องเร่ร่อนขอทานเพื่อกันตาย
ชีพไม่วายคงเติบใหญ่ไร้ทิศทาง
กี่ร้อนกี่ฝนกี่ลมหนาวแล้ว
ไร้วี่แววพ่อแม่ผู้ดูแลเอาใจใส่
ต่างคนต่างอยู่ดิ้นรนไม่สนใจ
ปล่อยเด็กน้อยไว้ลำพังช่างอาดูร
หนึ่งชีวิตเจ้าเกิดมาดูไร้ค่า
ไร้การศึกษาเชิญหน้าชูตา
หนึ่งชีวิต ฤ หมดสิ้นศรีสง่า
อนาถหนักหนาอนาคตเขาเจ้าเด็กน้อย.
17 พฤศจิกายน 2548 12:49 น.
แก้วนีดา
คืนเพ็ญมองจันทร์ให้หวั่นไหว
ส่งใจถึงคนไกลที่อยู่ปลายฟ้า
เธอสุขสบายดีไหมโปรดตอบมา
ฉันคนนี้เป็นห่วงเธอทุกคราที่มองจันทร์
ทุกคืนที่เหงาฉันบอกกับดาวเสมอ
ว่ายังคงมีเธอคนดีที่คอยห่วงหา
แม้ว่าเราจะอยู่ไกลกันคนละปลายฟ้า
แต่ฉันรู้ว่าเธอส่งใจรักมาหาทุกวันคืน
คืนเพ็ญมองจันทร์ฉันคิดถึง
คำคำหนึ่งที่เธอเคยบอกฉัน
คำนี้มีความหมายมากค่าอนันต์
คำหนึ่งคำนั้นเธอบอกกัน ฉันรักเธอ
ดาวเจ้าเอยช่วยส่งข่าวบอกเขาที
ว่ายังมีคนนี้คอยเขาอยู่โปรดรู้ไว้
รอวันได้พบกันตามคำสัญญาที่เธอให้
พร้อมมอบใจเคียงขวัญฉันและเธอ.
14 พฤศจิกายน 2548 12:54 น.
แก้วนีดา
ฉันเก็บดาวร้อยดวงใส่ขวดโหล
แล้วผูกโบว์สีฟ้าที่สดใส
พร้อมสลักอักษรจากใจ
เจือความรักใส่ลงไปส่งให้เธอ
ดาวดวงที่หนึ่งเขียวว่าคิดถึง
ข้อความซึ้งกลั่นกรองออกจากใจ
ดาวดวงที่สองเขียนว่าห่วงใย
เธอรู้ไหมฉันเขียนให้จากใจเรา
ดาวดวงที่สามเขียนว่ายังห่วงหา
ดาวดวงต่อมาเขียนว่ารักสลักไว้
ดาวทุกดวงมีข้อความติดลงไป
แล้วเก็บไว้ในขวดโหลผูกโบว์สวย
คือของขวัญจากดาวที่พราวแสง
เพื่อแสดงความหมายแทนใจฉัน
ดาวนับร้อยค้อยบรรจงพับทุกวัน
งามเฉิดฉันท์แทนรักมั่นฉันให้เธอ.
11 พฤศจิกายน 2548 15:07 น.
แก้วนีดา
ลมหนาวเยือนคราใดให้คิดถึง
ใครคนหนึ่งที่อยู่ไกลแสนไกล
เขาจะคิดถึงเพื่อนคนนี้ไหม
บอกฝากสายลมไปถามข่าวเจ้าคนดี
คิดถึงเธอให้แสนจะคิดถึง
ใครบางคนที่ใจฉันมันฝันหา
ก่อนเข้านอกทุกค่ำคืนในนิทรา
ใจห่วงหาเธอนะเพื่อนคนดี
และคิดถึงให้แสนจะคิดถึง
ส่งใจคำนึงไปถึงเธอเสมอ
ฉันเข้านอนกอดหมอนละเมอ
ด้วยรักเสมอคือเธอคือคนไกล
หนึ่งใจมีให้คือเพื่อนรัก
หนึ่งใจภักตคือรักในตัวพี่
หนึ่งคำที่พร่ำบอกกันทุกราตรี
รัก คำนี้มีให้หมดใจเลย
ลมหนาวเยือนฉันมาเตือนย้ำ
คำหนึ่งคำคอยย้ำเตือนกันเสมอ
ก่อนนอนห่มผ้าดูแลด้วยเธอ
รักเสมอรู้เอาไว้ห่วงใยจัง.
..