15 กันยายน 2547 20:48 น.
แก้ม .. ป่อง
ไม่ใช่ดวงดาว .. บนฟ้ากว้าง
ไม่ได้พราวพร่าง .. กระจ่างใส
ไม่เคยโดดเด่น .. เช่นใครๆ
และไม่อาจอุ่นไอ .. เท่าสายลม
ฉัน .. ก็เป็นแค่ฉัน
มีเพียงความผูกพัน .. ให้ห่อห่ม
อาจไม่งดงาม .. ไร้คำชื่นชม
แต่ยืนอยู่ในโลกกลมๆ .. ด้วยหัวใจ
ใช้ชีวิตเทียบเพียง .. ผืนหญ้า
ไม่มากมายคุณค่า .. ใต้ฟ้าใหญ่ ..
สิ่งของ .. อาจให้เธอครอบครองไม่เท่าใคร
แต่ฉันมั่นใจ .. ไม่มีใครรักเธอได้ .. เท่าหัวใจฉัน
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
นี่คือสิ่งสำคัญ .. ที่เรายังอยู่ด้วยกัน
สิ่งอื่นใดนั้น .. มันยังไม่มาถึง
บอกได้แค่นี้ .. จะรักหมดทั้งใจ .. ที่มี
ให้มันตราตรึง .. อยู่ในใจเพื่อไปถึง .. วันลาจาก ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
มีคุณในโลกนี้ .. อะไรๆ .. ก็ดูดี .. ในสายตา
มีคุณ .. ในความ .. ห่วงหา ..
มีค่าทุกเวลา .. ที่ใช้ .. ในลมหายใจ ..
14 กันยายน 2547 19:05 น.
แก้ม .. ป่อง
เพราะดวงดาวเอาใจใส่
ฟ้าจึงสดใส .. ในคืนหม่น
เช่นเดียวกับหัวใจ .. ใครบางคน
ที่ไม่เคยร้อนรน .. บนวันเวลา
เป็นเพราะเธอ .. เอาใจใส่
ฉันจึงอยู่ได้ .. ในโลกที่รอนล้า
เชื่อไหมคนดี .. หนึ่งชีวิตมีดวงตา
เพียงเพื่อมองหา .. คุณค่า .. ของคืนวัน
เคียงข้างกันอย่างนี้ .. ได้ไหม ..
โปรดมอบความห่วงใย .. หล่อเลี้ยง .. หัวใจฉัน
นับจากนี้ไป .. จะมีใคร .. ใกล้ๆ กัน
ฉันคงไม่อาจผูกพัน .. เพราะคุณค่าของคืนวัน .. นั้นคือเธอ ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
อยากบอกเธอว่ารัก .. รักเธอ .. รักเธอ ..
มากขึ้นทุกที .. ไม่มีน้อยลง .. ซักวัน ..
แต่ว่าฉัน .. ไม่เคย .. ไม่เคย .. ไม่เคยพูดไป ..
กลัวเธอไม่เหลือรักไว้ .. ให้ฉัน ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ก็วันนี้ .. นู๋มีฟามสุข .. คราย .. จา .. ทาม .. มาย ..
13 กันยายน 2547 10:17 น.
แก้ม .. ป่อง
... รู้ตัวบ้างไหม ...
ว่าความเข้าใจผิดของเธอมันทำฉันทรมานเพียงไร .. ในวันนี้ ..
ในทุกค่ำคืน .. ฉันทำได้เพียงร้องไห้ .. เพื่อจะลบลืมภาพความทรงจำที่มี
แต่เหมือนว่ายิ่งหนี .. ทุกภาพดีๆ .. ก็ยิ่งวิ่งเข้ามาหลอกหลอนที่ตรงนี้ .. ที่หัวใจ
.. ได้แต่พิมพ์ข้อความเป็นตัวหนังสือ ..
ส่วนความรู้สึกนั้นน่ะหรือ .. ไม่รู้ว่าจะถูกส่งไปถึงเธอ .. หรือไม่
กลัวเหลือเกิน .. กับความห่างเหิน .. กับการที่เธอปิดบังหัวใจ ..
จนดูเหมือนว่า .. ไม่เคยจะรับรู้อะไร .. ในสิ่งที่ฉันทำ ..
ท้อแท้ .. ทุกข์ทน .. สับสน .. เหนื่อยหน่าย ..
คนเคยรักกลับกลาย .. เป็นคนเหินห่าง .. ให้ช้ำ
แต่ฉันคนนี้ไม่เคยจะลืมซักวินาที .. ที่อยู่ในความทรงจำ ..
ทุกภาพ .. ทุกความรู้สึก .. ยังคงตอกย้ำ .. ให้หัวใจฉันมีเธอเคียงคู่กัน
หรือจะต้องให้ผู้หญิงคนนี้ .. ตายลงไป .. ต่อหน้า ..
