17 มกราคม 2548 10:39 น.
แก้วนีดา
ใช้ใจเธอฟังสิฟัง..รักเธอ
สายลมคือสื่อ..แทนคำบอกรัก
เพราะว่า..เราอยู่ไกลกันมากนัก
ขอให้เธอ..ใช้ใจของเธอฟัง
คำบอกรัก..จากใจของฉัน
ที่บอกฝาก..กับสายลมไปถึงเธอทุกวัน
ว่า..รักเธอ..เสมอ..ที่รัก
เพลงรักจากใจ..ฝากมาให้กับสายลมไหวอ่อนหวาน
ขอโอบกอดเจ้ายอดเยาว์มาร..ด้วยสายลมรักละมุน
ที่ผสานด้วยความอ่อนหวานจากใจ
พริ้วแผ่วมาให้..นะเธอรักเสมอ..ที่รัก
ได้ยินไหม.ใช้ใจของเธอฟังสิฟัง
รักเธอ.
12 ตุลาคม 2547 12:17 น.
แก้วนีดา
เสียงเพลง ดังขึ้นแล้ว ในจังหวะพลิ้วไหว
ฉันลุกขึ้นไป ดึงมือคนงาม ฟ้าสีครามเจ้าคนสวย
ฟ้าจ๋าฟ้า มาเถอะนะ โปรดเอื้ออำนวย
ขอพาฟ้าคนสวย เปิดฟอลร์ เต้นรำกัน
ฉันเริ่ม สอดกอดเอวเธอ ด้วยมือซ้าย
ส่วนมือขวา ของสองเรานั้น จับกระชับกันมั่น
เท้าขวาของฉัน ก้าวเดินออกไป ข้างหน้าพลัน
เท้าซ้ายเธอนั้น ถอยรับฉับพลัน ตามจังหวะดนตรี
เริ่มต้นด้วยเพลงแรก จังหวะวอลซ์ ของเพลง
ฟ้ายังมองเรา เลยนะฟ้าจ๋า คนดีของแก้วนีดา
เพราะดาฟังเพลงนี้ทีไร ใจคิดถึงเจ้าคนดี ที่คอยส่งใจมา
ทุกครั้งยามที่ดาเหงา เศร้า ฟ้ายังมีแสงชี้ทางเรา ฟ้ายังมองเรา ตลอดมา
ตามด้วยวิมานดิน ฉันขอสโรซบกับอก ของฟ้าที่น่ารัก
พร้อมส่งสายตาหวานนัก ของเราทั้งสอง ที่บ่งบอกความหมาย
เราจะรักกับแบบนี้ อยู่กับเธอข้างเคียงกาย
ฝากเสียงกระซิบ ข้างหูของฟ้าเจ้าดวงใจ ขอให้เธออบอุ่นอยู่ในออ้มแขน แก้วนีดา นะคนดี.
1 กันยายน 2547 13:47 น.
แก้วนีดา
ฟ้าจ๋า...ดาแต่งกลอนนี้เพื่อฟ้า
ฟ้าจ๋า...ในยามที่ดาเหงาจะมองหา
ฟ้าจ๋า...ในทุกคืนของยามนิทรา
ฟ้าจ๋า...แก้วนีดา มีเพียงฟ้าที่เข้าใจ
ฟ้าจ๋า...ฟ้าคือเพื่อนรักของแก้วนีดานะ
ฟ้าจ๋า...เราได้แต่หวังเอาไว้ว่า
ฟ้าจ๋า...คืนวันที่ล่วงเลยมา
ฟ้าจ๋า...รักของเราจะมั่นคงตลอดไป
ฟ้าจ๋า...ดาคนนี้มีฟ้าคอยอยู่เป็นเพื่อน
ฟ้าจ๋า...ทุกคำคืน ที่เราจะได้ฝันหา
ฟ้าจ๋า...เธอจงรับรู้เอาไว้เถอะว่า
ฟ้าจ๋า...ฟ้าสีครามคนนี้หละหนาที่ดาต้องการ
ฟ้าจ๋าฟ้า..แก้วนีดาได้ประจัก
ฟ้าจ๋าฟ้า..เราหลงรักฟ้าไกล
ฟ้าจ๋าฟ้า..เราขอบคุณในน้ำใจ
ฟ้าจ๋าฟ้า..ขอบคุณที่ฟ้ามีให้กับใจเรา
เพราะว่าเรารักแม่เพื่อนรักคนนี้มากมายนัก........เธอคือคนเดียวที่เข้าใจ......เธอคือคนดีของใจเราเสมอ........เธอจะรู้ไหมนะ...ยัยฟ้าสีคราม
รักเธอนะ ฟ้าสีคราม
17 มิถุนายน 2547 10:53 น.
แก้วนีดา
* ขอเธอจงเข้าใจเอาไว้เถอะว่า
คำว่า เพื่อน นั้นนะมีความหมาย
ไม่ว่าเธอจะเป็นเพื่อน..แบบไหน
เธอก็คือเพื่อนของเราเสมอไป
เพื่อนที่อยู่แสนไกลในยอดดอย
จำเอาไว้นะว่า..บ้านร่มเย็น
ยังคงเป็นคำที่มีความหมาย
เพราะเป็นบ้านที่เราร่วมแรงกาย
สร้างมันขึ้นจากใจของกันและกัน
จงจำเอาไว้เถอะนะว่าท้องฟ้า
ถึงจะอยู่ใกล้ตาแต่มันไกลกว่า
ที่คนเราจะเอื้อมมือไปไข่วคว้า
คงทำได้พียงแต่แหงนได้แต่มอง
ฟ้าก็คือฟ้า..ถึงแม้นว่าจะอยู่ห่างไกล
แต่ฟ้าก็ยังคงโอบกอดพื้นดินเอาไว้
ด้วยสองแขนของเจ้าท้องฟ้าไง
เธอจงรับรู้เอาไว้เถอะนะคนดี. คนของใจ *
20 เมษายน 2547 13:32 น.
แก้วนีดา
ท้องฟ้าสดใสในฤดูร้อน
แสงแดดอ่อนอ่อนทอดกาย
ส่องโลกยามเช้าแสนสบาย
มวนดอกไม้สดชื่นรับอรุณ
......ฝูงนกส่งเสียงร้องก้องไพร
......บอกความหมายป่าไรทุกข็มีสุขสรร
......ปลูกจิตสำนึกของวันวาน
......อย่านำความทุกข์สู้ป่พนาไร
แสงแดด...ดอกไม้...สายลม
ขอชื่นชม...สายน้ำ...ลำธาร
น้ำตก...เย็นช่ำ...ขุนกรอลังการ
รื่นรม...สายธาร...ในไพรพนา
......นกร้องขันกรูหาคู่ในป่า
......เจื้อแจ่วเสียงของไก่ฟ้าหาคู่
......น้ำตกดังก้องไหลลงธาราฤดู
......เกิดลำน้ำไหลจากป่าสู้เมืองกรุง
เฉกเช่นมวลชนและตัวข้าพ
ได้อาศัยผึ่งพาลำน้ำใสใส
หล่อเสี้ยงกายาพาให้ชื่นใจ
ด้วยสายธารน้ำใสจากไพรพนา