เธอถึงจะเชื่อว่า .. ฉันรักเธอเพียงคนเดียว .. เท่านั้น ..
ไม่เคยมีใครคนไหน .. ที่ล่วงล้ำเข้าไปเลย .. ในที่ของความผูกพัน ..
ทั้งชีวิตฉันมอบให้เธอเพียงคนเดียวเท่านั้น .. ไม่เคยปันให้ใคร ..
คงจะไม่มีเหตุผลอะไรดีๆ
ที่ฉันคนนี้จะสามารถอธิบายถึงเรื่องราวที่มี .. ให้เธอรับรู้ได้
ยอม .. แม้กระทั่งต้องแลกความรัก .. ด้วยทุกลมหายใจ ..
เพราะเธอคือคนเดียวที่สมองบอกว่าใช่ .. และที่สำคัญคือหัวใจ .. ฉันต้องการ ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
ลม ... ยังมีเปลี่ยนแปลงทิศทาง
บางทีดวงจันทร์ดวงนั้น .. ก็ทิ้งค่ำคืนให้มืดมน
มอง ... ทะเลก็มีขึ้นลง บางทีก็มีเมฆฝน สักพักก็เปลี่ยนแปลงไป
แต่ ... สิ่งหนึ่งที่ฉันแน่ใจ
ไม่เคยจะเปลี่ยนไปไหน .. และไม่มีวันลดน้อยลง
ใจ ที่มีให้เธอเท่าไหร่ ให้บอกกี่ทีกี่หน ไม่มีวันเปลี่ยนจากนี้
ต่อให้ฟ้ามืดไป .. ถ้าหากทุกอย่างจะแปรเปลี่ยน
ปล่อยมัน .. แม้แสงตะวันต้องจางไป
แต่ให้รู้ .. ให้แน่ใจ .. บางสิ่งจะอยู่ไม่ไปไหน
สิ่งนั้น .. คือรัก .. ที่มีไว้ .. ให้เธอ
คำ ... บางคำอาจฟังเลื่อนลอย
คอยดูเอาเองดีไหม .. เพราะฉันมั่นใจ .. ทุกถ้อยคำ ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
9 กันยายน 2547 06:59 น.
แก้ม .. ป่อง
มีเรื่องเล่าในค่ำคืนหนึ่ง
ในความผูกพันหวานซึ้ง .... ที่เมื่อแม่นึกถึงยังกรุ่นกลิ่นหอม
เทวดาตัวน้อยๆ หน้าตาขะหมุก .... ขะมอม
เดินเข้ามาในวงล้อม .... ในอ้อมอก .... อ้อมใจ
9 กันยา แล้วสินะ .... วันนี้
จะเวียนครบรอบมาอีกกี่ขวบปี .... ก็ขอให้มีแต่ความสุข .... สดใส
สิ่งดีๆ ในโลกนี้ .... จะคอยติดตามในทุกลมเข้าออก .... ขณะหายใจ
ก้าวเท้าและเดินพร้อมไป .... ในทุกเส้นทาง
โอม มะ ลิก กิ๊ก กี๋ แก้มป่อง คนหน้าตาดี .... ขอแปลงร่างเป็นแม่มด
แก้มจะคอยสะกดสิ่งร้ายๆ .... ไม่ให้มาขวาง
แก้มจะคอยดูแลพี่เมก .... ในทุกๆ เส้นทาง
แก้มจะคอยเคียงข้าง .... ในทุกก้าวย่าง .... ด้วยความเต็มใจ
หากในวันที่หัวใจพี่เมก .... ก้าวสู่ฤดูกาลความเหงา
มีใบไม้ร่วงแผ่วเบา .... พร้อมหัวใจว่างเปล่า .... ที่อ่อนไหว
ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลใด .... ที่ทำให้ความเศร้ามีอิทธิพล .... ต่อใจ
จะมีแก้มเคียงไหล่ .... จับมือก้าวผ่านความหม่นไหม้ .... ไปพร้อมกัน
หากในวันที่หัวใจพี่เมก .... ก้าวสู่ฤดูกาลความสุข
ก็จะมีแก้มคอยป่วนให้หัวใจสนุก .... อยู่ในทุกคืนฝัน
จะมีเสียงหัวเราะของสองเรา .... ในทุกๆ วัน
และในคืนนี้ก่อนหลับตาฝัน .... จะมีเสียงแก้มกระซิบพลัน
¤ ¤ H Â P P Y B R I T H D Â Y ¤ ¤
=^_________________________^=
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
¤ ¤ HÂPPY BRITHDÂY ¤ ¤ จ้า .. พี่ชายแสนดี
ขอให้ความสุขเพิ่มพูนทวี .. มากกว่าวันไหนๆ
ขอให้พี่เมกหล่อๆ .. รวยๆ .. มีความสมาร์ตพ่วงท้ายมากกว่าใครๆ
ไม่เจ็บ .. ไม่ไข้ .. ไม่มีหวานใจ .. เอ้ย!!! .. โรคภัยมาแทรกแซง
วันที่ หนึ่ง หมื่น สอง พัน สอง ร้อย สี่ สิบ .. ที่จะผ่านเข้ามา (โห!!!!)
ถ้าเจอปัญหา .. ขอให้พี่เมกนั้นเข้มแข็ง
เผชิญกับมัน .. โดยไม่ให้ใครเห็นความอ่อนแรง
กี่วันก็ขอให้เป็น .. ชาคริต .. คนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง .. เสมอนาน ..
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
i i i i i i i i i i i i i
(#X#X#X#X#X#X#)
(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
(...*...*...*...*...*...*...*...*...*...*...)
( H a p p y B i r t h d a y To Y o u )
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
พี่เมก ..
น้องสาวพี่คนนี้ .. คงจะมีเพียงคำอวยพร .. ที่มาจากใจ
มามอบให้ .. พี่ชายที่แสนดี ..
มันอาจจะดูไม่มีค่าราคา ..
แต่ว่าทั้งหมดก็กลั่นออกมาจากใจของแก้ม .. นะคะ
ของขวัญจากแก้ม .. แม้จะจับต้องไม่ได้ ..
แต่มัน .. จะติดอยู่ในใจพี่เมก .. เสมอนาน ..
ขอบคุณวันเวลา ..
ขอบคุณคนบนฟ้า ..
ขอบคุณความก้าวหน้าของเทคโนโลยี ..
ขอบคุณที่ทำให้แก้มได้มีเวลาที่ดีๆ ..
มีมิตรภาพที่แสนดีอย่างนี้ .. ก้าวเข้ามา ..
วันนี้ .. แก้มเป็นเจ้าภาพสถานที่
ส่วนค่าใช้จ่ายทั้งหมดที่มี .. ตามเก็บที่ .. บางเลนฮั๊บบบบ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
2 กันยายน 2547 09:41 น.
แก้ม .. ป่อง
แม้วันเวลาไม่อาจลบเลือน .. ความทรงจำ
บางสิ่งบางอย่างอาจทำให้เจ็บช้ำ .. ในวันที่อ่อนไหว
อ่อนแอบ้างบางครั้ง .. แม้จะมีใครๆ
เรื่องราวฝังใจ .. ยังทำให้ร้องไห้ .. ได้เหมือนเดิม
หลายครั้งที่มองเห็นสายฝน
ภาพใครบางคนทำให้ต้องเจ็บช้ำหมองหม่น .. จนทนไม่ไหว
เธอคอยรับรู้ .. ต้องปวดร้าว .. ฉันเข้าใจ
รู้ว่าเธออยากให้เริ่มต้นใหม่ .. แล้วลืมใครอีกคน
แม้วันนี้จะยังคงมีน้ำตา
แม้บางวัน .. บางเวลา .. จะยังร้องไห้กับสายฝน
แต่วันนี้ฉันมีหนึ่งหัวใจที่แสนดี .. หนึ่งคน
คอยเช็ดรอยหมองหม่น .. ในแววตา
ขอบคุณ .. ที่คอยเช็ดน้ำตาให้
สักวันฉันจะเริ่มต้นใหม่ .. กับหัวใจที่มีเธอคอย .. อยู่ตรงหน้า
สักวันอยากให้เธอเห็น .. ว่าฉันจะไม่มี .. น้ำตา
แม้วันนั้นจะยังมีสายฝนหล่นจากฟ้า
แต่ทุกสิ่งทุกอย่างจะเป็นแค่เรื่องราว .. ผ่านตา
อยากให้เธอรู้ว่า .. เขามีค่าเพียงแค่คนรักเก่า .. เท่านั้นเอง
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
เธอเป็นคนเดียวเลยที่ใช่
เธอเป็นอะไรอย่างที่ฝัน ช่วยมาเติมใจฉันให้ที
ได้เจอะกับเธอเลยได้รู้ ว่าทั้งชีวิตฉันขาดคนแบบนี้
จะรักใครทั้งที ต้องรักเธอ
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
::::
:::::::::::
:::::::::::: :::::::::::::: :::: ::::::::::::: ::::::::::::: :::::: ::::
:::: :::: :::: :::: :::: :::: :::: :::: ::::::::
:::::::::::: :::: :::: :::: :::::::::: :::::: :::: :::: ::::
:::: :::: :::: :::: ::: :::: :::: :::: :::: ::::::::: ::::::::
:::::::::::: :::: :::: :::::::: :::::::::::::: ::::::::::::: :::::::: ::::
¤ ¤ KËÅM _ PÖÑG¹ ¤ ¤
-`๏ิ__ิ`๏-
หน้าส่วนตัว
1101
